een witte deken die ons omsluit zo teder wollig zacht lijkt het bekeken van huis uit de kou die zie je niet als een witte angoravacht vult ze je nog slaperige blik en je geniet haar pure schoonheid bedekt de rommelige nasleep van de herfst een nieuw begin lijkt geboren de wereld wordt ververst je waant je even in verre oorden wordt het…

De bladeren ze vallen van de bomen dwarrelen tevreden neer op de grond zijn klaar met hun leven om de wereld kleur te geven op donkere dagen in het bos.…

De winter breekt weer aan. En zie de vogels gaan. Nochtans zit daar op haar gemak zo'n bontgekleurd koolmeesje op een witgerijpte tak. Zo'n wondertje van de natuur. Zingt kou kleumend haar ochtendpartituur. Dit maakt het leven wel heel bijzonder. Niet zonder dit bontgekleurde tedere wereld wonder.…

juni de maand met de lange en warme dagen laat mooie tuinen voor bezoekers openstaan straalt de zon tegen een blauwe hemel aan gaan wij ons aan een open tuinfeestje wagen terwijl de vogels nestjes bouwen in de hagen trekken geurende kamperfolies de vlinders aan juni de maand met de lange en warme dagen laat mooie tuinen voor bezoekers openstaan…

Een prachtige bedwelmend geurende bloem een gelokte bij vervalt hierdoor in genotzuchtig gezoem een eendje dat uitnodigend kwaakt naar een woerdje dat hun samenzijn schijnbaar met gevaar voor eigen leven bewaakt een bevallige boom ooit liefdevol bestoven kan met haar gevulde zwaar doorbuigende takken niets anders dan een rijke oogst beloven…

De ruige zee imponerend. Gedachten heb je er altijd. Aangenaam trotserend meedogenloos. Vrijheid speelt een grote rol. Golven bruisend. Vloedlijn schuimend en wederkerend.…

Op een vroege morgen, was ik op het strand. Het was dampig, minuscule druppels mist boven zee. In de verte kwam de zon met haar licht langzaam op. Deinend kwamen de golven tot elkaar. Slechts enkele vogels en mensen waren aanwezig. Opzienbarend was dat de natuur in zeer korte tijd een gedaanteverwisseling onderging. Adembenemend…

Licht en schaduw; Het oogt ons oppositie. De tegenkrachten van de zon spelen een lichtspel, waarin wij als wajangpoppen naar het licht streven; en de luwte zoeken bij een zon in het verkeerde vel…

Niet de dood of de gladiolen, maar een plek in een bed tussen de violen, in een kleurschakering van een schoonheid onovertroffen in het natuurlijk zijn. Geen pijn te voelen door die symbiose van die zelfgekozen rustplaats die mijn wangen doet blozen; van een groot geluk tussen die kleurenwonderen zo klein.…

De ochtend De ochtend ontwaakt, ontluisterend stil. Regendruppels vallen lichtelijk geruisloos, naar beneden. De zon, ver achter het wolkendek. Verstild ontwaakt de natuur. Vogels hoor je cirkelend in de lucht fluiten. Nieuwe impulsen, momenten mag je tot je nemen. Neem de dag zoals die komen gaat.…

Mag ik de zomerrozen begroeten die her en der in de plantsoenen teken zijn van mijn vijfenzestig jaren en het wisselende feeërieke licht op mijn muren Het licht en de rozen begroet ik met tranen om het afscheid, zo nabij om de liefde, zo groot en oneindig die ik droeg voor wat mij gegeven was.....…

Waar zijn de mussen gebleven? Merels roodborstjes de pimpel en de koolmees en her en der wat vinkjes en al het ander kleine vogelgrut laat zich zien of horen zo ondertussen heel even bedenk ik misschien zitten ze ergens over in de put of hebben ze zich misschien in slaap laten sussen en liggen ergens verscholen in verborgen holen in niets…

Op een vroege morgen wandelde ik langs de Noordzee, dichtbij de vloedlijn. Een peddelsurfer kwam rustig voorbij. De zon gaf haar licht en opwaartse warmte. Het leek erop dat het een stralende dag zou worden. Toch had de zon moeite, om zich, door het wolkendek heen te prikken. Het was stil, er waren enkele mensen. Slechts de golven…

Kom erbij zei de bij; De koningin tegen haar lakeien. Bijzonder is, dat wij met onze honing de mens kunnen verblijden. Alle werkbijen en hun koningin richten menig raat met hun honing in. Weersgesteldheid kent de mens, maar ook de bij tijdens zijn honingzoet vermeien. De natuur kent onze wens. Zal ons onder veel gezoem koninklijk met zijn honing…

Oneindig is de zee met al zijn capriolen. De voetstappen die ik achterliet langs de kustlijn werden al snel weggevaagd. Door de kabbelende golven, die altijd onberekenbaar zijn. Gelukkig bracht zonsopkomst feeërieke beelden. Een zeiljacht kwam wel heel dichtbij en zorgde voor wat opschudding. Gelukkig werd zij door de deining van de…

Als de zon opkomt boven de zee, is het een mirakel, hoe zij langzaam haar licht laat weerspiegelen in de zee. Zonsopgang met haar oranje gloed kan je moed geven. Verbazingwekkend is zij steeds weer. Haar grootsheid is enorm. Liefde hebben wij voor de zon. Zij heeft vaak een positieve invloed. Foto Hanneke van Hattem van Velsen…

Heeft u het graf van mereld gezien ? Die is gisteren plots overleden. Hij speelde een spel met de kat van de buur ach wat heeft dat beestje geleden. Een kat is een jager dat weet elk kind er valt hem niet veel te verwijten al heb ik toch liever dat hij zachtjes spint dan een merelborst open te rijten. De nachten in mei zijn mild voor de…

Ode aan de bomen. Ode aan het bos. De longen zullen schonen. Ze zullen zuurstof inzuigen op het mos. Ode aan de bomen. Ode aan de groene levensbron. Zuurstof voor stikstof zal ons goed bekomen als de bosreuzen levenskracht produceren onder de zon.…

Het is Lente Het is Lente! Zonnestralen in het gras Eendjes zwemmen in de plas Kuikentjes er achteraan Moeder maakt voorop ruim baan Het is Lente Het is Lente! Paardebloemen overal Niet alleen bij paard en stal Gele bloemen in de weiden Om de mensen te verblijden Het is Lente Het is Lente! Zonnetje aan blauwe lucht…

1 mei ik kijk uit het raam bomen zwiepen regen vlagen hoeveel trieste dagen hebben we als deze nog in de wachtrij staan heel voorzichtig zie ik toch iets gloren wolkenvliezen breken het eerste teken dat er weer mooi weer wordt geboren met dit vooruitzicht heb ik het spel eens goed bekeken waaruit mij is gebleken dat die bomen die…