Gewoon, gelukkig zijn, zonder rancune gewoon, blij zijn zonder woorden. Gewoon, is zo gewoon nog niet, wanneer je de narigheid om je heen beziet, maar draai je om en sta niet stil, niet omdat je dat niet wilt: Maar omdat je gewoon gelukkig wilt zijn, zonder rancune, zonder pijn!…

Een ieder denkt wel eens bij z'n eigen dat neem ik tenminste aan, hoe je sommige dingen voor elkaar kunt krijgen, hoe het anders zou moeten gaan. Een ieder denkt wel eens bij zichzelf, bij 't maken van 'n blunder of fout moest 't anders, moest ik rechts, of zijn sommige dingen domweg te boud? Een ieder staat wel eens stil en mijmert…

Men hoort iets.... zonder 'luisteren' wat men hoort gaat het verder ongehoord onwetend gezegd zo wordt taal nooit uitgelegd worden woorden die nooit werden gezegd nooit het ware verhaal ... nooit écht…

Wij bouwen aan onze dromen. Wat wij ons zelf beloven geeft vertrouwen voor een nieuwe start. Bij een tegen beter weten hoort soms een bij de neus genomen, omdat hoop te vaak met de werkelijke uitkomst wordt verward. Vooral rond kerst zijn wij gewoon onze luchtkastelen te bouwen op al die goede voornemens met weinig echt perspectief…

Om je heen hoor je de kreet 't is 't kind wat 't beter weet, 't is de tijd, zegt er eentje die doet wat met je kroost. Ze luisteren niet, doen maar wat gaan hun eigen gang, 't is toch wat ze zeggen ja- maar doen 't nee mijn hemel: wat begin ik er nou mee? En DAAR schuilt nou het probleem het begin is men te laat begonnen want 't ach- almede…

half beschonken kwam hij thuis maakte vrouw en kinderen uit met al hun gebreken, dat was niet pluis ik ben de beste, was zijn besluit. in de knoop met zijn geweten was nooit een goed student geweest, door alcohol al lang vergeten werd hij een afschuwelijk beest. gefrustreerd door al zijn falen moest iedereen het bekopen, zijn…

nooit had hij durven denken na een nacht van zwoele pret 't begon met champagne in te schenken en te ontwaken in een vreemd bed spijtgevoelens kwamen dra zijn gedachten aan het dwalen, wakker worden met een kater, zijn stommiteiten achterhalen struikelend over woorden… wegdraaiende ogen… in een hoekje gekropen… bang van wat moet komen…

(voor Johanna Helsloot) Op het Goudse Montmartre zag ik voor een euro een ansichtkaart met een foto van de Goudse kaartlegster, die in haar tijd zeer beroemd was. De foto dateert van rond 1905, toen ze rond de vijftig was. Omdat haar man niet genoeg verdiende kwam ze tot deze malafide bijverdienste, waarmee ze velen uit Gouda en omstreken…

ze kijken een beetje rond bij de ander en het liefst bij iemand niet te bekwaam ze pikken dan de wat mooiere woorden en brouwen een gedicht onder eigen naam dan denkt de dichter hé dat is bekend dus iets bekwamer dan men had gedacht en wijst met de vinger diegene aan maar de schuldige draait zich om en lacht roept over zijn schouder jij…

O, Nederland! Met je kwallen op het strand, Je Wallen waar door mannen wordt gelogen, hun vrouw bedrogen. O, Nederland, Met je dijken, onbemand, Je bossen waar korstloze mossen de bodem opvreten, godvergeten. O, Nederland, Met je mannen als hoeren, vallend door de mand, Je vrouwen verkleed als regenbogen, zonder mededogen, Het straatbeeld…

Hoe vaak moet ik je vertellen dat ik de waarheid liefheb. Maar als ik je beken wat ik met de waarheid heb gedaan, zal het je hart breken. Teveel en te vaak neem ik een pose aan, waarmee ik de mensen om me heen en mezelf verblind. Ik zou me binnenste buiten willen keren, om willen keren. Maar in plaats daarvan houd ik met een glimlach de…

Een uil om zijn wijsheid vermaard werd geraadpleegd over zaken van velerlei aard. De uil kreeg eens door de raaf een vraag voorgelegd. En de uil die kennis had in de kunde, hetzij gezegd, had hiertoe het eerste recht. De uil mocht de raaf uitleg geven over de betekenis van een 'uiltje knappen' als een algemeen bekend spreekwoordelijk gegeven…

Toen ik begon als dichter, wilde ik vragen stellen en antwoorden geven. Nu ik op gang ben gekomen, wil ik antwoorden stellen en vragen geven.…

Kwam de waarheid maar naar boven, kwam de waarheid maar aan het licht, kwam de waarheid maar ter sprake, die alles juist belicht, vanuit het juiste perspectief, waarheid, kom.…

Wie dieper graaft dan de bodem van zijn mogelijkheden, zit in de put; Het is een putist. Gij kunt de put niet dempen met andermans ellende. Gij die uitgeput zijt, doe mee met VTM, maar valt niet in de "valkuil" want dan zit ge er weer in!…

Tempo doeloe zit het westen niet zo in het bloed. Het lijkt haast wel Oost-Indisch doof voor ieder advies dat het veranderen doet. Haast je, rep je, is wat het leven activeert. Dubbel bewerend wordt met haastige spoed geconsumeerd. Het schrokken, het haasten zonder te verteren. Een ziel vindt geen rust om wat van zichzelf te leren. 'Prima…

Zoals lang geleden de Piggelmee's deden; het dwergenpaartje aan de zee, wier leven weer tevreden kabbelde bij eb tij; en bij vloed tij spoelde er nog wel eens wroeging voorbij. Hun harten bleven sneller kloppen als ze lazen over alle luxe in de krant, maar de les was heel hard geweest en zo kozen zij weer met gezond verstand. Het strand, de…

Zoals lang geleden de Piggelmee's deden; het dwergenpaartje aan de zee, die bemerkten dat de tijd van het vele schenken door die wondervis in de zee; na het vele plichtmatig wenken, spoedig veranderde in een onverbiddelijk nee. Het visje verdween om zoveel onvrede naar de diepte van de zee en nam voorgoed hun reeds verworven voorspoed met zich…

Zoals lang geleden de Piggelmee's deden; het dwergenpaartje aan de zee, die hun omgekeerde bloempot van de hand deden voor een huisje met een bordes met treden; en die dankzij het tovervisje de strijd om het alledaagse bestaan in vrijheid onbezorgd aan zich voorbij konden laten gaan. De noodzaak voor de maaltijd te gaan jagen zou simpel door…

Zoals lang geleden de Piggelmee's deden; het dwergenpaartje aan de zee dat desondanks zij het alledaagse leven leefden, zat hen ook het geluk nog wel eens mee. Toen dat geluk de kop op stak boven de golven van de zee; in de hoedanigheid van een tovervisje, bracht dat vinnig geluk verandering van haard en stee. Het dwergenpaartje schroomde…