een tijd waar dagen stilte dragen op een serene rustplaats waar familiebanden liggen verwantschap die immer bindt witte bloemen tooien graven lampjes branden, kaarsjes flakkeren in de wind gefluisterd worden in steen gegrifte namen van geliefden die in gedachten vaak voorbij kwamen gedenken wij hen heden met Allerzielen in Requiem…

Dank U wel HEER Voor gewas en arbeid, van dit jaar Voor het dagelijks brood ons gegeven Voor de goede dingen in ons leven Voor aardappelen, en alle etenswaar. Dank U wel HEER Dat de oogst weer overvloedig was Bieten, granen, groenten en ook fruit We kunnen weer een heel jaar vooruit Het komt zowel mens als dier van pas. Dank U wel HEER…

geluk is vluchtig als het tuiltje bloemen dat je destijds plukte in de berm langs de weg naar Bornerbroek…

Niets ernstigs is goed nieuws maar dat kan ook betekenen dat er niets aan te doen is en dat is natuurlijk wel weer een klap waar je op kan rekenen Een onderzoek is tussen hoop en vrees sluit je je ogen er voor dan komt het als een dief in de nacht en heb je dat helemaal niet verwacht De pijn voel je al pijn is er dag en nacht moet je…

zwaar drukte het landschap op de aarde ze kon de grond waarop ze liep niet vertrouwen ze waadde dwars door uitgespaarde woorden de aarde beefde niets was meer hetzelfde niemand hoorde haar stille schreeuw…

Onze levensreis begon als kind Toen we nog geheel afhankelijk waren En niets in deze wereld hadden ervaren We werden gekoesterd en bemind. Na verloop van jaren werden we zelfstandig We moesten onze levensweg zelf bepalen Dat ging dan vaak over bergen en door dalen En we vervolgden onze reis eigenhandig. De tijd droeg ons naar de ouderdom…

Maandagnamiddag rond vieren, Ik zag het aankomen, Om van te genieten, Ik kreeg als het ware een extra kinebeurtje, In jouw aanwezigheid zo aangenaam, Op m’n wangen een klein kleurtje, Even voldaan, Doch papa stak een stokje voor, Hij was je jammer genoeg voor, Ik maakte geen kans, Daar brak m’n lans, Met de rekening in de hand, Het was…

's morgens in de herfst de eendagsvlieg droomt nog steeds niet van gisteren…

kom op en pak je koffer doe als een drukke doffer vlieg nu eens uit je dagelijkse sleur daar is de deur ja, het is een offer het geeft je leven kleur opeens ontdek je dat je fluit met opgeheven hoofd en kuilen in je wangen ik zie dat je er in gelooft ik hoorde in de verte al je vrolijke gezangen je krijgt een doel daar ga je voor…

Wat kan het ontroerend zijn De geboorte van een kind Door de ouders zo bemind Een kind heel mooi en klein. Wat kan het ontroerend zijn Een moeder die haar baby voedt En dat met zoveel overgave doet Haar kindje, zo lief en rein, Wat kan het ontroerend zijn De liefde tussen twee mensen Je zou het iedereen willen wensen Het maakt het leven…

Je ging weg Sloot de deur Een prachtig einde Van een spel Speelde toneel Deed of je liefhad Dat veranderde heel snel Toen ik doorkreeg Inzag, had doorgrond Dat wat je veinste Hete lucht was Het ware gevoel Niet bestond Ik uiteindelijk snapte Waarvoor ik zolang Was verblind Voor jou geen geluk Is weggelegd Jij, jezelf alleen Belangrijk…

Iedere keer wanneer ik op station Assen kom, denk ik eraan hoe de ouders van Herman Brood daar ooit een café bestierden, waar je ook kon logeren, dus zeg maar een herberg. Station Assen is al geruime tijd op de schop en van dat café van Herman's ouders is echt niets meer over dan nostalgie en oude foto's. Soms denk ik in de met graffiti…

Denk niet dat ik er niet meer ben als mijn as wordt uitgestrooid en verwaait met de wind dan zal ik ruisen, ruisen in de hoge toppen van de populieren word ik meegesleurd met de zaden van bloemen en planten zal ik rusten onder het bladgoud van de herfst tot ik verteerd in de winteraarde zal ontkiemen in de lente ik zal de witte lentekrokus…

tijger Tim eet gras ja, dat is niet zoals het was neen, vroeger ging Tim op voedsel jagen zodra zijn maag begon te knagen van kwart voor vier tot kwart over acht is tijger Tim op volle jacht daarna gaat Tim langdurig gapen gevolgd door uitbundig slapen Tim doet zijn muil dan zo ver open dat er vogels naar binnen lopen zij pikken zijn tanden…

Dwarrelende gedachten wuiven door mijn hoofd Rood groen geel bruin, alle kleuren van de regenboog Meer kleuren dan het spectrum dat wij kennen Constant bezig om mijn wereld te verkennen Een herfst die nooit word afgebroken Kleurijke bladeren, zonder eind voor ogen…

Wat rijmt er op Bach... een...traan!…

De grote vraag onder alles Is er iets in het niets Is er een opperwezen Die de aarde aanstuurt Die ons begluurt Het onderliggende Het niet uitgesprokene Zorgt voor de diepste verdeeldheid En is de grootste confrontatie Van deze tijd Ieder koestert zijn eigen gedachten over het grotere iets De een bestrijdt de ander Met een lachend gezicht…

niemand die het weet of toch … ze deden misschien alsof wie zijn die gasten dan toch wel al die moorden en geweld gepleegd in winkels van Delhaize uit wraak of voor het geld ex-leden van de groep Diane zaaiden begin tachtig veel terreur verkregen van de pers een naam gevaarlijk, snel en superieur in moorden plegen goed bekwaam toch één…

tijger Tim is vaak alleen niemand om te spelen gelukkig heeft hij een step te leen zal hij zich niet vervelen Truus en Co, meestal samen rennen vrolijk door het bos plukken zomers blauwe bramen en zien weleens een rode vos aan het einde van het pad vlak bij de kastanjeboom zit tijger Tim stil op zijn gat hij voelt zich treurig, voelt…

Frustratie lost pas op in de rust van het eeuwige als je je prilste ontstaan zult ervaren en al je ervaringen van je geleefde leven en dat alles 'in a split level' en je gevoel je zegt 'ís that all what there was' om nietig op te gaan in de massa mensen die je voorgingen!…