Hartenkreten

hartenkreet (nr. 2.954):

Neem me mee

Vergane gedachten,
omzeild door een koele blik,
snijden me de keel.

Zonder warmte
en pratend tegen mezelf
verlies ik het.

Onrust drijft voorbij
met als dank
niet-waardering.

Alleen en mezelf
met ogen gericht op
de kille verte.

En stilletjes
vraag ik de wolken;
neem me mee...