De wind schudt en rukt. Bladeren verliezen de strijd. Het fruit wordt geplukt. De herfst is een feit. Denk in kleuren. Bruin, oranje, rood en geel. Ruik de geuren. Sinaas, appeltaart en kaneel. Proef van de overvloed. Door de zomer voortgebracht. 's Morgens aan de horizon een rode gloed. Door een onbekende schilder bedacht. De natuur gaat…

Hoe moet ik genieten van al dat moois, Als de wereld vol gruwel is? Mensen die doodgeschoten worden, Problemen met geld, Alle depressieve mensen. Moeder Aarde, ze huilt. Bossen die haar huid verwonden, De branden die haar schaden. Wij, de mens, kregen vrijheid, Bedrogen, betwist. Vergaard door rijkdom, door materie. De natuur kapot, Levend…

Kappen met dat kappen dat moet het nieuwe normaal worden wereldwijd, want ik wil ik wil juist door de bomen het bos niet meer zien…

daar staat ze in vuur en vlam om haar omgeving nog eenmaal op te laten bloeien ook al is het maar voor even ze straalt en perst het uit haar laatste restje leven een fraaie penseelstreek van amber met fluweel een laat zomerse kreet want zoals iedereen weet het is voorbij de herfst doet nu haar intree…

Een herfstige dag geurende paddenstoelen helende bosgrond Wanneer ze onverwachts vanuit aarde ontspruiten als een nieuw leven om zo op te groeien in en met natuur waar hun gevormde hoed glinstert in het zonlicht op hetzelfde moment wiegt een steel in de wind. Vanuit het oogpunt schitteren ze met aantrekkelijke herfstkleuren die elke ziel…

dode bladeren  vallen stil van de bomen hun taak zit erop …

Als de herfst erft van de zomer betaalt zich dat uit in klinkende zon welke door de goudkleurige bladeren van de bomen het verlangen naar de zomer stralend levendig houdt en de winter ver weg!…

o wat genieten sommigen van ons toch op hun manier van de natuur van dat kleine schattige konijntje in het bos de bloemen en bijen de eekhoorn de vogeltjes het reetje met z’n prachtige ogen en die mooie rooie vos de bontgekleurde specht al die verschillende bomen met hun bontgekleurd gebladerte maakt bij menigeen iets los ook al vinden…

Bedaagde reuzeneiken en statige beuken van landgoed Olterterp geven met hun zwaar lover speelse lichtbaantjes binnen blauwgrijze schemer van brede boswegen adellijk geboomte laat mild en gootmoedig de warrige wildernis haar kunstig weefwerk om zich een groeien mint dat verspreide dwergoerwoud onoverwinnelijk groen van velerlei…

In het Bosrijk Olterterp glanst een wijde kring meertjes waarvan het grootste van elke wandelaar verlangt dat deze vlak langs hem heen gaat een ander water noodt met een roze ring lelies dichterbij te komen maar strenge struiken en deinende moerasgrond beschermen zijn bewoners weren kunstzinnig te nieuwgierige mensen alle vennen…

een schaap beseft het wezen van de wolf niemand hoeft dat hun te vertellen een boom een plant ondergaat z’n ondergang door regen wind of parasiet ze kunnen het niet ontlopen verschillende soorten verschillende belangen allen kunnen slechts hopen het zijn de regels die de natuur voor zichzelf heeft weten in te stellen ze laat het een door…

In de stad toont het grasveldje zich glanzend of dof bevredigt steeds kort gemaaid de voldoening van beschaafde burgers kent ogenschijnlijk nooit verandering toch worden op deze kleine plek lange geschiedenis en velerlei gebeuren uit een bezadigd soms laaiend verleden nagespeurd en gelezen door vernuftige neuzen van onze…

licht camoufleert het donker en donker het licht * ze horen bij elkaar in dag en nacht die samen een etmaal vormen eb heeft de vloed in zich en achter vloed verschuilt zich eb samen zijn ze een in getijden door zon en maan bepaald in elke man schuilt iets vrouwelijks en in elke vrouw iets mannelijks toch hebben ze elkaar nodig vormen…

zeg steen kon je nu maar praten en vertellen wat je hebt beleefd gehoord gezien of lijkt het je beter om dat maar achterwege te laten misschien je hebt zoveel gezworven en zoveel meegemaakt bovendien houd je de wereld voor bedorven is je hart daardoor tot steen geworden misschien? toch deel je wijsheid die je moet hebben opgedaan ga je…

De paardenbloem staat met de klaproos in een mooie bloemenwei. Ze staan daar al een poos. De paardenbloem zegt: Ik ben heldergeel en jij bent prachtig rood. We zijn een mooi geheel. Maar dat duurt niet lang, want ik heb dikke pech. Ik word een pluizenbol, mijn gele kleur gaat weg. Mijn pluisjes worden weggeblazen, weggeblazen door…

ik kijk naar de weerspiegeling van de bomen in het water in de verte hoor ik eenden met hun vrolijk gesnater er gleden net twee zwanen statig en sierlijk voorbij ik groette ze hoffelijk ze keken even naar mij in het water zie ik stukjes blauwe lucht en soms een rimpeling als de wind eventjes zucht ik voel me vredig en kom helemaal…

ik kijk naar de hemel leen de kleuren van de zon verf hiermee mijn kelken en zolang we niet verwelken wijs ik naar dat waardoor mijn leven ooit begon en blijf haar daarvoor altijd dankbaar die leven schenkende zon…

De vlinder fladdert dwarrelend en dartelt vrolijk in het rond. De rups roept jaloers: Ik wil ook vliegen, maar ik kruip hier op de grond.   De vlinder zegt: Lieve rups, heb een beetje geduld. Want voor je het weet wordt je wens vervuld.   Na een poosje verander je en word je een pop. Ja heus, zo heet dat, het is echt geen mop.   Ik ben…

mijn kleintje mijn hartendiefje in jouw ogen zie ik de zin van het leven met z’n eigenlijke doel ook al slijt bij mij langzaam dat gevoel jij weet mij dat telkens weer terug te geven ook al is het maar voor even met jouw zonnetje in het zuiver wit toon je hoe het leven eigenlijk in elkaar zit zo heel eenvoudig en open en toch zo subtiel…

jonge vogeltjes opengesperde bekjes net een zangkoortje…