Terwijl de eenden langs haar muren zwemmen, en geliefden elkaar nog bij de poorten eeuwig trouw beloven, hoor ik zacht hoe zoonlief, amper vier jaar oud, tegen me zegt: "Ik wil ook een kasteel, papa." En ik herinner me hoe, jaren geleden, iemand me zei: "Het is een waterburcht." En dat is het.…

De man zapt zijn vrouw weg. De vrouw zapt haar man weg. De dochter zapt haar schoonmoeder weg. De man zapt zijn kinderen weg. De vrouw zapt zijn huis weg. En de kinderen zappen de bestaansgrond van het land weg Kruis of munt wie is het gegund? Ieder toch zijn kruis en haar munt. En ieder toch haar kruis en zijn munt. Lijdzaamheid en geduld…

lieve Ferry... Leer leven van het zoete water dat stroomt steeds met de golven mee dat het nooit zijn kracht meer zal verliezen en toch... zoet wordt zout daar in de zee zo altijd zal jij stromen door mijn aderen en dus mijn bloed als de helderste verkoeling of een woest kolkende zee altijd zul jij bij mij zijn weet wel voor…

op deze saaie pinksterdag denk ik zo aan jou je liefde en je onvoorwaardelijke trouw je lach en je kattekwaad zie ik je dansen heel vrolijk en op de maat daar doe ik graag aan mee met veel plezier een buitenkans want jij woont hier al wordt het soms wel wat veel kijk van vermoeidheid dan haast bijna scheel.. werd jij eergister alweer…

het gaat niet van een leien dak te ontspannen met alle gemak.. alles blijft malen dag in dag uit al neem je soms een kloek besluit van nu even niet de zorg en verdriet het is er altijd wat je ook doet je raakt het echt niet kwijt wel is er een goed medicijn heel veel lachen is mijn recept het liefst die slappe tot je krampen hebt…

Ik sprak laatst een ‘pater suppositus’, Die wees op een eeuwen oude ritus. Maar de DNA-bewijzen Zijn modérne benaderingswijzen, Vroeger was het welles of nietus.…

Hij nam de kortste weg zonder omwegen hij ging omhuld in zwijgen hij kruiste met niemand nog de degen hij nam geen afscheid in zijn ogen kostte die dingen slechts veel tijd in stilte greep hij zijn kans om weg te kunnen glippen op naar de dodendans.…

ik voel me vrij leef nu heel blij mis alles en iedereen waar ik van hou om mij heen toen ik leefde met jou maar toch ben ik blij eindelijk los van jou ben eindelijk vrij ik hield meer van jou dan jij van mij ja ik mis je... iedere dag.... maar ik sta weer op met een lach maar ook heel veel pijn waarom kunnen wij niet samen zijn?…

Na stilte van zo'n veertig jaar zijn jullie goddank weer bij elkaar Gedreven door hebzucht en jaloezie wist achter een masker van hypocrisie een zieke geest jullie te scheiden door leugens en roddels te verspreiden Na vele schade die is aangericht komt de waarheid nu langzaam aan het licht want wie jarenlang konkelt en manipuleert, dat gaat…

wat voel ik mij mooi als ik denk aan jou waarom kleurt de lucht dan toch grijs en grouw al is het voorbij ik hou nog van jou denk elke seconde nog aan jou ik kom maar niet los niet los van jou ik leef bij de dag zo goed ik kan maar daar wordt mijn hart niet wijzer van doe zo mijn best hou van het leven het lijkt een test maar ik weet…

mijn lieve spruit wat ben je mooi en enorm lief jij bent een ware hartedief jij straalt iets uit wat mij doet glimmen lachen en stralen maakt me warm van binnen jij geeft me kracht dank zij jouw liefde kan ik veel overwinnen. kus mamsje…

donker en triest zonder vooruitzicht zo zijn jouw dagen zonder enig licht wat doet dit pijn voor jou en je gezin maar ook voor mij als je me zegt wat ik kan doen als je me zegt wat je voelt als je me zegt wat er zo`n pijn doet als je maar ìets tegen mij zegt mijn lieve kind ik wil je helpen er voor jou zijn jouw verdriet en zorgen…

de winter lijkt lang te duren soms lijken minuten uren alles grijs en grauw het gevoel dat er niemand denkt aan jou maakt zo de winter wel erg lang positief denken is dan wel een pre daar vang je meer zonnestraaltjes mee is er over 7 weken lente dat is een mooi iets in spè…

Korzelige grijsmannen. Voor, Tijdens en Na de oorlog. Elke zin aangevangen. Diep in het verhaal. Het eindeloos vrorige weleer Morssporen in dur lui pantalonzomen. Kruimels van pijnleugens en tabak. Aandacht van een kind. Zuigend aan hun duim. Wat zij kunnen kan ieder kind. Na veertig jaar muteren denkbeelden. Empathische waanbeelden…

Ik zie de stilte in je ogen Ik voel de vragen in je hart Ik zie een leven Van een zomer Naar de herfst Ik zie een kind Van lang geleden Krullen dansend in de wind Ik zie een leven En een mooie vrouw Krijgt zij meer vertrouwen In haar stilte's en de vragen Van de ander en zichzelf…

Mijn oma Hoek uit de Rubroek Ik zie haar in haar stoel nog zitten Commandeert de ganse dag met luide stem Haar taalgebruik mag wel wat minder Daarop zit niet echt een rem Ze wil nog weleens wat verwensen Loerend naar mensen door het raam Gehuld in toffels en pantykousjes Kent zij iedereen van naam Die halve gek, die pleurislijer, Die viezerik…

Het land bedekt zich onder een zachte witte deken Het stilleven hieronder lijkt bezweken. Het leven buiten, zo stil, het water; ijzig, krakend, kil. De poezen miauwen dwangmatig voor het raam waarbij zij, met blote pootjes, in de sneeuw staan. Zodra het kan, glippen zij weer gauw naar binnen waarbij ze je dankbaar antwoorden met vredig spinnen…

zussen zijn er voor je hoe je je ook voelt het is een troost om te weten dat je zus weet wat je bedoelt als het even niet meer meezit en je wil je verdriet kwijt dan helpt je zus, zodat je je er doorheen bijt als jij je rot voelt en niet weet wat je moet, dan is er altijd de zus, die vertelt je wat je moet doen. en als zij jou nodig zou hebben…

een aardige knik een vriendelijke blik een klein gebaar naar elkaar een glimlach naar voorbijganger we hebben het allen wel eens nodig soms maakt het iemands dag weer goed geeft even zin of zelfs weer moed om door te gaan in het leven of de dag wat glans te geven wat vaak al kan met een lieve groet.…

Wij hebben hetzelfde bloed misschien dat je het daarom zo goed onder mijn nagels vandaan weet te krijgen…