Het grote loofwoud herbergt binnen zijn takken en twijgen allerlei klein leven dat ontelbare klanken uit vol blije verrassing vurige liefde of woede overwinning en nederlaag om zich telkens te verenen in de nuchtere adem die als tweestemmig koor door eiken en beuken waait.…

Het gele koolzaad doneert aan de groene ontwapende frisse voorjaarsnatuur een prachtige gele gloed zich vermengend met het witte fluitenkruid tot een zeer bijzonder mooie zwangerschap van de zomer!…

Niet alleen de Afrikanen willen afkoelen in het noordelijk halfrond met name in Europa maar ook de verstikkende natuur is het zat en zet voet op en zet zich vast bij Europeanen Dat is het resultaat van de ontwikkelingssamenwerking die was als 'een druppel op een gloeiende plaat' niet de mensen de natuur zal het laten voelen geen druppel regenwater…

zie daar het roodborstje zo schuchter en solitair de meeuw het straatdiefje een duif een brutale schooier scharrelaar de ekster een krijsende rotzooi schopper en dan de mussen (waar zijn ze gebleven) en de koolmezen die zorgen voor een gezellig leven een merel zingt z’n lied en de leeuwerik beklimt de hemel en wij wij herkennen en…

De schepping Een wonder Of een flop Het ene dier Eet het andere op Planten elke ander Overgroeien Om die ander Uit te roeien De mensheid Doodt de minderheid Zelfs zonder twist De bedenker hiervan Is een echte sadist En hoe naar zijn Beeld ook is Wij zijn geschapen Naar zijn beeltenis…

In het voorjaarsbos van Breda ´s Haagse Beemden waaien zacht de wilgenkatjes en elzenpropjes heen en weer milde zucht verspreidt hun bevrijde pluis en snippers ontelbare vingertopjes zweven tussen kale bomen scheppen wenkende geur over aanstaande kraamkamers hoge barse dorenstruiken op moerasgrond door sloten omgeven beloven…

als ik de zon aan staar zal me dit snel vergaan kijk met haar mee en ze laat je zien wat je werkelijk voor je ziet staan dat is nu eenmaal zonneklaar Ik kijk liever naar de maan zij laat je ongemoeid begaan laat je fantaseren en dromen en laat deze misschien uitkomen zij luistert naar alle mensen ook naar jouw onvervulde wensen en fluistert…

Nu zijn de bomen nog kaal, weldra zal de zon weer meer gaan schijnen. De eerste knoppen aan de takken als belofte van wat komen gaat. Lente…

even meende ik het voorjaar te ruiken zo teder en zo zacht vogeltjes gingen al voorzichtig zingen en zich aan elkaar opdringen het was dus bedrog hij spreidde z’n witte deken alsnog over het land en strooide sneeuwvlokken met een olijke glimlach voorzichtig uit z’n losse hand noodzaakte tot wintersokken ja hij hield me voor de…

De wereld is een tranendal met af en toe een opgedroogd beekje maar doorgaans dichtslibbend met het drek van de aarde zich vermengend met stortregens welke maar niet lijken te stoppen en de zijarmen de rivieren voeden tot stevige stromingen richting zee de zeeën zich mondend in oceanen oceanen van pijn, angst en verdriet waar geen warme…

Een winterse zonnestraal doorklieft de grijze lucht. Heel even maar, een subtiel signaal. Enkele kraaien op de vlucht. Het sombere landschap krijgt plots kleur. Hoop sluimert stilletjes. Ook al is het nog wat killetjes. Dromen... Over blaadjes krijgen bomen. Over blauwe luchten, ontluikend groen. Over kleurrijke bloemen, geel, paars en vermiljoen…

wat schenkt ons de grauwgrijze winter ze laat ons even in ons geheugen wegzinken net niet verdrinken en laat ons voelen hoe het straks weer kan wezen en laat ons uit de opgeslagen kleurrijke herinneringen lezen zodat we wat komt ten volle zullen waarderen misschien is dat wel het geschenk dat door haar is gegeven die grauwgrijze winter…

stamgast klimop op eeuw-oude bomen hun stamboom ontnomen…

wolk camoufleert zeewater op kruistocht   … gevormd met zon dan wind opgezocht … waar wolken barsten een zondvloed optreedt … alles wordt verdronken behalve het leed  … het gevecht voor meer blauw op onze planeet…

de leeuw en een reetje aan de beurt keel afgebeten met kloppend hart verscheurd dan de hyena’s de jakhalzen en gieren…

schoonheid van binnen?  dat heeft de natuur niet  elkaar levend verorberen  dat mist wat empathie …

de natuur is puur binair eetlust of maaltijd…

een veld met zonnebloemen doet me denken aan Vincent van Gogh hij schilderde veel in drie tinten geel ze werden bewonderd en dat worden ze nu nog zonnebloemen een symbool van kracht een inspiratiebron ze volgen de zon zo vrolijk en stralend mooi met hun zongele bloementooi…

Het mistgordijntje trekt langzaam open. Met een koude frisse ochtend komt er steeds meer zicht. De bomen stil, kaal dit is de winter van nu net na de Kerstdagen. Nog een aantal dagen voor oud en nieuw. Hopelijk mogen we het zonnetje nog enkele keren voorbij zien komen voor het einde van dit jaar.…

Ik heb een lieve heers 'beesie' gered hij zat in een 'takkie' groen vanuit de tuin voor de Kerst Ik heb hem eens goed bekeken het was een meissie terug in de tuin voor na de Kerst Ik heb een lieve 'meissie beesie' gered! Geluk?…