Van onschatbare waarde is het werk van een chirurg. Precisie is zijn handelsmerk. Sterk is zijn overtuiging om mensenlevens op de snijtafel te redden. Bij vele bedden bereid hij zijn patiënten voor op hun uur U. Van nu tot straks als patiënten wakker worden en zij zich weldra weer beter kunnen redden. Nieuwe hartkleppen worden ingezet. Met maagverkleiningen…

Literair heeft een air een bolwerk een toren waar veel toe willen behoren de top van het denken de slimme mens er bij horen bij de elite dat is voor velen een wens maar niet iedereen kan erbij want er zijn etiketes voorschriften foute en goede taal er is schoonheid kitsch en kabaal wat is er voor iedereen waarin is ieder gelijk…

Ik ben in de club ook al kan ik niet dansen. Halsoverkop overzie ik mijn kansen. Zal ik proberen een beetje te sjansen ? Maar dan denk ik terug aan die laatste keer. En zeg tegen mezelf dat gebeurt me nooit weer.…

Het is weer zover de lente is daar mijn hart maakt een vreugdesprongetje ik ben er voor klaar De temperaturen gaan stijgen de winterjas kan in de kast geleidelijk aan word ik wat vrolijker ik had van de winterdip veel last Het leek lang te duren dit moment maar door geduldig wachten voel ik me weer verwent De bloesems in struiken en bomen ik ruik…

Graag schrijf ik gedichten tot eer van God om Diens Naam te verheerlijken wat ook eigen geloof versterkt daarbij brengt een verborgen lamp doordringend schemerlicht in heel mijn geweten laat de vermelding schijnen als je bij het daagse leven Jezus' wil niet nastreeft zijn schrijfsels aan de Heer gewijd verfoeilijk gekwezel scheldwoorden…

Wat is het toch dat ik zo graag wil dichten terwijl ik echte poëzie niet lezen kan; de woorden vormen dan meer ‘n cryptogram waar ik mijn aandacht op moet richten. “Jonge sla” van Kopland kan ik nog vatten, van Ingmar Heytze begrijp ik af en toe een stuk, als ik van Campert iets kan lezen heb ik geluk, maar bij de meesten denk ik: , “verdomd…

Als je een bundel uitgegeven hebt gekregen? Of als je vader of vrind moeder of vrouw jouw verzen als gedichten vindt? Als je wordt gevraagd ze voor te lezen op een festival is dat wat het al of niet dichterschap erkennen zal? Nee zoals van Gogh eerst niet werd erkend en hij zelf zeer beslist wist weet ook jij diep in je hart wel degelijk…

Wat mij verschrikkelijk tegenstaat, Is een voetballer die een kruisje slaat. Ik heb er niets op tegen als iemand gelooft, Maar God heeft wel wat anders aan zijn hoofd. Hij kan niet voldoen aan ieders wens: Hij is tenslotte ook maar een mens.…

Het water in de rivier neigde tot deinen merels floten er hun hoogste tierelier geheimen hulden zich in bomen wilden enkel stilte vangen als klankbord voor een bede waar ik enkel van kon dromen doch het antwoord bleef tussen wiegende takken hangen wat mij zeer verdroot een lang verdriet raakte vlot en in serene stilte trok huivering…

Indrukwekkend, als de maan haar licht geeft boven zee . Feeërieke beelden, sprookjesachtig mooi. Indrukwekkend hoe het licht ons doet verrassen. Licht van de maan, soms volkomen onverwacht. Elke nacht zal hij je leiden naar een goede nachtrust.…

Wat als je niets hebt te geven, Als je bent uitgehold, Als je bent verminkt, Is het niet dat .... Je moet helen, Dat je mag ontvangen, En weer in bloei komt staan, Om liefde te geven, Aan hun die zijn uitgehold, verminkt.…

De lente is in mijn tuin losgebarsten Tegen de avondlucht luisteren vanaf vandaag de merel de lijster en wie al die andere gevederde vrienden ook maar mogen wezen dit wonderbaarlijk mooie feest op met hun onovertroffen klanken hun met avances doordrenkt geluid Mijn boek blijft ongelezen Als een nachtkaars luister ik al die uitgevoerde…

De zonsondergang geeft blijk, van waardigheid. Steeds verder van je vandaan. Een mirakel hoe zij langzaam verdwijnt. Haar wonderlijke schoonheid geeft een gevoel van geluk. De zon geeft je kracht energie en liefde. Imponerend voor ons allen.…

we dansten samen op het witte strand blij verlangend naar de nacht een meisje lief uit niemandsland haar handen koud haar lippen zacht met gele bloemen in het haar bespeelde ze de zachte wind zo magisch mooi, een leuk gebaar van jou, voor mij, mijn godenkind de donkere hemel straalde open och, lieve mensen wat een zicht want…

op een kale berg zoekend naar waar ik echt ben loerend op stand het verlangen is mij liever dan bevrediging de beek staat droog genept in meppel door eenrichtingsverkeer zoals overal haar paardengezicht boven nog pronte borsten een oud dom blondje annabelle - je bruine kleur van rotting nog eens zo schoon…

Het is zo jammer dat alles vergaat, dat alles gesloopt wordt door tijd en zijn haat. De lente brengt bloeien tijd stelt ons tevree, maar dan in de winter neemt tijd alles mee. En ook al weet ik dat het nergens op slaat, doet het me toch pijn dat alles weer gaat. Ook voor de mensen had tijd een idee, hij liet ze kort leven en stemt ze…

ha, daar ben je weer ik heb al op je gewacht dag citroenvlinder…

Perfect van kleur. Een wonder van schoonheid. Ervoor gemaakt om bewonderd te worden door de ogen van het algemeen. Enkel één zou ik graag bezitten. Maar die te plukken is ongevoelig; is een blind gaan van een mens met een hart van steen. Laat haar staan op haar plek op de aarde. Als die zeldzame orchidee. Haar waarde puttend uit haar kleuren schoonheid…

Trots droeg ze haar naam gracieus als een gazelle tot hij zijn hond riep…

De eerste vlinder dartelt door de voorjaarslucht neemt mijn bezwaarde gevoelens voor een onbezorgde vrije vlucht op haar smal ogende tengere rug ‘k laat haar begaan lijdzaam heel gedwee ze neemt ze met zich mee langs de schoonheid van de prille bloemenpracht ze worden met frisheid door gelucht die vrijheid blijheid vol van levenslust…