Heel soms is moeder zijn geen feest, al zou je wensen van wel. Perfectie in moeder zijn bestaat niet, het is geen spel. Je kunt proberen, ze te "sturen", omdat je zelf ook kind bent geweest. Maar als ze de "verkeerde" kant opgaan, wie bloedt er dan het meest? 't Is een vorm van egoisme, als ze alleen hun eigen straatje schoonvegen…

Je was zo lief, zo heel spontaan met blije ogen keek jij mij aan, je sloeg je armen om mij heen jouw leuke lach, voor mij alleen. Toch had ik jou nog nooit gezien en na vandaag, nooit meer misschien, maar jij maakte iets los in mij jouw warmte maakte mij zo blij. Diep in gedachten ben ik gegaan terug naar huis, bij jou vandaan, ik heb jouw…

Vandaag is het een beetje feest het is weer moederdag de dag waarop zij vragen en zelfs zeuren mag. De dag waarop ik haar laat zien hoeveel ik om haar geef een gevoel bij mij vanbinnen zolang als dat ik leef. Het gevoel daar heel diep in mij wat ik heb voor haar, heb ik niet slechts op moederdag maar door het hele jaar.…

Als ik jullie zo zie slapen veilig in je warme bed, moe gespeeld en schoongewassen na een dag vol lol en pret. Dan kan ik alleen maar zeggen Vader, U krijgt alle eer, alle dank en alle blijdschap leg ik aan Uw voeten neer. Dank U wel voor al mijn kind'ren zo verschillend, zo uniek, dank U dat ze kunnen kijken, kunnen luist'ren naar muziek…

Mijn kind, in elke druppel jouw gelaat, in elk ontelbaar rikke tik tik een moederhart, wacht op de druppel die overloopt en van het raam mijn gelaat maakt...…

soms lijkt het wel of we samen niet door één deur kunnen gaan soms lijkt het wel dat wij de beste maatjes zijn die er bestaan je verrast mij steeds op een andere manier een ander doe je ook graag een plezier voor mij graag regels voor jou niet, zeg je gaat gewoon jouw eigen weg ik wil graag een ding aan jou kwijt ik hou…

De boze man onder je bed is verjaagd Er kan je niets meer gebeuren Nooit meer in je leven treuren Niet meer door angsten geplaagd Het boze wordt altijd door het goede verteerd Je ogen fluisteren je heldere werkelijkheid Het aloude verhaal gevormd door kindeerlijkheid Door beschermengelen zorgvuldig beheerd Kon ik maar terug naar mijn eigen…

Geen sleutelkind nee, ben je mal, sleutelmoeder is wat je zijn zal. De grote kinderen van nu weten haarfijn te vertellen, dat ze 't vroeger wanneer ze uit school kwamen, zonder moeder moesten stellen. Die moest werken, moet je weten, maar voor het gemak zijn ze vergeten, dat dat alleen maar gebeurde, toen ze al op 't voortgezet onderwijs…

Als een leeuwin over mijn kinderen waken, heb ik nooit gedaan. Deed wel mijn best ze sterk te maken, en op een goed moment te laten gaan. Als ze klein zijn, neem je beslissingen voor hun bestwil, als ze groot zijn doen ze dat voor jou. Zo werkt dat nu eenmaal in deze maatschappij toch? Moet er iets aan worden toegevoegd, nog?…

Kinderen Geboren uit liefde, verlangend verwacht. Geschenk van de hemel aan mensen gebracht. Bemind en gekoesterd, van harte aanvaard, de start van zo'n leven een koninkrijk waard!…

Daar lig je dan zo heerlijk te slapen, pas 8 maanden oud Nooit zou ik jou meer kunnen missen, Al boden ze mij een pot vol goud.. Je ligt heerlijk onder de warme dekens Zo lief zo ontschuldig en zo klein Telkens als ik naar je kijk ben ik zo trots jouw moeder te mogen zijn.. je ademhaling zo heel rustig je buikje gaat op en neer zachtjes…

We keken elkaar aan en er was meteen contact. Je zette 't op een brullen en ik dacht, dan hebben we dat maar gehad. Kon er naartoe leven, dus wennen was zo moeilijk niet. Maar nu ik er op terugkijk, is 't net of ik nu pas zie, dat de tijd van dragen veel te kort was. Bij de eerste, zijn er zoveel vragen, hoe of dat 't "zonder"…

Mijn bestaan Is vergaan Door jouw komst Nooit meer onbekommerd Doen wat ik wil Zonder al te veel zorgen Voor de dag van morgen De verandering is groot Het begon in mijn schoot En nu jij bestaat Leef ik voor jou Met veel zorgen Vooral voor de dag van morgen…

nou en? hoezo nou en? gewoon nou en hoezo gewoon nou en? nou ja gewoon nou en. o ja echt niet. echt wel.…

Vergeet niet de zomer al ben je niet zo'n dromer Vergeet niet het leven probeer te vergeven Omarm het geluk ook al brengt het je van je stuk Zie hoe de kinderen spelen zich nooit schijnen te vervelen Hun fantasie slaat op hol ze zijn er zichtbaar van vol Het ongenaakbare in hun spel soms zijn ze lief, dan weer fel De ondeugd straalt in…

Twee vrolijke oogjes Glanzen blij Voorzichtig Duwen zijn kleine handjes Een grote wolk Wit kant opzij Hij kijkt me aan En vraagt: Is dit mijn zusje? Ik knik van ja Hij lacht En zegt dan zachtjes trots: Wat is ze mooi, hè mam...…

De helft van het eten ligt reeds op de grond, het kind zit te gillen, ze houdt nooit haar mond. Geraspte kaas ligt naast de pannen en borden, hoe moet dat in Godsnaam ooit opgeruimd worden?! Sausvlekken zitten op handen en mouwen, die hadden we misschien beter om kunnen vouwen. Gesmijt met bestek Heeft de aarde doen beven, ik wou dat…

Eén dag in de week om bij te tanken en ik zal een leuke moeder zijn, de kinderen aandacht, liefde en gezelligheid schenken, want ze zijn nu nog zo klein. Vrolijk zijn en fit, niet uit het veld te slaan, al staat alles op z`n kop, altijd zin om door te gaan. Zo`n moeder, daar heeft een kind toch recht op. Eén dag in de week en je hoort me…

Achter de struiken van ’t geluk ligt De weg naar dromenland Daar zijn geen zorgen meer Daar zet men zorgen aan de kant Daar vliegen vogels op hun kop en draaien hoge torens voor het uitzicht netjes in het rond Daar gebeuren echt de vreemdste dingen Je staat er bij en kijkt er naar met open mond De vissen vliegen door de lucht Een kudde…

morgen is de sneeuw weer weg misschien vanmiddag al het is geen tijd voor bladeren die er anders nat gelegen hadden en de wind de wind neemt mee en jij somt op wat er gebeurt en weet ook niet waar het eindigt achter de boomgaard zoeken de meerkoeten elkaar weer op twee bij twee, je zag het samen kwamen we het tegen we fietsten naar huis…