Tijd vliegt niet maar gaat aan mensen voorbij als het goed gaat te snel wanneer het tegenzit zit het ook echt tegen tegen elkaar weggestreept is tijd altijd in balans, in perfecte cadans. weten en vergeten wanneer het hart stopt tikken gedachten aan wat was, weg niet voor niets beginnen sprookjes met 'Er was eens...' nergens lees je…

De dag dat ik terug zal blikken aan het einde van 'de lijn', al mijn daden zal rangschikken en mijn levensfilm kan bekijken, zal ik dan tevreden zijn? Zal ik zelfgenoegzaam stellen: ''k Heb van weinig dingen spijt'. Zal ik zonder schroom vertellen: 'Voor natuur en simpele dingen, daarvoor had ik echt geen tijd'. Heb ik nooit kunnen beslissen…

Die de kinderen van hoop zijn woede over iets wat je niet wil daar loop je niet mee te koop maar eenmaal blootgelegd die pijn geeft moed om te veranderen dat hou je echt niet stil…

dag in dag uit worden we geconfronteerd met negatief gefluit bloed, tranen, het zoveelste kunstbeen het geschreeuw gaat dwars door ons heen elke dag opnieuw een forel met een dichtgenaaide kieuw de wereld vergaat niemand weet wat hem te wachten staat. waarom verdriet en getreur geniet van een tulp in volle fleur geniet zoals nooit tervoren…

dromen herinneringen een beeld voor mijn gezicht gedachtes flarden alles aan het licht beloftes die mij zijn beloofd waarin ik vroeger heb geloofd ruzies situaties gesprekken in mijn hoofd filosofische gedachtes die mij hebben verblijd gelukzalige eenzaamheid…

onvoorspelbaar raar maar waar ik ben onvoorspelbaar tegenstrijdig als de pest vandaag eigenzinnig morgen meelopen met de rest stuurs dwars overal tegenin niemand snapt 't uitleggen heeft geen zin dan zo meegaand compassie lief en open dwars door de barière heen geslopen lief meelevend spiritueel dan mij voor de rest wees toch eens reëel tegenstrijdig…

Uit onze fouten leren dat is hetgeen wat een mens moet doen Goeie dingen leren aan anderen het is dat dat een mens moet doen een ander vergeven dat moet een mens ook doen jezelf vergeven dat moet een mens proberen te doen…

Gedichten lezen lichten en luchten je leven even of langer op!!!…

ik was onheelbaar mijn geheugen liet me toen ook al in de steek, zoals dat gaat met verwarde mensen, je denkt je drinkt je vlucht wat en staat altijd langs de kant van het levenspad, kijk, zie je? daar gaat het leven aan je voorbij in sneltreinvaart een automobiel, en alles wat je zegt verstomt in de regen daar sta je met je paraplu…

De laatste bladzijde is nog niet gelezen, het boek is nog niet uit. Want als het boek gesloten wordt en alles is gelezen en je denkt dat je alles weet... word je opnieuw geboren en begint een nieuw begin.…

Een lucht van dromen een geur een kleur een mens een wens inbeelden, zijn onderweg en misschien al geweest mogelijkheden alles kan uniek en enig van mij en de wereld een lucht van dromen samenzijn met mij…

Tijdens de ochtendschemering Op een stille morgen Wandel ik langs de beek Water, vertel mij, Hebt u mij hiernaartoe gevoerd? De bomen omringen mij Deze stille, dreigende omheining Is mijn thuis, mijn gevangenis Aarde, vertel mij, Waar kom ik vandaan? Hitte houdt mij warm Daar leef ik van Het is mijn enige kans op overleving Vuur…

Terug naar de klus alles wat maar blust een touw zonder lus Maar vrij om te gaan zonder reden in dit bestaan de weg komt hij komt er aan Eigenlijk in limburg geboren in het zuiden leerde ik al deze woorden uit het oneindige niets geboren Wij zijn de nachtwachters hun die waken in het roestige woud geen goud voor ons aleen een ons…

Woorden die goed geschreven staan die hoeven geen gevoel te geven om als goed werkstuk door te gaan. Nu is de objectiviteit verheven tot kunst waarbij techniek en tactiek wordt beoordeeld met een vorm van afgunst. Een glimlach blijft mij nog altijd gegeven daar de wandeling nog wel even duurt en dat is waarschijnlijk het mooie aan leven…

't zijn fracties van seconden luttele, onozele, fantasierijke gebeurtenissen geen besef dat het zo snel gaat mijn tijd is altijd wat nog komen moet onvoorspelbaar, toeval, lot zitten vast in zenuwknopen zonder ze los te laten de juiste verdeling van mijn verleden, heden, toekomst maakt het juist zo interessant dat ik voor geen moment…

Laten uw gedachten u leiden Lijd echter niet door uw gedachten…

ook al was het meer dan goed met alle liefde van rondom toch zie ik terug in zachte drift op beelden van weleer ben ik dit met bedroefde blik? de jongen met de blauwe ogen kon ik verder zien dan toen met gevoel van mededogen? vaak zie ik terug naar ooit van in mijzelf in perspectief heb ik het toen al geweten doorstaan toch niet zo simpel…

als een handtas en wat kwam daar allemaal wel niet uit : leugens, verdraaiingen, onzin, verveling, irrationeel gedrag... naast de gewone dingen natuurlijk : pennen, spiegels, paraplu's, lampen, sleutels die rinkelen, en zo voort... het is altijd weer anders, toch weer doller, absurder en soms juist gewoner dan je ervoor dacht,…

Wees gewillig en buig Bezie uw gezicht in de stroom Schroomt u niet te kreunen Laat u tranen de vrije loop En zo u tot inkeer gekomen Ervoer de pijn in geleden tijd Berust dan in hetgeen gaat komen En hult u verder in eenzaamheid…

Een ding dat als distel op de broek kan zitten of zit jij er als een distel op het is van mensen eigen en andersom ook het verloochent en verdraait en ver maait soms molen die als enkeling draait dat ding kan nog duizenden mee slepen dichters zien het in de wording uit het kleinste ding alles kan jij er mee verliezen toch de menselijkheid…