He duif, ja jij! Jij kan weg. Jij bent vrij. Er wordt op ons geschoten. Het is oorlog. We zitten opgesloten. Maar we zullen ooit winnen. Let maar op duif. En dan opnieuw beginnen.…

Vier mei kracht voorbij want stille woorden vullen de ruimte. Samen één bij het denken aan gevallen helden stilstaan bij onschuldige burgers twee minuten- ja...twee... Stilte voor alle mensen en het leed dat zij hebben moeten dragen en nog voelen na zoveel jaar. Vier mei nooit voorbij want hen is eeuwig zwijgen opgelegd…

Ik zag jouw toorn, jouw machteloze woede, om van geen enkele vrouw te houden kunnen. Het was niet zomaar dat geen enkele relatie, lukken wilde. Jij, Adolf Hitler, droeg zoveel haat en onbegrip jegens de ander, de onschuldig mens, uit eigen levensangst! Waarom? Waarom? Zovele onschuldige Joodse kinderen... vele jonge moeders zagen hun kroost…

haar Vader smeekte de Japanners laat mijn jongste dochter hier u heeft al twee van me afgenomen maar de bezetter liet zich niet vermurwen Siti, inmiddels bejaard heeft haar Vader nooit verteld wat er met haar gebeurd was ze was een jaar of elf, twaalf een bloedmooi meisje uit de kampong een kind was ze nog en totaal ontredderd, nu na…

Het was in Berkel-Enschot, waar alles leek te geschieden. Het was in Duitsland, dat over hun lot werd besloten. De dader en zijn slachtoffers... Er kwam gelukkig een einde aan. Zo doen wij dat niet, Herr Hitler! De haat die in u leefde werd overgebracht via de macht uwer geestdrift. U had u beter bekwaamd in het beheersen van de machteloze…

Ontketen de oorlog niet vanuit onvrede in jezelf. Ontketen oorlog, woede en haat niet in de ander uit eigen onmacht. Bevrijd jezelf van last, laster en gebrek: bied aan elk ander mens, in jou, een volledig nieuwe stek! Bevrijd van pijn zal ik uiteindelijk lichter zijn!…

Loop verdwaald rond op Wat een treinstation moet Zijn in de plaats die mijn Hoofdstad genoemd wordt Maar waar ik al meer dan Veertig jaar niet ben geweest - Alles anders, alles is anders Dan toen, toen de treinen nog Gewoon ramen hadden waardoor je Naar buiten kijken kon - nu zie Ik alleen donkere wagons met tralies Voor luiken…

wanneer de wapens eindelijk zwijgen en mijn land me begroet zal ik worden bejubeld als was ik een held; prachtige medailles op mijn borst gespeld. dan zal de hele waanzin terug komen in mijn geest tijdens de donkere nacht ik zal me elke dode herinneren en mijn tranen zullen stromen ik heb geen mooie, dappere verhalen. ik heb de hel…

Ze leven in het hart van de moeders Ze leven in het hart van de vrouwen Ze leven in hun getekende gezichten De naamloze doden Ze leven in het verlangen van een kind naar een vader Hun naam zo vaak gedacht Hun naam zo vaak gedroomd Ze dragen namen voor wie hen hebben liefgehad Ze waren slechts naamloos in oorlogsberichten…

Ergens in een achterkamer ver van licht van vrij van leven is een joods meisje joods gebleven zoals zij wilde zoals ze dacht en niet verwacht dat ook zij in een trein werd gedreven. Pure onmacht vrijheid- even naar een plaats naar een plek waar je al snel voor de dood was opgeschreven.…

Moeder en kind in een goederentrein naar een pad vol dood en verderf op weg naar het eeuwige donker want sterven in het licht met pijn was onmogelijk voor beide vrouwen. Ja, met z'n tweeën want ze konden niet zonder elkaar- en terwijl ik dit schrijf denk ik alsmaar aan de gezichten die enkel berichten, dat het zwaar was. Verlangen naar…

Pas nu zijn de namen van alle omgekomen patiënten en verpleegsters van het Apeldoornsche Bosch bekend geworden. Het zijn er 1069. Allen zijn op 25 januari 1943 in Auschwitz vermoord, direct bij aankomst. Ze zijn in kuilen gegooid en verbrand. De namen worden vandaag voorgelezen in de Prinsenhofschool in Apeldoorn. De namen worden ook toegevoegd aan…

Laat de rust over ons komen, geen oorlog meer voor, tegen of over elkaar uitvechten. Laten we samen vechten voor: mooie idealen, ontspannen gevoel tussen jou en mij, om bijzonder fijne en prettige gedachten uit te wisselen, niks en niets meer bedisselen tegen, over, achter elkaar, eerlijkheid in geheel het wezen naar het anders lezen in…

De kleine oorlog woedt in elk van ons. Oorlog en vrede, liefde en haat vervagen tussen slierten van mist en nevel een mens ervaart snel wrevel wanneer liefde wordt aangevallen en beschadigd resten alleen nog enkel onbegrip en pijn... Het is zwaar en moeilijk om oorlog om te zetten in vergeven, het is zwaar om een middelpunt te zijn…

Telkens als hij terug komt van een veldslag en het slagveld overwon doe ik mijn huisdeur open en stel mijn armen wijd open, ontvang hem met al mijn warmte en kracht, zo hij had uitgedacht en ik hem met smart had verwacht.…

Als op de eerste maandag van elke nieuwe maand de sirenes loeien weet iedereen dat die nog werken Nu de rest nog: de politie de brandweer de ambulance en natuurlijk: ons leger, onze defensie, onze krijgsmacht ter land, ter zee en in de lucht: de landmacht, de marine en de luchtmacht bij echte calamiteiten of oorlog! En niet te vergeten…

Er zal altijd een oorlog zijn, woedt ie niet hier, dan is het wel daar, er zal altijd gevochten worden, is het niet hier, dan is het wel daar, er zal altijd sprake zijn van onderlinge consternatie, is het niet hier, dan is het wel daar, er zal altijd een dader zijn, is het niet hier, dan is het wel daar, er zal altijd iets zijn, wat de…

Vroeger als u deelde met uw naasten maakte het u lang gelukkig Heden als u met uw naasten deelt maakt het u lang ongelukkig…

Bestaande bestanden besturen, Diep in het verborgen geheugen, De data van de verdorven leugen. Voortdurend voortgaand proces Van de stroom aan gegevens, Van verloren gaande levens. De afstand, digitaal geschapen, Heeft gesust en in doen slapen. De mens achter de schermen. Doof voor het kermen, Onwillig te ontfermen Over zijn medemens, zijn…

Hij stormt voorwaarts en gaat in dekking eindelijk wordt hij betrokken bij een incident de mitrailleur ratelt, de hulzen vliegen weg hij voelt zich sterk met zijn maten het tegenvuur is afschrikwekkend met hoevelen tegen hoevelen in de wiet en het mais de sergeant pakt de telefoon, wel honderd zegt hij of nog meer de vuurmonden zijn aan…