Hoe ga ik je missen? Hoe ga ik iemand worden zonder dat jij mee verandert? Hoe word jij zonder mij? Wij zijn dezelfde persoon in een ander jasje verschillend in alles wat essentieel is maar vastgelijmd. Zal ik te veel naar buiten gaan, en jij teveel naar binnen? Zal ik teveel zeggen, zonder jouw hand op mijn arm? Ik vind dit zo eng…

MIJN MOEDER Zij was het die mij baarde Toen ik kwam op deze aarde Zij was het die mij voedde En voor veel verdriet behoedde Zij was het die zich zorgen maakte En toen ik jong was over mij waakte Zij was het die liefde kon geven En deed dat haar hele leven Zij ging tenslotte heen…. Mijn moeder liet mij toen alleen.…

Hij komt logeren, die grote vent van drie jaar slechts een nachtje maar het huis wordt in beslag genomen door kinderhandjes, kindervoetjes: hoor! Wanneer mag ik naar bed Oma, 'k ben een beetje moe eerst douchen knaapje, schoon en fris naar bedje toe ook voorlezen niet vergeten dat moet je als oma natuurlijk wel weten! Terwijl ik aan het…

ontstane afgunst venijn pokert op zijn dunst jaloezie… geen kunst!…

Een pose in mijn geheugen geprent Het flitste door mijn hoofd Het hoofd waar het licht al lang was gedoofd Uitgebeeld met onmeetbaar talent Waardoor alle boze ervaring meteen vergaat Haar pose schrijft in mijn geest het beste boek dat je ooit leest Zij staat stil maar danst de onfeilbare maat Danst weergaloos en onweerstaanbaar in mijn hoofd…

was ik maar wat langer waren mijn benen maar niet zo dun waarom ben ik in het donker altijd banger en voelt het alsof ik mij geen geluk vergun was ik maar wat knapper waren mijn ogen maar niet zo dof waarom ben ik niet vol kracht en dapper en lijk ik in de liefde een stumperende sof morgen zal ik stoer, geliefd en prachtig zijn fiets ik…

Dus... ik ben voor 's zondags, hij voor de week ? dan is hij oud brood en ik weer de cake. hij houdt van Aspe, ik houd het bij Claus, ik lees de Russen, hij geilt op Mickey Mouse hij houdt van Straus, ik verkies Mahler ik houd mijn haardos, hij wordt steeds kaler Woont hij in Kessel dan ik in Parijs maak ik het bont dan zweert hij bij grijs…

ik laat me even gaan tussen de wisseling van zon en maan de aarde zakt open de zon valt erin het avondrood verdwijnt stilaan word alles donker de horizon lijkt zo veel verder de zon gaat slapen terwijl de maan de nacht bewaakt ik sluit nu even mijn vermoeide ogen met alleen de stilte om me heen kan ik even wegdromen… zon en…

De wekker gaat niet meer af Hij is niet kapot of zo Ik draai hem niet meer op Niet nodig voor een AOW’er Die ligt net zo lang op bed tot er beneden koffie wordt geroepen (vier keer niet, wordt vijf) Een te laat bezorgde krant is voor hem geen probleem Hij merkt het niet eens Het is zo 12 uur Tijd voor de middagboterham met iets hartigs…

Oek de Jong had zijn voordeur wijd open staan en ik keek lange tijd naar zijn marmeren gang. Het was zomerhitte en hij wilde natuurlijk de boel flink later doorluchten, ook met het oog op zijn nieuwste roman, die anders maar stikte. In de verte hoorde ik stommelgeluiden en naast zijn huis waren de goudkleurige bordjes van zijn edele buurman…

Eenzaamheid is veel meer dan het ontbreken van Iets of Iemand…

De messenslijpers rijden rond met hun karren. Ze zijn geslepen!…

Zouden vlinders dan zo kwetsbaar zijn omwille van het ongelooflijk mooie dat hun vleugels in zich dragen zij hebben hun geheim weten te verstoppen en spreken toch uitbundig over hun verandering zich tot vlinder te ontpoppen tijdens het geduldig wachten en intussen trachten krachten te reserveren voor de metamorfose hoe de natuur ons…

Wat een pracht. Wat een praal. De natuur komt naar ons toe. Neemt bezit van iedere tuin. Dichters komen ogen tekort. Maar al had ik er maar één. Merels zingen het hoogste lied. En ik? Ik spits mijn oren. Reizigers zijn naar elders onderweg. Reis van hier naar hier! In eigen huis en tuin, en nergens anders, voelen vermoeide reizigers zich…

vermoeid van treinen, werken en beulen kom ik aan op een vertrouwde plaats… mijn huisje de achterdeur draait open… een oase van stilte en rust begroeten mij uitbundig, een warme gloed omhelst innig mijn gezicht, een stille wind fluistert in mijn oren, ik kan nog net haar woordjes horen… vriend, wees welkom thuis!…

Denkend aan Texel zie ik de vuurtoren weer met zijn felle lichtstraal wel duizend keer in de heldere maneschijn met ontelbaar veel sterren en reuze veel gein zonder de rust te versperren al zittend in de duinen met overscherende meeuwen de zon die ons doet bruinen maar ook laat geeuwen komen we langzaam tot rust op het Noord-Hollandse…

Als één van de acht jonge zwanen kon hij de gang van zaken niet meer bijhouden en knikte hij steeds door zijn slappe poten, waarschijnlijk vanwege botulisme. Hij was aan de diarree, maar dat ben ik ook soms. Dat hoeft nog geen rood alarm op te leveren. De dierenambulance arriveerde en een kloeke medewerkster nam de jonge zwaan mee naar de…

Een zomeravond geurend naar rozen en lavendel hoog en geel bloeit de dille langs het groene varenblad op het tuinpad waar ik langs hosta's wandel naar de vijver drijft een roze nenuphar als stille avondwacht ... Schaduw en rust vind ik bij de treurwilg en zijn verweerde bank in late uren die nog warm dragen van een snikhete…

Alles luistert mee De wind De vogels De mens In het duister Het zwart En het licht Gewicht Dat moet worden gedragen Want je kan een ander niks vragen Geven en nemen Is het eerste gebod Het dragen van het lot Schouders onder het gewicht En toch een lachend gezicht Want het leven moet voort Anders pleeg je maar Luister werk en denk mee…

Papa Ik wil zo graag met je praten Maar je bent er niet Over de kleine dingen des levens Leuke anekdotes Over jouw kleindochter, Jouw lieve deugniet Over hoezeer we je missen Hoe je in alles bij ons bent Over ons verdriet Over de schone dingen Je zou al glimlachend knikken En zwijgend genieten Ik weet dat je ons op de een of andere…