Een leugentje om bestwil kan altijd; Liegen om een anderen te plezieren; Een leugen waar je om heen gaat draaien; Respect wat je gaat lopen verstieren. Verstop je niet achter een wolk; Hoe donker deze ook kan zijn; Met leugens bereik je niets; Het doet achteraf altijd zo’n pijn. Hou je aan de afspraken; Normen en waarden in je gedachten…

Daar waar de dagen zich aaneenrijgen en de nachten zich losweken van het licht, Daar wordt het leven geleefd. Woorden gesproken, gelachen, gehuild en gedicht. De letters op papier gezet vertellen zichzelf. Het verhaal over het leven, over waarheden en leugens, over goed en slecht. Belichaamd door gevoelens en verstand, dit alles door het…

"de beste wensen" De Sint is weer verdwenen En in het hok zit alweer een nieuwe flappie Nee deze keer mag hij blijven leven Het goede voornemen is om de volgende kerst er gewoon 1 te kopen uit de diepvries bij de appie Nu het nieuwe jaar nog met de gebruikelijke beste wensen Zoals ieder jaar van te voren weer discussie over het vuurwerk…

Het gevaar ligt op de loer  Onbegrip dat steeds sneller stijgt Onrust scherp en vilein  Zwarte taal die langzaam zwijgt  In kalmte wil ik zweven  Zo wil ik zijn  In helderheid wil ik leven Rust zacht en fijn…

Al als kind had ik mij met boeken omringd het heeft mij nooit gestoord wanneer mensen mij als anders zagen ik heb hun woorden nooit als echt gehoord.…

De rokerige rook kringen kringelen om mijn vinger zodra de sigaret het vurige vuur heeft kunnen vinden De inhalerende inhalen laten verlangende longen zingen van vieze viezigheid die 't binnenste binnen komt dringen Verterend teer maakt de ontspoorde sporen verdachter de ruwe ruwheid maakt het meest verzachtende zachter Verslavende verslavingen…

Ik dacht ik schrijf eens een verticaal gedicht horizontaal dat is zo normaal maar verticaal dat zijn we eigenlijk allemaal.…

Iets wat ik altijd voor mij hou wat ik nooit zeggen zou brandt als het hellevuur zo fel in mij zou ik het uiten, zou het stilaan dan uitgaan? het antwoord komt langzaam boven drijven het vuur in mij is niet te doven het zal altijd zo blijven je kan die toorts nu eenmaal niet zomaar verdrijven.…

Geef ze nu maar, zei ze vaak geef ze maar bij het leven af Wat heb ik aan de nasmaak van de bloemen op mijn graf Kom nu maar, sprak zij ook kom maar tijdens mijn leven Wacht nu niet tot na de rook mij wat gezelschap te geven Zeg ze nu maar, klonk ’t stil zeg nu maar die lieve dingen Laat elkeen weten wat ik wil niet als ze om ‘t graf…

Nog vraag ik je waarom je lacht en je keert je natuurlijk om.…

ik ben het lied dat de vogel zingt ik ben de maan die het getij bedwingt ik ben het groen dat deze aarde verfraait ik ben de zon waar de aarde om draait ik ben de wind die de bladeren wegveegt ik ben instinct dat iedereen beweegt ik ben het vuur dat de aarde vruchtbaarheid zal geven ik ben de lucht die het lichaam doet leven ik ben een natuurramp…

De bal was nooit rond genoeg in mijn vaders ogen 'daarom', zo zei hij, 'wordt dit geen goede ploeg' hij had zichzelf nog nooit voorgelogen.…

Ach ik hoop dat je ooit bij me nederdaalt en je hand liefdevol door mijn haren haalt, dat je stem zoet en zacht in mijn oren zingt en je kus op mijn huid mijn verdriet verdringt en ik hoop dat m'n hand in de jouwe glijdt en me brengt naar een land nog bevrijd van tijd. Ach, ik hoop en ik bid en verlang…

misschien vind ik het morgen hoe vaak werd dat gehoopt het is het eeuwig morgen dat mij van binnen sloopt ook gisteren was eens morgen dat geldt ook voor vandaag en morgen is misschien dus blijft het nog de vraag ik kan en wil niet twijfelen hoe moeilijk het ook is na al die vorige morgens toen ging het ook steeds mis toch blijf ik…

Ook jij zult eens de zin van ’t leven zoeken. Dezelfde oude vragen, door Grieken reeds gesteld doch nooit afdoend beantwoord, zullen je gekweld doen grijpen naar Geleerde Boeken. En bij dit naarstig zoeken of er een zin bestaat zal, naast het ‘zeker weten’ van ja of nee, altijd de twijfel blijven, waardoor de geest in strijd verkeert…

Ik heb mezelf betrapt ik had weer uit het zelfde vaatje getapt de woorden leken op elkaar op en neer, van hier naar daar ik heb er een ander licht op laten schijnen zodat woorden eens gebruikt verdwijnen met veel moeite en pijn moet het dan een ander rijmpje zijn maar daar gaat-ie weer ik heb geen woorden meer zo kan ik mezelf wel schieten…

Hangen boven de p.c ga je mee met mijn dromen- zal er van deze dag nog iets terecht gaan komen? als het zo alweer begint met dromen, peinzen staren, moed vergaren, realiteit omarmen, me aan de kleine dingen warmen. uit de droom stappen, aan mijn laars lappen. om van…

De last van leven  laveert tussen het huidige bestaan en de toekomst met het onbetwiste einde  dus is het soms moeilijk om door te gaan iedere stap vooruit lijkt nutteloos en toch vlieg je door de tijd soms lijk je bevrijd van alle zware gedachten je bent bij machte om een keer om alles te lachen je kijkt niet terug of vooruit je gooit…

Kijk eens wat een orchidee zei ik ze tastte en keek alsof het regende gottekes zei ze helemaal nep…

Ik ben de wachtpatient ik zit al een tijdje te wachten ik hoor "de dokter komt zo" maar ik ben de wachtpatient.…