Ik dacht dat ik kon vliegen. Mat mijzelf vleugels aan van was. Ik veronderstelde gelijk Icarus dat er boven meer uitdaging te beleven viel dan beneden op aarde tussen het groene gras. Als een engel met geduld leek de hemel mijn nieuwe paradijs. Leek de zon een innige vriendin. Een warme zoen na het koude grijs. Helaas moet de hoogmoed…

Durf vooral jezelf te wezen. Prijs jezelf niet uit de markt. Laat vooral je hart toch spreken. Waar dankbaarheid je lot versterkt. Daar waar het lot je jouw woord niet laat breken. Wordt aan jouw hart een dienst bewezen. Blijf je in jouw leven immer oprecht. Ben je als persoon levensecht. Durf daarom te kiezen voor een genieten van elke…

Haar leven raasde rakelings Aan haar voorbij. Het zwaaide snel nog even, Zo sociaal als dat het was. En verdween toen In de avondzon. De zwakke stralen die vertelden Hoe mooi zij was. En hoe mooi zij ooit nog poogde Van haar leven iets te maken. Maar geen rails volgende trein. Geen razendsnel gevaarte. Ze verlangde naar een rails…

Verstand is als een appel. Gaaf en puur van vorm in zijn organisch verband. Een eenheid ons door het leven geschonken die ons wijs kan doen spreken met de mond. Welk een voorsprong is aan de mens gegeven die deze verantwoordelijk maakt voor al het minder begunstigde leven om hem heen. Een onmisbare bouwsteen voor al het leven heeft de…

Er willen zijn om nog te beleven. De dag van morgen na vandaag. Dat wat adem in jou heeft voorrang geven. Ook al brandt de vlam wat te traag. Het is die spirit in ons dagelijks leven uit welke elke mens leven mag. Die ons opwekt om voort te leven. Fundamenteel doet opzien met gezag. Het avondrood dat eens zal gloren. Elke dag brengt…

Lof voor de zotheid die wat kleur geeft aan het leven. Lof voor de zotheid van dat verzetje voor even. Dat lachen om die dwaasheid die een dagelijkse starheid doorbreekt. Iets toestaat van een ongedwongen houding te vertonen anders dan de grijsheid die normen en waarden preekt. Dat aan jezelf toestaat dat je ook eens menselijk…

Een hele weg ligt open door een schitterend bloemenveld. Vele tulpen kleuren ingeslopen in wat mijn goede humeur vandaag niet bekneld. Met de liefde van een goedgemutste lentewandelaar. Opent een rode zee van tulpen met bloemenvriendschap zonder enig persoonlijk gevaar. Zie mijn wereld kleurt de lente. Geurt een gans nieuw honingrijk…

Geen dag behoeft hetzelfde te zijn. Durf jezelf elke dag in de spiegel te bekijken. Hoewel er ogenschijnlijk niets veranderd lijkt te zijn, kunnen er toch zaken spelen die van het gewone afwijken. Kijk jezelf eens diep in de ogen. Misschien speelt de passie een verleidelijk spel. Misschien heb je nog iets goed te maken. Is er alleen de…

Gelukkige dromen zijn nooit goedkoop. Zij zijn geprijsd naar periodes van zware regen. Nochtans komt er ooit een tijd dat zij hun gewicht in goud aan ons leven mogen geven. Tegenslag behoort bij de levensdag. Niet elke roos is geschikt voor een eindkranszege. Toch wie doorplukt met fantasie plukt zijn zegen naar het zware…

Levenslang ben je getuige. Levenslang ben je observant van het goede en het kwaad. Levenslang dien je jezelf ervan te overtuigen hoe het met je eigen normen en waarden staat. Levenslang moet je keuzes maken. Levenslang gaat het maar om één ding Levenslang dien je jouw eer te bewaken. Hem niet te bevlekken vanaf het prille begin. Levenslang…

