Ze is de koffiejuf van het asielzoekerscentrum want dat drinken ze daar ook, ze regelt het kostbare bruine vocht ook in de bajes want dat drinken ze daar natuurlijk ook, dat gajes. Ze voorziet vele objecten van koffie, thee en chocola goeie of slechte bestaan in dit verband dan ook niet, ze zet simpelweg voor blank bruin, hoofddoek of kale…

Geluidsnormen en gedragsregels, het is de schoen die wringt en wrevel en zinspelen op dit euvel, het overschrijden van de pijngrens; het is een schone zaak dat ik dan wens. Het is onze taak dat telt en hemel en werken aan ons reilen en zeilen; het is het verleggen van onze grenzen, het vervullen van elkaars goede wensen. Keer dan weder…

hij kwam hier in de straat weer wonen die vrijgelaten pedofiel het recht wil hem verschonen van wat hem ooit eens overviel wij zijn nu gebonden, hij is vrij wat moet er nu met onze kinderen kunnen ze vrij spelen nu op straat? ik heb wel zo mijn twijfels het is waar ieder over praat niet 1 minuut uit het oog verliezen dat vinden…

het dekbed opgevuld doorgestikt met pijnnaden en opgedroogde tranen je hangt het elke morgen uit het dakloze raam om door te luchten met frisse wind de beklemmende lucht hangt als een ijzige koude winternacht…

Ze zijn welbespraakt en Europeaan en drinken koffie uit grote mokken. rijden rond in Alfa Romeo’s dragen dure sokken. van één tot drie zijn de kantoren leeg de Commissie eet sushi of chinees en hoeft niet te klokken Als er hoog bezoek op komst is klinken er andere geluiden in de liften een Zweed spreekt zijn moedertaal en twee Finnen beginnen…

misschien zijn wat appels best wel een goed idee blozend van genot iemand te leren kennen en te erkennen dat je leert van iemand te begroeten en te zeggen wat het hart je vorige week zei toen we elkaar nog negeerden met ons stedelijk vertoon van fantsoen van heb ik jou toch net niet gezien ja, misschien kunnen we het hebben over frisse…

Ik weet niet wat ik zeggen wil... maar liefste, je bent de laatste tijd zo stil. Is het het leven, dat je je hoofd zo moede op mijn schouder legt? Is dat de reden dat je ook vanavond weer zo weinig zegt?…

Keer op keer, net gieren plezieren wij het materiële als droge sponsen, die krachtig zeggen, absorberen, consumeren Vol!…

Als goed en kwaad samen konden gaan zou deze wereld bestaan uit voorbeeldige mensen en crimininelen die rijkdom en armoede met elkaar zouden delen...…

zit niet te azen op een fout in de taal een knik in een gesprek hou dan je bek maar luister eens echt naar wat je hoort of leest het is niet de kortzichtigheid van je hersenpan maar het niet gebruiken van…

armoede is een slechte adem een versleten loper op de steile trap waar een lucht hangt uit vreemde keukens om daar boven te wachten een koude stille kamer in niets dan eenzaamheid rijkdom is gelijkvloers hoogpolig tapijt vol blote kindervoetjes de geur van vers brood en giechelgrapjes uit de warme keuken daar waar zoete kusjes…

hoe je keek, en hoe je aan kwam dreutelen in die vette jas grijzig vuil als de stoep ik merkte een walging geen medelij verdomme, ik ben geen goed mens had ik maar een God voor berusting maar mijn God is geld vraag het die zwerver ‘ober een appelpunt voor mij met extra slagroom!’…

Ik zag een land van melk en honing met bomen rijk en groen. Ik zag een land met volle velden Zo was het schijnbaar toen. Ik zag een land vol vredestichters belaagd door storm en wind Ik zag een land met blije kinderen Al spelend, eensgezind. Ik zag een land met lammetjes en leeuwen heel vredig naast elkaar. Ik zag een land uit vroeger…

Hij lijkt zo fris onschuldig toch? Met een blij gladgeschoren bekkie Maar het lijkt allemaal bedrog De jonge wolf in schaapskleren Heeft bepaald een smerig trekkie. Let op, de toekomst zal het leren Hij zegt van sociale signatuur te zijn Maar dat blijkt slechts valse schijn Met links wil hij niet regeren. Mag het ook niet van "zijn oom…

Er zit een muntje in zijn beurs hij overweegt al uren wat ie ermee doen kan. Zal hij ’t spenderen aan een appel, chips of snoep of wat voor eetbaars ook dan? Hij kuiert door de super van ’t een naar ’t and’re rek niet wetend wat te kopen. ’t Personeel houdt hem angstvallig in ’t oog, want stel dat ie niks wil kopen, maar gewoon wil stelen…

Slapen onder een deken van sterren Saamhorig met lotgenoten Allemaal verschillend en verstoten We komen tot elkaar en van verre We drinken omdat we bestaan Ze zien ons komen en liever gaan We pinken om verloren tijden regelmatig een traan Ik kan geen huur betalen, ik heb geen baan De misere begon toen ik niet meer lachen kon Mijn vrouw…

De dag van morgen tiert 't menselijk ras welig op zwart-witte bodem Polyfone neerslag van stof en landende mensen is de fotograaf van onze melkweg die sporen blijven langer hangen dan de tijd Ergens in 'n krater krioelt het van humane robots of andersom die op zoek zijn naar sporen van De dag van morgen…

Net buiten m'n zicht kronkelt ongeziene essentie de riolen in en sprint met 'n knipoog mijn verstand uit 't wiel Intussen knikkebolt de versufte tijd achter de dubbelbeglaasde mensheid en blijft het langzaam middag worden Terwijl 'k oversteek kijk ik verbluft toe hoe de zon aan mijn kant van de straat blijft schijnen en me schunnig…

Niets is heerlijker dan dat ene vermaak, noch mooier: het hoogtepunt van de dag. Het duurt maar een kwartiertje vaak, soms twintig minuten als het kan en mag. Hier wordt volop en uitbundig genoten, hoewel het er ook stiller aan toe kan gaan. Het is ons met de paplepel ingegoten en niemand, nee niemand ontkomt eraan. Dat ene verrukkelijke,…

Er voltrekt zich op dit moment een vonnis voor mijn deur Het lijdend voorwerp verschiet zijn gebedje, maar helaas voor hem in de verkeerde kleur Hij smeekt de gratie om goden Zowel de rechter als van linkerzijde volharden echter in hun milde oordeel De haat krijgt nu een penetrante geur Even leek het slecht te pleiten in zijn voordeel, uiteindelijk…