STORM De golven over spoelen het strand, Elke keer verdwijnt er een laagje zand. Het water komt dichter bij de duin, Gaat net nog niet over de kruin. Het is een dreiging voor het land, Het verdwijnen van al dat zand. Als de duinen worden doorzeefd, Dan heeft het land voor het laatst geleefd. Laten wij zuinig zijn op ons land, Er is…

Tandenknarsend in het heelal staalvretende monsterproleet suisend in de ruimte ontstuitbaar geluidloos brok geladen angstaanjagend radioactief verpletterend verterend element gespleten kracht begrensde macht opbiedend "ëïgen ik" besef genadeloos afslachtend krachtsbejag…

Bollend schraal is het koren kalend rijp het fruit kersen zijn niet te pruimen afgemat het veld uitgeblust de bongerd geprefabriceerde natuur!…

Op jacht naar de kakkerlak Je hoeft de winterspelen niet te winnen je hoeft de Olympische spelen niet mee te doen politiek stelt zich kandidaat om als inwoners mee te dingen naar de gouden kakkerlak. Een trofee die men winnen kan bij ’t opruimen van rommel, bij ’t kuisen van de omgeving bij ’t oprapen van de hondendrol. We gaan vervuilers…

Vandaag ben ik ergens ingetrapt dat gebeurt mij niet zo gauw ik kwam er ook niet achter men wees mij op mijn schoenen als je het dan weet, dan gaat het stinken je denkt dan waar ben ik geweest het schoonmaken is ook niet zo leuk komt nog bij, dat ik het haat schoenen poetsen is niet mijn sterkste kant in dienst moest het voor het vaderland…

Een boom geveld gedachteloos de takken zijn geknakt liggend, langer dan rechtop terneergeslagen in dat besef gebroken bukkend, tel ik ring na ring jaar na jaar staren mij nu aan geboorte, oorlog, dood te lezen in zijn ziel gegrift zijn lief en leed gekerfd, een hart, een pijl een schok gaat door mij heen daar staat mijn wieg…

Zomaar een zondag, een zuchtje wind, een vleugje wolk van ergens naar ergens. Zomaar een middag, waarop niets anders hoeft dan wat wachten op de avond.…

De darm verteert tot uitwerpsel de wereld kotst het uit in wolken stank en stromen drek wordt hier ons lot beslist de ademnood is zeer nabij grijp maar vast naar je strot vecht terug nu het nog kan doe mee met de oprechte mens die je de kans geeft op bestaan de ogen open vol begrip hij hier wij daar en allemaal de pioniers voor…

Hamburgertje happen ? Regenwoudje kappen !…

Eens vond ik dit gegeven mooi nu zie ik er doorheen want onder iedere boom hoe dik hoe dun hoe klein of groot is de aarde, dus de moederschoot dit fundament is vaak verscheurd, verdord vertrapt met bloed gekleurd men heeft hiermee verkeerd geleefd de boom is ziek vecht voor bestaan soms eenzaam op een hoge berg verlaten in de zandwoestijn…

gewoon doortrappen, en mijn fiets brengt me meestal waarheen ik maar wil als het maar niet te nat, koud, ver is, want ik ben een doorgewinterde mooi-weer-fietser…

Hele horden hoeren zijn - zo is gebleken, Zeer onlangs in Kopenhagen neergestreken, Om er met hun lichaam en hun charme, Mens en aarde verder op te warmen.…

Natuur is ons gegeven als een grote zegen om ermee te kunnen leven maar wij hebben het verkeerd begrepen vandaar zoveel regen De problemen die nu ontstaan gaan niet door ons verstand want wij gaan door met het vernietigen van ons land Hand in hand moet dit ramp worden verlicht als een lamp.…

Er ligt papier en andere troep. In de berm, onder de bomen. Hier is de straatnaam "Gooiseweg" Wel wat al te letterlijk genomen.…

Ik mijmer langs de straten waar koude nog primeert hier en daar wat bladeren tot humus gereduceerd maar toch zijn er al tekenen lente weer in zicht bomen vertonen minuscule knopen de onzichtbare dingen die de natuur het eerste verricht loof van eerste bloemen breken het zand laat de sappen vloeien geloof het of niet er…

Zijn kinderjaren zijn voorbij. Toen hij bij het zoeken naar grenzen altijd weer schuchter in zijn schulp terugkroop. Die onschuldige kindertijd is voorbij. Heftige puberteit verstoort nu zijn innerlijke rust. Knellende banden worden verbroken, een wrede tsunami, een vernietigende orkaan, schuimbekkend van opstandigheid geselt hij de…

Verwachtingsvol zijn de ogen die naar me staren als ongeletterdheid de dorst is van trouw laat me dan maar zwijgen om slechts met denkbeelden te zeggen dat de avondzon zich laat verzinken in de diepte van mijn Wad en in de wolken lees ik de spiedende nacht die met hun witte rook de bazuinen vullen met adem van het eindeloze tij…

De permanente percussie van de Peugeots en de Honda's creëren een gesloten ruimte, een blijvende waas het perpetuum mobile is mobiel, jammert de aarde in een halve eeuw onthoofd in waarde de stampvolle staat vergaat in de rook vreemde gestalten vormen een collectief spook, paranoïa De huismus zingt zijn laatste volkslied, vluchtend…

Roofbouw leidt tot kaalheid vruchtbare gronden worden dorre woestijnen corrosie... een wereldwijd probleem kanonvuur boort geen waterputten om de dorstige aarde te kunnen bevloeien het maakt woestijnvorming onomkeerbaar verdoofd door het lawaai verstikt door uitlaatgassen verblind door machtswaanzin verwaarlozen wij de behoefte van het…

Bring vir my, die vaalheid van die maan, of die sombere blink van sterre, as jou mense in die donker begrafnis hou, en die wilde hond wegraak, onder die stowwerige pote van sy prooi. Kom stamp jou voete aan my kant. Kom maak jou hande, amper brandwarm, om my koue straat, konkavuur. Maar vertel my van die woede van jou winter. Van…