Wachten in de winter
Waar ik zoek vind ik de kou van het ontwaken.
Van dromen die bevriezen
en ogen die
bedriegen.
Het is geen vlucht maar een gebaar
van de winter en zijn
tijdloze geduld.
Langzaam ontwaar ik
zijn mantel en is
de lucht weer het gordijn
waarachter hij graag zijn roeping viert.
En ik kijk toe en voel de kou
van de twijfels
die ik zal delen
met wie zijn eigen winter
steeds vergeet.
Geplaatst in de categorie: emoties
zijn 2.0 met 9 stemmen 
881
881
Geef je reactie op deze inzending: