Mist-grijze herfstige dagen mensen mistroostig en moe rukwinden en onweersvlagen en ‘t avondduister te vroeg Nevel sluiert over stoppelvelden Krassende kraaien in de lucht die ‘t einde seizoen melden in een circulerende vlucht stoep en paden schoongeveegd opgehoopte blaren rotten in de goot de natuur heeft zich ontkleed en…

Bladeren dwarrelen rondom mijn hoofd, geruisloos naar de koude grond. Ze zijn van alle toekomstige illusies beroofd. gestorven aan het jaargetijden front. Verkreukeld is hun hart van goud, zij werden helaas voor het hier en nu te oud. Neem voorzichtig er eentje van in mijn hand, en wens mee te mogen zweven “naar mijn verloren vlinder” aan…

Te vroeg was de herfst gekomen terwijl het nog aan het zomeren was vielen de bladeren van de bomen verschroeid en verdord lag het gras. en september die nog moest gloren op najaarsbloeiers met felle kleuren die hun steel en kroon waren ontnomen zelfs de herfstroos ging niet langer geuren. ook de boer keek met lede ogen naar zijn veld…

Stranden zijn verlaten geluiden verstomd geur van zee en zonnebrand ebt nog na badpak, zonnebril en bikini kunnen weer terug in de la normale temperaturen keren terug groen wordt weer het gras zo glijden we vanzelf de herfst weer in met paraplu en regenjas…

de septemberdagen hangen vol van heimwee na een hete zomer die nu naar zijn einde gaat de vakantiesfeer die ons nog even dromen laat al zorgt de naderende herfst voor rust en vree lange avonden brengen ons op een nieuw idee een ongelezen boek dat onze aandacht vraagt de septemberdagen hangen vol van heimwee na een hete zomer die nu naar zijn…

Kijken naar buiten kalm en rust kruisen elkaar zomerhemel heerst. Dat al vroeg in de morgen allerlei blauwe puzzelstukjes in autonomie en verbondenheid beginnen samen te smelten in een ontwakende hemel waar ook zon zich weer van haar beste kant laat zien en vogels van diverse pluimage de luchtlagen strijken. Als echte en ware beminnaars…

Een blauwe lucht Het jonge loof Een warme bries De windgong draait Gemoedelijke klanken Een pimpelmees neemt z’n bad Je rozenstruik vol met knoppen De tuinmerel voert z’n jong Rond je insectenhotel zoemen bijen Zweefvliegen vliegen in het rond De tuinstoel heeft je begroet Een sfeer die heerlijk binnenkomt…

Het voorjaar spreidt zich uit, met een tapijt van bloemen. Fel kleurend in de vroege lentezon. De donkere aarde dekkend, sierend, als op een feest. Daarboven jubelen weer de vogels, driftig trillend in hun liefdesgloed. De mens aanschouwt dit sprookje opnieuw, met grote vreugd. Het doet opnieuw een snaartje trillen in een wat oud gemoed…

Een winter voorbij natuur komt weer tot leven Lente is terug. Hoe onverwacht en plots natuur een einde maakt aan haar sinistere winterse verstilling waarbij gefladder en gevlinder de plaats innemen Dagen worden weer langer tegelijk laat de zon zich van haar beste kant zien. In ongekende euforie leeft ze toe naar haar activiteiten formidabel…

Eindeloos heideland Heuvels met verdwenen zand Tapijten met het heidekruid Mostapijten waar de bodem sluit Starende ogen richting zonnegloed Vrijheid loop je tegemoet Het gevoel raakt bevlogen Innerlijk wordt het voorjaar afgewogen Veldleeuweriken fladderen vederlicht Zonnestralen bieden tegenwicht Solitaire berken glinsterend in de zon…

Van onder de beschermende mantel van de donkere aarde hebben de eerste voorjaarsbloeiers in een kleurrijk tapijt zich een weg gebaand naar het eerste zonnelicht dat een gevoel van verlangen oproept naar de komende lentetijd en een glimlach zal brengen op ieders gezicht...…

Als ik de herfst voel Van binnen zo leeg en koel Soms op die momenten Maak jij het in mijn ogen lente…

Het voorjaar schijnt Winters gevoel verdwijnt Niets kan je meer beletten De bloemetjes buiten zetten De laatste vorst weten ze te elimineren Soms een beetje riskeren Maar oh, wat is het fijn Lekker in je tuintje bezig te zijn Heerlijk weer genieten In de tuin met de gieter gieten Het zonnetje weet het goed te keuren Opbouwen van gezonde…

‘s morgens ontwaken onder een grijze hemel mijn kamer is donker, de binnenplaats ligt triest ik hoor zware regen die langs de ramen giet ‘s morgens ontwaken onder een grijze hemel over de aarde hangt nog dat winters verdriet die mijn ziel omsluiert met een dichte nevel ‘ s morgens ontwaken onder een grijze hemel mijn kamer is donker, de…

Ik verlang naar lichte lentekleuren nu d’ aarde ligt troosteloos en zwart Ik verlang naar zachte en zoete geuren die mij hoop geven en levenskracht Ik verlang naar d’ eerste zonnestraal die de natuur met warmte overspoelt naar een hemel helder en klaar die mij ’s morgens blijde begroet Ik verlang naar vogelzang in de vroege ochtendstond…

Mijn eerste lenteverlangen mijn eerste lichtstraal na een lichtloze tijd. Zij die mijn ziel bekleden met witte wanden balsemen mijn winterhanden. Witte tulpen Die lichten door mijn ogen wiens innerlijke glans door ’t wintergrauw is gedoofd. Laat hun licht mij doorschijnen opdat ik weer in leven en liefde geloof. Witte tulpen…

De wereld van het grauwe grijs Een besloten wereld het bewijs Nevelige gordijnen Nat dood hout aan het kwijnen Een wereld zonder zichtas Stil water in een regenplas De geuren van verlatenheid Mistgordijnen dik uitgespreid Geen sijsje hoor je zingen Zelfs geen reebok zie je springen In één hand voelen vingers kou De ander is gevuld door…

Januari worden we wintermoe winter doe vlug uw deurtje toe al die stormen, regen en wind maken mensen niet blij gezind februari moet het zonnetje schijnen sneeuwklokjes lieflijk verschijnen maart moet tere bloesems brengen en de dagen zienlijk doen lengen april toon niet teveel van je grillen en laat jonge bloesems niet rillen…

Een eindig jaar Korte dagen, lange nachten Menig mens z’n energie spaart Het ochtendlicht blijft afwachten Wolken hangen stil in de lucht De wind slaakt menig zucht Een koude wandeling bezorgt rode wangen Het oude jaar wil zich met nieuw jasje behangen Het thuis zitten voor de buis Gedachten hebben het jaar uitgepluisd Witte vlokken die…

De kou zit in m’n botten zo zegt men het althans, m’n neus is bijkans paars klusjes willen niet vlotten! De kou zit in m’n tenen, m’n vingers doen ook mee ‘t is waterkoud wat een misère verwarming hoog ik kleum voor twee! Wat nou: kou in m’n botten die zitten mooi opgeborgen zijn warm en stevig vast, oh ik wou dat ‘t morgen was!…