Ik staar omhoog en zoek naar jou in het zwarte van de nacht. Ik stel me voor dat jij daar bent en gewoon tegen mij lacht. Ik zie je niet, ik hoor je niet, maar doordat ik je zo mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat daar boven mij iets is. Ik sluit mijn ogen en beleef een intensief moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij dicht bij mij…

Toe laat me weten waar je bent. Ik mis je zo. Ze zeggen weleens alles went, maar dat is niet zo. Ik zal nooit wennen aan de eenzaamheid. Zo zonder jou ben ik de weg echt goed kwijt...…

bang om mezelf te zijn en om me te geven misschien ben ik eigenlijk bang om te leven bang om alleen te zijn en om me te binden misschien ben ik eigenlijk bang om mezelf te vinden…

Liefdesland waar ben je ook al weer Oost west ben ik al geweest Maar heb je grenzen niet gevonden Toch zie ik soms je bergtoppen Maar de wolken blijven ze In mysterie verorberen In het zuiden heb ik gezocht Maar in het heetst van de strijd Zoek je toch weer de zee van genegenheid Noord was mooi en wit In alle sereniteit Heb ik je…

zoals in alle nachten wanneer ik naar jou verlang voel ik me eenzaam en alleen gevangen in mijn eigen ban zoals in alle nachten kruipen uren traag voorbij alleen de gedachte aan jou maakt me even gelukkig en blij zoals in alle nachten wanneer de slaap niet komt huil ik zachtjes en niemand die mij troosten kan of me in de armen sluit…

Waarom praten we niet Waarom zie je me niet Waarom kan je me niet meer kussen Waarom strelen je handen me niet meer Waarom voel je niets als ik je aanraak Is de liefde dan over Zeg het me dan Zeg me dat je me nog graag ziet verlang zo naar jou Maar jij bent een steen, en wil mijn liefde niet Laat me dan toch gaan Dat wil je ook niet…

Mag ik jou iets vragen Iets wat ik nu niet zomaar kan Zou je dat dan doen Voor een hele vreemde man Zou je je laten leiden Zomaar op je gevoel En zou je dat bezuren Als het niet is als bedoeld Heb je dan nog wel vertrouwen In wat dan ook voor man Dus wil ik je iets vragen Wat ik zelf niet zomaar kan...…

Lange schaduwen worden korter en veranderen in mensen Die je groeten in het voorbijgaan De lange gangen zijn leeg maar worden langzaam weer lichter Je weet dat de rest van de wereld nog slaapt als je de eerste zonnestralen in je ogen vangt Glimmend en half gesloten van de slaap zien je ogen de wereld ontwaken Schaduwen vervagen in het zonlicht…

De momenten van simpel geluk te tellen op één vingerloze hand Slaaploze droom levende nachtmerrie ondermijnt het gezonde verstand Opnieuw begonnen het grijze verleden De schepen nog altijd in brand...…

elke dag maak ik een krasje in m'n ziel een kleintje maar daar niet van maar tergend langzaam elke dag maak ik een krasje in me eentje maar daar niet van maar elke dag vloeien twee helrode druppels bloed weg en als m'n ziel ooit volgekrast wordt - ja ik heb een ziel eentje maar - zal ik uitgebloed zijn en tergend langzaam sterven…

wanneer ik op een stille avond weer aan je denk - langzaam word ik moe - wil ik je iets vertellen ik heb je tranen nog je tranen en je brieven en de boodschap die achter je woorden schuilt het is alleen niet meer of minder dan een illusie - langzaam word ik moe - ik voel een traan vallen heel stil…

halfvolle glazen, lege schaaltjes dwalend door het huis vind ik de weg in m'n leven een oranje gloed van zonnestralen dromend van de toekomst het verleden verwensend en naïef blijvend vond ik de weg in m'n leven verblind door blauwgrijze nevels vind ik de weg in m'n leven terugkijkend en me oud voelend sommige mensen noemen dit een depressie…

Bloed ruist en raast door m’n kop Pompt de zuurstof, non-stop voedt mijn gedachten, twijfels, angsten Deze nachten zijn de langste Als alle opties, ideeën, keuzes, kansen, Gemist, benut, zo rij aan rij langs dansen, Is er trots, getemperd door twijfel, onzekerheid, Het razen in mijn hoofd, gaat nog sneller dan de tijd Op de helft van mijn leven…

eenzaam voel ik mij tot op het bot alleen ben ik niet een aantal mensen nabij het eenzaam gevoel is niet uit te drukken niemand kan er iets aan doen het is in mij, is wat ik bedoel dat gevoel van eenzaamheid is niet mijn schuld is mij gezegd en herhaal ik zelf zodat ik misschien minder lijd eenzaam voel ik mij altijd en nu nog…

Waarom Doe je zo Moet je zo Opvallen Waarom Ben je zo Moet je zo Het woord voeren Waarom Zal je zo Wil je zo Dat men je hoort Omdat je zo Opvallend doet Is er niemand Die werkelijk luistert Omdat je zo Je woordje zeggen zal Is er niemand Die werkelijk hoort Is er niemand Die werkelijk Om je geeft Ben je zo Eenzaam…

Les. Opletten. In stukjes maar. Denken, altijd maar denken. Uitgesloten. Wereld blijft draaien. Gepraat, overal rondom mij. Geen woord komt uit mijn mond. Ik blijf ademen, alhoewel ik overweeg ermee te stoppen. Tranen branden. Gun hen het plezier niet. Bijna tijd. Bijna verlossing. Voor eventjes maar.…

zij sluit zo haar computer het prinsessenbed wacht op haar maar het onmogelijke is gebeurd zij is hier en de prins is daar dus kust ze morgen alle kikkers en schopt tegen haar gouden bal verliest haar glazen muiltje maar of hij het haar ooit brengen zal? ze volgt de zeven dwergen en vraagt roodkapje om raad ook de toverlamp heeft geen…

alweer een slapeloze nacht maar dat had ik wel verwacht met een hoofd zo vol gedachten kon ik zoiets wel verwachten een film draait er door me heen nu ik hier zit zo heel alleen de vragen komen en gaan wat heb ik goed en wat fout gedaan…

ik ben alleen, probeer aan niets te denken. ik denk aan alles wat ik vergeten wil. ik voel me alleen, probeer niet meer te denken. ik blijf denken totdat ik er gek van word. ik ben alleen in mijn gedachte zie ik jullie maar jullie doen alsof ik niet besta. ik wil samen zijn met jullie en verlaten worden door mijn gedachten.…

verveel je te pletter schrijf dan eens een letter aan een eenzaam mens met de grote wens niet alleen te zijn je hoeft niet ver te zoeken alle telefoonboeken bevatten voor negentig procent mensen die niemand kent…