De voorlaatste maand van het kalenderjaar is gestart. Het is de maand die op voorzichtige, maar kordate wijze duidelijk maakt, dat een drie maanden durende ijstijd op komst is. Het is de maand waarbij hardnekkige en trotse bomen ook hun dierbare goed toevertrouwen aan het wegdek, de berm, de voortuin, de goot, het dak van de wagen enz.…

Het is weer wintertijd. Het zomeruur is blijkbaar een ramp. Van minder energieverbruik komt niets in huis. Auto’s botsen op elkaar. Ons bioritme raakt verstoord. Mensen krijgen hartaanvallen. Katten vangen versufte muizen. Muggen voelen zich duizelig. We zijn eruit. Het gedraai aan de klok is nergens goed voor. Oei, dat klinkt serieus!…

october kleedt zich aan met warme kleuren als de herfststorm door de bossen raast vieze regen langs de dorre takken vlaagt en de zieke zomerblaren gaan verscheuren een felle najaarszon doet ons opfleuren als het licht plots door 't wolkendek daagt october kleedt zich aan met warme kleuren als de herfststorm door de bossen raast 't afscheid…

De bomen zijn zich aan ‘t ontdoen van hun inmiddels bruine blaadjes ze vallen neer op gras, eerst groen maar nu een bruine waas krijgt. Langzaamaan zie je meer tak, donker afstekend tegen de lucht De geur die de herfst ons brengt is er eentje van: geluk! Immers, de winter komt eraan, maar voor ‘t zover is moeten alle blaadjes vallen gaan…

de straten zijn grijzer geworden er is weer mist, regen en wind mensen dragen weer de zorgen van hun werk en huiselijke plicht de vakantievrijheid is nu voorbij het leven krijgt zijn gewone sleur de schilderachtige herfst is nabij en de winter staat voor de deur we zoeken binnenshuis behagen met verse vruchtentaart en wijn maar de terrasjesmensen…

Ik blies op mijn jachthoorn een welkom ter ere van de herfst het hert is erg geschrokken zelfs een herfstblad zou dat kunnen en naar beneden dwarrelen op het pad de kleuren boeien mij ieder jaar weer heeft het iets met mijn eigen herfst te maken het lijkt of ik steeds beter kijk alles ontluikt om mij heen, fascinerend de paddenstoelen…

er komen nog wel heerlijke najaarsdagen waar de zon op rosse herfstkleuren blaakt de hortensia die vol bloementrossen staat lijkt gevoelig voor roest en schimmelplagen de vogels zoeken beschutting in dichte hagen pikken gretig in de rode en gele lijsterbessen ook de eekhoorn in het bos is aan het stressen waar hij de nootjes…

Als doorzichtige tule over weiden Bestrooid met stralen blinkend goud Komt vanaf ‘t water zich verbreiden Vult met zilverstralen ’t schemerwoud Drapeert in plooien verre landerijen Golvend op een zachte koele wind Terwijl in bos eerste blaadjes zich vlijen In warme herfstkleuren reeds getint Overdekt door blauwe hemelboog Waarlangs de witte…

Het leven heeft zijn gewone ritme terug gekregen de luiken aan de ramen zijn niet langer gesloten bij de bakker en de slager hangt het bordje "open" ook het verkeer wordt steeds drukker op de wegen de mensen naar het werk,de kinderen aan school afgezet iedereen heeft zijn taak met vernieuwde energie hernomen mooie zomerdagen laten nog even…

‘k Zie de zomer vergaan de bloemen die stervensmoe staan ook in mijn eigen hart is iets dat nu treurt omdat ook in mijn leven de dagen worden verkleurd. Soms kijk ik weemoedig door ’t raam toen de bloemen bloeiden, sprak ik ze nog allen aan. Nu kijk ik naar hun stengels verdroogd en verdord wachtend tot de herfst hen in grijze nevel omvormt…

als de zomer weer voorbij zal zijn de herfst lokt met koperen kleuren rode appelen in de boomgaard geuren met tussen de wolken wat zonneschijn een bos of parkwandeling kan zalig zijn de wisseling in de natuur zien gebeuren als de zomer weer voorbij zal zijn en de herfst lokt met koperen kleuren knalrode geraniums langs het raamkozijn…

een zomerse zondagnamiddag op een open terrasje aan de zee genieten van een ijsje of een thee of wandelen langs het goudgele strand kijken naar het neerslaan van de baren met de zwiepende wind door je haren tot je huid bijna rood verbrandt je ziet die fleurige mensen op de promenade je slaat hun doen en laten gade oudjes lopen met hun hondje…

Lentezon heeft winter verdreven, nieuw groen en bloemenpracht ontwaakt. Geuren, kleuren, hernieuwende energie, ziel door indrukken geraakt. Lichte bries streelt jeugd van het jaar in bomen en over velden zacht. Nieuw leven dartelt in weides, vogel zit op haar kostbaarste bezit en wacht. De lentebloesems schitteren in het licht en tonen exhibitionistisch…

Voorbij is weer de lentetover zilver siert de ochtenddauw uitgebloeide lenteanemonen staan al heel lang in rouw. Diepgroener wordt het lover roder ’t hart van de ontloken roos die zich uitgesproken in de zomer door een vlinder lief gekoosd. Verlangend naar de avondwinden de nachtegaal die zijn hooglied zingt doorheen de hoge kruinen van…

De droogte duurde lang dit jaar en wekte verbazing dat er nog planten waren die kennelijk genoeg hadden aan 't weinige water dat nog was, of moeite deden dit te vinden in diepere lagen waarin nog veel verscholen ligt. Anders is dat met gras, het schreeuwt als een verwend kind om water en meststoffen. Voordat je het weet verschiet de kleur…

Beleef de stilte van de zomerwende. Vouw de dag in vrede dicht en laat vol vertrouwen in de liefde, je omarmen door het licht.…

tingeling, tingeling, mobiele ijscoman klingelt door de straten met zijn soorten ijs warme dagen doen seizoensgebondene lekkernij verkopen aan een goede prijs…

Lente, zo teer het seizoen van vernieuwing en groei Zomer, zo frivool geeft uitbundigheid vrolijkheid en bloei Herfst, zo onstuimig met verandering en afscheid Winter, zo sereen waarin bezinning en gewaarwording heerst Zo gaan de seizoenen rond In de reflectie van de tijd…

De lentewind wiegt de seringen die bloeien in witte en purperen pracht en ’t jonge lover waar de merels graag zingen of kwetteren tegen een regennacht. De lente baart overal nieuw leven en iedere kale tak krijgt weer zijn blad wintermensen kom je met een blosje al tegen en de trouwste huismus gaat zelfs weer op pad. De Schepper verft met…

De ochtendzon was pas net boven de horizon, De lente maakte dat ik de warmte voelen kon. Ik keek naar de felle vuurbal ver hiervandaan, Er leek toch weinig tussen ons in te staan. Soms is wat je voelt ook wat je kunt zien, Daarom voelde ik de warmte die ik verdien.…