Zoals lang geleden de Piggelmee's deden; het dwergenpaartje aan de zee, wier leven weer tevreden kabbelde bij eb tij; en bij vloed tij spoelde er nog wel eens wroeging voorbij. Hun harten bleven sneller kloppen als ze lazen over alle luxe in de krant, maar de les was heel hard geweest en zo kozen zij weer met gezond verstand. Het strand, de…

Zoals lang geleden de Piggelmee's deden; het dwergenpaartje aan de zee, die bemerkten dat de tijd van het vele schenken door die wondervis in de zee; na het vele plichtmatig wenken, spoedig veranderde in een onverbiddelijk nee. Het visje verdween om zoveel onvrede naar de diepte van de zee en nam voorgoed hun reeds verworven voorspoed met zich…

Zoals lang geleden de Piggelmee's deden; het dwergenpaartje aan de zee, die hun omgekeerde bloempot van de hand deden voor een huisje met een bordes met treden; en die dankzij het tovervisje de strijd om het alledaagse bestaan in vrijheid onbezorgd aan zich voorbij konden laten gaan. De noodzaak voor de maaltijd te gaan jagen zou simpel door…

Zoals lang geleden de Piggelmee's deden; het dwergenpaartje aan de zee dat desondanks zij het alledaagse leven leefden, zat hen ook het geluk nog wel eens mee. Toen dat geluk de kop op stak boven de golven van de zee; in de hoedanigheid van een tovervisje, bracht dat vinnig geluk verandering van haard en stee. Het dwergenpaartje schroomde…

Zoals lang geleden de Piggelmee's deden, het dwergenpaartje aan de zee; hun leven van alledag te bestieren, zo gelijk van stemming en wel te vree. Maar evenzo als ieder ander te streven naar wat het gewone leven niet kent; uit drang naar een grotere welstand die pas dan hun tevredenheid met het aardse leven verlengt. Om vervolgens in bitterheid…

De taal en de neus; geen exclusieve keus van een zintuig dat in spreekwoorden en zegswijzen zo kan excelleren dat als taal geuren kon, zich een spitsvondigheid onder het mom van de neus en het werkwoord laat combineren. De mens die graag zijn neus steekt in andermans zaken; kan hem stoten,maar zal weldra bekend raken met het feit dat aan…

Waar leidt iets of wat naar toe maar veelal voelt het als ' lijdt' zoveel leed om onverwachte ontwikkelingen kleine en grotere moeilijkheden Wat leidt dan nog af weinig tot niets Maar als ik iets weet iets voel dat afleidt dan zal ik het toepassen op jullie voor jullie samen met jullie!!! Want ik wil jullie niet zien afglijden…

Een ontspoorde ridder viel van zijn paard pakte de degens en zijn zwaard Ik ga de hemel beklimmen ik ga vooruit zei hij luid andere mensen lachten en mopperden weer zo één Blijf jij maar voor je paard zorgen zeiden ze zodat het te eten krijgt en schoongemaakt wordt Dan ontspoor je misschien niet meer ook al doet het zeer…

Leugendans Het is net als een mooie dans Het publiek is ingenomen Geen stel die het zo kunstig doet Jullie zijn niet in te tomen Dan komt de Waarheid tussen in Die wil nu ook een dansje Beleefd vraagt hij: ’Mag ik nu?’ Hij hoopt nu op zijn kansje Maar daar heb jij geen voordeel aan Je danst nu juist zo heerlijk Je wordt gedraaid, getild,…

wie zal ik nog geloven wie spreekt er nog de waarheid wie neemt mij in het ootje wie zegt mij nog dat het 'm spijt wie maakt er toch zo'n zootje wie anders kijkend naar boven ja vroeger toen had ik een God tegenwoordig heb ik een i-pod…

Mannen die worden onthoofd in de krant In een ander land Een land ver weg van ons hollandse paradijs Waar de vogels op de takken blijven zingen De rivieren stromen En er kinderen zijn die nog dromen Ver weg Een strijd Om de waarheid Onze planeet Verdeelt Op de televisie het beeld Zwarte kruizen hel duisternis mist Een octaaf lager…

Jij was zo fit ,had zoveel pit Het hoofd waarin die ziekte zit Mist memorie en controle En ik uit onze levensrit Het jeugdige frivole, Het wordt bij ons soms akelig stil Ondanks de cv ook wel kil Herkent niet alle feiten Behoedzaam blijf ik want ik kan Jou, noch iemand iets verwijten. Een beetje fit, een beetje pit Ons simpel medicijn…

Zo'n droge zondag, HIJ stapt uit bed en zet de koffie aan, Ik schenk hem daarna in om weer eventjes terug in bed te gaan Val weer in slaap o jee Bel gaat voor mijn verpleging, ik schrik me verloren Kijk op het kastje waar dan nog De koffie staat die de warmte kwijt is. Een lachend gezicht van de zuster, een slaperig van mezelf…

rondom mijn bestaan cirkelt een verhaal gevormd door vreemde monden men neemt het zomaar aan zonder mij te kennen wat buitengewoon knap om van de ander uit te gaan niet zelf na te denken…

Een leven is als een tuin Je kunt perfecte momenten beleven, maar je kunt ze enkel in uw herinneringen bewaren. Leef lang en schoon bloei open maar houd het in toom.…

Het prachtige woord indulgentie Is verwant aan penitentie. Je beoefent toegeeflijkheid, scheldt de ander “zonden” kwijt en veegt die onder het bloemtapijt. Dat gedoe over “zonden” heb ik altijd al “zonde” gevonden.…

Vertoont u ook van die rare kuren Overal te willen gluren. Dat stiekeme kijken vind ik maar nergens op lijken, dat moet niet lang meer duren. Hoelang je ook zult gluren, Het gras blijft toch groener bij de buren.…

Niet altijd leuk om eerlijk te zijn, voor de ander. Niet altijd makkelijk to the point te zijn, of het soms nodig is? Zeker wel. Of het hard is, vanzelf, want eerlijkheid komt bij een ander maar al te vaak aan als de spreekwoordelijke mokerslag. En toch is eerlijkheid nog altijd pure winst.…

De lente kwam stilletjes aan Ons humeur was blijven stilstaan In het duistere van de wolken Nu gaat ons hart weer open.…

Natuurlijk ben ik uitzonderlijk en bijzonder Dat ik besta is haast een wonder Een wijzer mens dan ik vind je niet gauw Ik toon mijn verdiensten, als een pauw Al had ik ook dat er goed van af gebracht - omdat ik de dingen zo goed heb doorgedacht - ik ben verre van een booswicht, voor dictator zijn ben ik niet gezwicht Mijn beelden zijn altijd…