even meende ik het voorjaar te ruiken zo teder en zo zacht vogeltjes gingen al voorzichtig zingen en zich aan elkaar opdringen het was dus bedrog hij spreidde z’n witte deken alsnog over het land en strooide sneeuwvlokken met een olijke glimlach voorzichtig uit z’n losse hand noodzaakte tot wintersokken ja hij hield me voor de…

Nu de lichtjes Langzaam doven En wij willen blijven staan Zullen wij meer Dan ooit daarvoor Samen verder gaan…

Op de tafel ketst een bolletje van het spel: De kat zoekt die muis.…

Door de zon gekust. Verlangen geblust. Warmte en verbondenheid. Een kwetsbaar hart verblijdt. Een zwoele wind streelt zacht de haren. Heerlijk gevoel, moed vergaren. Het mooiste liefdeslied klinkt door de ruisende bomen. Toont de weg om terug in balans te komen. Troosteloze gedachten, diepe zucht. Drijven voorbij als donkere wolken in de lucht…

Ieder mens is geboren op zijn verjaardag. Een houten tafel wordt nooit meer een boom. Waarheid als een haiku - de cirkel is rond zonder eind of begin. Beton en plastic bloemen bloeien niet. Nog een waarheid - wie achteruit loopt komt niet vooruit. Elke kers heeft een steeltje en een pit. Waarheid als een haiku - het kompas…

Suikerzoet glijden mijn schoenen Langzaam, steeds dichterbij En dan leg ik mijn hand Op je schouder van opzij Geschrokken kijk je om En verandert in blijheid Wanneer je mij herkent Ik ben het: je heerlijkheid Met mijn armen vol met rode rozen Voor jou met wie ik wil zijn De mooiste vrouw van allemaal Mijn grote liefde, mijn Valentijn…

perfecte mond, perfecte ogen perfecte lippen, perfecte oren perfect gezicht, zoals het hare bestaat perfectie? zoals 't ware niets is perfect, laat staan een mens een wezen dat de aarde breekt een wezen dat de ander breekt een wezen zo onperfect dat het misschien wel perfect is.…

Duizend rondjes loop ik om mijn brein. Eerst kom ik heden tegen, Heden ziet er slecht uit, Slechter dan de laatste keer dat ik hem zag. Heden spreekt zijn eerste zin somber, Wat moet ik doen, zoveel chaos, zoveel angst. Heden spreekt zijn tweede zin vol geluk, Gelukkig is toekomst er nog, vol met geluk. Ik kom verleden tegen, Verleden…

De plaats, het oord, het begin van je leven het duurt lang, je blijft er niet even maar liefst 12 jaar op die banken vol met druk op de flanken waar dromen verdrinken door prestatiedruk de school wordt een plek zonder geluk. 'fouten maken mag' is het veel herhaalde zinnetje toch voelt elke misstap als een mes in mijn rug onderwijs zou een…

Thuis doe je al vaker Aan plooien dan barsten Meer compromis gericht Met minder conflicten Arbeid verrichten Je zal dra merken Dat zelfs de werkgever Dieper in de buidel tast Terwijl je net zo goed Kan tegenwerken…

Gods grote zegen is steeds het bed te mogen opzoeken, om het daarna ook even dikwijls weer te mogen verlaten.…

Loop langs de rand van het water, een vis die naar adem hapt. Rimpelingen na het einde; na het later, waar alles; op zijn eigen manier op wacht. Zelfs de mensen om je heen, zijn slechts rimpelingen die voorbijgaan. Want er is er geen één, die ontkomt aan de laatste traan. En kijkend in glanzende ogen, zie ik de eigen rimpelingen verschijnen…

ik woon in een boom en moet er 's avonds voor eten en bed weer uit komen zo heeft hij het mij geleerd hij hielp je met het verwezenlijken van je dromen en een woonoord te bouwen van hout taai en verweerd hij is nu eenzaam en oud bouw je eigen onderkomen zei hij die het verlies van z’n eigen nooit heeft verteerd weet je jongen was…

Muziek streelt mijn huid Tot elke vezel in mijn vel Jij hoort mijn roepen wel En vertwijfeld ga ik Hopen Muziek klinkt in mijn oren En in mijn hart en ziel En als ik val en kniel Hoor ik van ver de koren Zingen Muziek heelt mijn ganse zijn Mijn denken en mijn geest Alsof dat vroeger nooit is geweest En ik weet: in alle noten zal ik…

Hij streelde zacht haar tepeltje zij vlijde zich tegen zijn klepeltje zo vielen zij lepeltje-lepeltje In slaap…

de tijd verdrijft wat was de zorg verfijnt wat is zo wordt geholpen worden een nieuw normaal…

Bewustzijn verlagen Vervaagt de wereld meer en meer Sedatief in de chaos Dalen dromen zachtjes neer…

Ik denk wanneer ik denk aan jou waar ben je toch, wat doe je nou en denk ik, als ik denk aan jou dat jij dat ook soms denken zou…

van verlangen naar het voorjaar een foto gemaakt van allereerste sneeuwklokjes in februari als symboliek van het vasthouden van een gevoel waarvan ik dacht dat het kwijt was...…

Er was eens een man uit Coevorden  Die sinds kort piloot was geworden  En daar hoog in de lucht  Zag hij in vogelvlucht  Al zijn problemen kleiner worden …