Een komediant tracht te plezieren. Tracht een lach op te wekken in de duisternis. Daar waar de droefenis overheerst in het leven. Bevrijdt die gaarne een beklemming uit zijn gevangenis. Het ommuurde menselijke leed dat zo lang vergeten is te leven op een wijze die gelukkig heet. Leert weer lachen door die komediant. Die met humor bevrijdend…

Het applaus is de implementatie van twee handen op elkaar. Een gevoel vertolkt met gratie. En vrolijk erkentelijk gebaar. Een paar handen die andere individuen promoveren tot het sterrendom zo langdurig en met zoveel zorg bewerkt. Een klappende opwaardering voor het succes van die ander die zijn beloning krijgt met respect versterkt.…

Er zo je gedachten over laten gaan. Niet met lege handen blijven staan. Je gedreven voelen om wat van binnen bruist naar de buitenwereld te mogen keren. Je ware gezicht te laten zien zonder dat het nodig is het onder kunstmatige laagjes te grimeren. Je bent zo natuurlijk beter en ook dat went. De kern impliceert de ware mens die tevreden…

Vliegen naar iedere bestemming. Vliegen naar elke stad op de wereldkaart. Als mens je voor even vrij te kunnen wanen. Een droom krijgt vleugels zolang je die in je hart bewaart. Een vrije vogel even los van de grond Een prevelende bidvogel die uit verlangen de zwaartekracht voor even verslond. Los hoog hangend in aardse gezangen. Een menselijke…

Stille wenken die aandacht schenken. Een ondenkbare schijn van wie wij werkelijk zijn. Een gevangen mens door zijn onmacht gegrepen. Een geslepen droom die straks zo ontluisterend kan zijn. Die mooie manieren die voor even plezieren. Die van korte duur iets toevoegen aan wie wij in werkelijkheid nimmer kunnen zijn. Het verlegt de grenzen…

Kan dankbaar denkbaar zijn? Kan ik tevreden zijn met mijn gisteren voor mijn leven vandaag? Heb ik genoeg met wat ik uit mijn verleden heb meegenomen? Of speelt er nog een verlangen op mijn lippen waarom ik nog voortdurend vraag? Denk ik dankbaar nog een rol te spelen? In de toekomst met een serene geest. Kan ik het nalaten wat ik liever…

Gevleugelde initiatieven gaan veelal tot aan de hemelboog. Zij zijn oprecht en behoeven zonder verder een ander mens te grieven enig verder betoog. Gevleugelde vrije vogels. Mensen met een blijmoedig hart. Zij zoeken de hemel te bestormen. Een gedreven hartstocht voor een innig vuur dat nimmer tot aardse meester bad. Gevleugelde initiatieven…

Keurende ogen beschouwen een behoren bij. Zij zoeken de gemeenschappelijke waarden. Een ik en jij naast een hij en zij. Keurende ogen peilen de diepten van een hart. Zij peilen met diepte, die met een beetje van dit en een beetje van dat meer wil wezen dan een verkeerde start. Een onvergetelijke ervaring die vanuit de ogen zijn…

Ik heb geen zicht op de morgen. Ik ben telkens weer verbaasd. Elke dag heeft zijn eigen zorgen. Zolang de levensbron nog niet is uitgeraasd. Ik hou mij niet verborgen. Ik vind in dit leven zijn eigen plaats. Elke zonnestraal verbaast mij ook weer morgen. Wordt langs mijn profiel zielshartig teruggekaatst. Mijn verbazing kan ik niet verbergen…

Een ontmoeting van de ene hand met een andere hand. Waar de ene hand een andere hand liefdevol weet te vinden. Die begripvolle weg van soms een blind verstand, die desondanks niet vermeden, twee mensen voor de rest van een leven kan verbinden. Een momentopname die diep ingrijpt en indrukwekkend invoelt in onze menselijke geest. Een eeuwenoude…