een nieuw kind op aard verwekt in volle glorie en zeer vlot gebaard Mina zingt haar melodie ouders blij… in euforie!…

de bergen zijn de borsten van Moeder Aarde die we willen bedwingen door ze te beklimmen een vlag erop zetten hun eigendom claimen maar die bergen zijn van niemand anders dan van Moeder Aarde de rivieren zijn de vulva van Moeder Aarde die we bevaren vervuilen verkrachten met onze rotzooi die we erin lozen via riolen…

Geslepen dagen door een gebroken spiegel waar de mooiste dag blijft te zien in spiegelbeeld als gedenkwaardige dag. Zintuigen verbindt terwijl mijn traanvocht schittert door gebroken glas waar je glanzend gezicht leeft en je vertrouwen meer straalt Breekbaar verzegeld voel ik je fluwelen huid en ruik je parfum proef…

Soms is alles wat ons leven laat een lied een zacht lied over verlangen over tederheid over een vlam die waakt over ons in de nacht in een stenen stad. Soms is dat alles.…

Mijn gevoel in gevecht met mijn verstand, Toch is het wel goed die afstand. Soms trek jij me naar je toe en soms duw je me van je af, Naar je toe is fijn maar van je af voelt als straf. Mijn gevoel wil jou soms wel en soms ook niet, Je maakt me blij en doet me veel verdriet. Bewaar de afstand, Zegt mijn verstand. Ga voor hem zegt mijn gevoel…

Ik ben een man met mijn eigen leven, Zie mensen om me heen liefde geven. Ik vang soms wat van die liefde op, Zet daarmee de liefdesverspilling stop. Wanneer je goed kijkt zie je het gebeuren, Mensen van alle standen en kleuren. Lopen met hoofd gebogen te verlangen, Vergeten de gegeven liefde op te vangen. Sinds ik die liefde in mijn hart…

een oude villa de naam overwoekerd door 't weer een oude villa verbouwd tot uitgeverij van het stadscentrum een oude villa opgevreten door vooruitgang onkruid overal een oude villa het gezin wordt kaartenhuis met russische thee – een oude villa en jonge kinderen vervuld van dromen…

De wolken van mijn gedachten. Zo verwoestend en zo beschermend kunnen de wolken zijn. De wolken maken dat ik me soms onmenselijk voel. En soms zorgen de wolken ervoor dat ik me niet alleen voel. Soms weten de wolken dat ze de zon haar moeten laten gaan. Naar de plek waar het op dat moment het meest nodig is. Naar mijn kapotmakende, gemene…

Ik ben nu AOW-gerechtigd ik hoef niet meer te werken ik krijg een basisinkomen ik zoek m'n weg elke dag ik voel me verlost en gevangen ik zit nu in het buurthuis ik en zovele 65 plussers ik en zij, zij en ik ik ga dat spul bestellen ik ga er mee stoppen ik ga lekker overlijden ik heb tenminste dat lef ik had het leven lief,…

ik wil niet meer. ik heb genoeg gezien gehoord geluisterd ik heb genoeg pijn gehad genoeg gevoeld genoeg liefde gehad maar ik ben nu alleen. ik heb niemand die me begrijpt die mijn pijn en gevoelens begrijpt. ik wil niet meer ik zijn ik wil niet meer jaloers zijn niet meer verdrietig niet meer boos bang depressief zijn weet je…

Wat verwacht je te vinden waarnaar ben je op zoek waardoor de beperking in 'vrinden' wie schrijft er mee aan jouw boek welke eisen stel jij allemaal wanneer laat jij jouw gedachten vrij waarom blijft alles redelijk kaal waarmee maak jij jezelf blij wat gebeurt er in het heden waardoor geef jij niet gewoon toe welke 'last' draag jij mee, uit…

Nog lang niet het einde nabij maar opeens daar afscheid nemen Wel eens over gesproken maar nog veel te jong er is nog zoveel te doen nog zoveel te beleven Nog steeds niet laten zien wat de mogelijkheden nog zijn iedere dag is er één er is nog zoveel te genieten Een mensenmens je hoort bij ons je kan niet gaan wij zijn er nog niet aan toe Tegen beter…

Elk spel gesluierd vierentwintig uur eerder onder wit satijn na het jawoord gegeven verwarmd op een ijsplateau. Een kil jaar in beeld bevroren als illusie speelt haar gulle lach als enige souvenir glinsterend voor het altaar. Oneindig zweven onder een sterrenhemel via een zwart gat waar ons begin eindigde leeft het begin…

Hij zoekt zichzelf kan z’n zich niet vinden In de dingen die hem daarbij hind’ren vindt hij dat wat hij niet zoekt Het blijkt een kwestie van plussen en minnen die je gewoon tegen elkaar afboekt…

de haard die knettert een sprookjesboek op tafel het raam dat plots kraakt ijsbloemen die vertellen in mooie aquarellen!…

Aan de binnenkant van mijn kloosterceldeur in de abdij van Egmond-Binnen had ik een poster van Rambo hangen. Hoe bizar is dat! Geen enkele monnik die er iets van zei. Waarschijnlijk dachten ze dat het om een voor hen totaal onbekende heilige ging! In Egmond-aan-Zee ging ik met enkele jongeren naar deel 2 of 3 van Rambo en daarna dronken we nog wat…

het rijp geboren door smeltend ijs en nevel kleuren velden vlot de groen met gele tinten versieren de winter… top!…

Wat is Leegte is Een geluid dat langzaam afsterft Een holle galm Een herinnering aan een geur Voortvluchtig en kort Een pijnlijke kramp In je bed, in het donker Een zachtjes geritsel Achter je ogen Een timide gezoem Dat uitgroeit tot een geraas In mijn hoofd, in mijn handen, Die sluiten om lucht Die snakken naar lucht Leegte…

De liefde, die wij hebben, daarin zijn wij gekend. Elke dag mogen we bij elkaar zijn, dat voelt vertrouwd. Vaak spreken wij over lief en leed. Jouw geur, je prachtige ogen maken mij met jouw liefde nog steeds compleet. We hebben samen iets moois opgebouwd. Natuurlijk hebben we mooie, maar ook verdrietige momenten meegemaakt. Als…

kristallen transformeren op bevroren water… zonnestralen weerkaatsen licht op een klein wonderlijk theater fruitig geel en groen laten zich vooral gelden… gekleurde nevel zweeft verder boven uitgestrekte velden een moment van schoonheid die weldra zal wegkwijnen… wanneer de zon straks weer volop gaat… schijnen!…