Ik zou willen schreeuwen, Ik zou willen gillen. Alles eruit. Zodat ik dit alles niet meer voel. Zodat dit gevoel weg is. Maar ik doe het niet.…

HEIMWEE eindelijk weer thuis dan besef je heimwee is een kleine leugen VERLANGEN als het verlangen is bevredigd dan mis je het meest verlangen HET WOUD weer in de Wouden waar mijn hart heen wou mis ik het missen van woud…

Gekooid binnen afgemeten contouren zie je ons zitten als in een wagon van de trein der traagheid hoe achter beslagen ramen de uren, de dagen vervagen hoe lang duurt de reis naar het eindstation of blijven we nog lang in de ban van het ongewisse?…

De stad die mij op drie hoog ook beschutting gaf met leefgemak, vermaak wat op de fiets of loopafstand, bij plein of hoek te vinden was een bus of tram die altijd stopt, een taxi met een handgebaar en ook bestelbaar is. De overmaat van het gemak je wordt het zat en tolereert tot hoog niveau de rusteloze leefgeluiden ook als sirenes gillen…

Het is stiller dan stil gelukkig schijnt de zon. Een kerkklok hoor je nog niet, want het is te vroeg. Vogels zijn nog in ruste. Een prachtige straling doet de vroege morgen opwarmen. Het bijzondere ontbijt maakt de zondag anders, want er is altijd iets lekkers bij. De zondag in stilte, een overdenking waard, over wat er allemaal…

Ik ben aan het huilen, De tranen rollen over mijn wangen, Maar ik blijf stil. Ik ben bang dat mensen mij ontdekken. Bang dat ze de ware ik zien, Bang dat ze me een watje zouden vinden, Bang dat ze een mening vormen, Dus ik blijf stil…

de kuddedieren staan klaar in rij want Brico opent plots zijn deuren kleine, grote... in alle kleuren er staan er zelfs met een gewei. driekwart wachten op een afstand en daarna de pijltjes zoeken rennen, stormen en maar vloeken waar vind ik nu die kamerplant. een half uurtje heb je maar de tijd om dan terug op straat te staan iets…

Niet door grof geweld wordt onrecht neergeveld, maar door zachte krachten die rechtvaardigheid verwachten.…

een fraai voorjaar met enkele zomerse weken ach zo eentje zoals zo vaak de laatste jaren om nooit te vergeten en dan toch die schaduw van donkere sombere winterdagen er sluipt iets rond stil doods koud ijzig kil wat wereldwijd is ontdooid een zich vals noemende koning met een zieke kroon strooit zonder dat we het konden weten verderf…

soms overvalt het ons, wordt het ons teveel in de quarantaine van eenzaamheid met het laatste corona nieuws tussen de oren willen we niet meer denken aan de duistere boom met de ruwe schors binnenin het hol van de vleermuis die steeds heen en weer fladdert vanuit 't hol dodelijke tochten rondom de aarde met de lood zwarte…

Afwijzing, ik wil van jou scheiden Wil je echt niet meer met mij? Ja, herhaaldelijk 'Ja!' Afgewezen... Ik zal mijn gegeven woord moeten verbreken Je wil niet meer... Scheiden, voelt aan als de kinderen verstoten Men zegt dat het niet zo is, doch sinds ik jouw verliet, moet ik er alles aan doen om ze te laten zien dat ik het huis heb verlaten…

Ik merk dat ik toch wel wat somberder word met zoveel zicht elke dag op Covid-19 gestorvenen ik merk dat ik meer en meer naar binnen keer met zoveel onzeker nieuws van onzekere deskundigen ik merk dat het opgeruimde, opgewekte wel weg is ondanks het dagelijks ‘huis, tuin en keuken’ opruimen ik merk dat ik af en toe ook angsten heb, bang…

ik kijk in de spiegel en weet het niet meer: ben ik nu ik of die andere meneer? in spiegelbeeld lijkt hij zo sprekend op mij dat ik me afvraag is ik niet hij? als ik hem vraag: ben ik niet jij? vraagt hij tegelijk hetzelfde aan mij maar als ik hem schrijf hem de letters laat zien nav skin re jih tpans ik snap het wel, dus hij…

De dood vermenigvuldigd Groeit uit van hand tot hand Leven redders worden gehuldigd Een volk verbijsterd, niet verslagen 't Zwaard; de anderhalve meter afstand Om eensgezind met elkaar Corona te verjagen Och de prevelende lippen, och hoe gênant Eenzaam in 't heengaan geslagen Door de Covid negentien plagen De dode ogen 't grijze…

Ilse de Lange schenkt met haar glimlachmond slijm in mijn dorre hart...…

Snelsonnet "Waarom, God?" Bij elke ellende vraagt de mens aan God: 'Waarom?' De wereld in de greep van satan en mensen, doet velen naar hulp van de Verlosser wensen Het hulpgeroep naar de Schepper klinkt nu alom In het leven voor God en geweten doof en stom Corrupt en vals, de aard der mensen is te verwensen…

Zo geruststellend de helle klank van gleiswerk 's middags bij de vaat. Buiten straalt de lentezon, woedt corona ongemerkt.…

Wat is er allemaal niet gebeurd zeg maar de afgelopen 40 jaar van 30 april 1980 'geen woning, geen kroning’ tot a.s. 27 april 2020 ‘geen koningsdag, maar woningsdag’ er is veel gebeurd maar intrinsiek weinig veranderd inzake de waarborging van een woning voor iedereen we hebben nu Zijne Majesteit Koning Willem Alexander, de zoon van…

Laat ik het tot mezelf beperken, dat is wel zo respectvol naar de organist en facebooker Geert Bierling die met enige schroom schreef over het Corona-Narcisme (zie toelichting) en dat heeft ie geweten aan de reacties te zien het was niet te stoppen en heeft mij ook zo geintrigeerd en tot nadenken en schrijven gezet de organist wiens geluid…

Het stond zo geweldig, van begin tot einder zover je zien kon, een kleurenpracht enorm het was zo schitterend en koste veel werk nu zijn ze niet meer dan wat stelen. Het was een prachtig gezicht, zover het oog reikte alle kleuren van de regenboog en meer, een ware lust voor het oog, of beide ogen dan nu is de kleur verdwenen, weg is de pracht…