Ik neem plaats na een korte stadsreis Waar wat stoplichten tegenwerkten De regen striemde, ik nog even moest zoeken Maar neem ik plaats in ‘Huize Lydia’ Ik kijk en ik voel, ik voel me: ‘Voor de poorten van de hemel’ In een halve cirkel De beslissers, de makers Hun hoofden veroorzaken Knikkende bewegingen Die me gerust stellen Omdat ik daarin…

nooit zullen de Afrikaan en de West Europeaan een zijn de Rus en de Amerikaan geloof me er zal voorlopig nog lang afstand tussen hen blijven bestaan nooit omarmt de Jood een Palestijn ook tussen man en vrouw blijven ze bestaan – verschillen zelfs als beiden ze overbruggen willen slechts af en toe zullen ze versmelten maar als de zeis komt…

Op een ochtend in mijn Friese land. Reed ik met een platte achterband. Als jochie van 10 jaar scharrelde ik oude metalen bij elkaar. De schuur van Jopie was nog ver, maar mijn gedachten waren al in de achterschuur , daar op de half open zolder stond oude kolder-koperen ketels-houten paarden keken mij aan..... Waarom heeft Jopie dat gedaan? Dromend…

Zij voelt zich een kind van God zij handelt en wandelt daartoe zij hanteert al haar gaven zij schildert er echt op los zij legt vast wat ze voelt zij dient daarbij een doel zij en God, God, zij en wij zij is mijn zus, mijn zus Margriet zij laat 'de Haan' niet kraaien zij schildert haar evangelie schaamteloos!…

Ik werd geschopt, uit elkaar gestampt, niemand die mij uit mijn lijden kon helpen. Vrienden werden op dezelfde manier volledig stuk gemaakt. De nagels werden uit mijn buik getrokken, gaten bleven over. Wonden werden niet verzorgd, door het trekken en sleuren nog erger gemaakt. Het zag er echt niet goed uit. Ik had hen zo vele jaren gediend…

Het is zo'n winter laan waarvan je zegt lichte dooi duwt de stuifsneeuw van de bomen die geruisloos valt op het karrenspoor daaronder getrokken door de zwarte paarden die met zachte tred, als in gebed, de winter voor het laatst bewaarden.…

(voor Maya Wildevuur) Je danst met de muze van de felle kleuren, jouw passie voor schoonheid is ongekend, je ziet zelfs kunst in lelijke scheuren en je bent op de stijlen vooruit gerend. Nu woon je passend in de statige Ennemeborg, met kelderdelen uit de dertiende eeuw, de kleurkeuze is jouw dagelijkse zorg en verder ben je zo vrij als een…

De naakte waarheid draagt geen kleren. Verhult niet de feiten van een vrouwelijke buitenkant; die zich in lijnen en vormen kunnen presenteren in een mindere perfectie uit de eerste schildershand. De schildershand kan soms van Rembrandt zijn; die de werkelijke vrouwelijke schoonheid nimmer verfraait; die de vrouw op het doek geeft wat haar…

Ik, Jan Jacob, ben ‘n vrijmoedig type zowel vrij als moedig, soms te ik ben ook een vrijzinnig type zowel vrij als innig, soms te maar ik hou van mensen ik hou van mijn medemensen Ik zag een vrouw fietsen langs de Amsterdamse Noorderkerk ik zag een mooie fiets met stevige fietstassen ik zag een mooie vrouw met een prachtige houding…

(bij een zelfportret van Emmeline Deane) De pasteltinten druipen als acasiahoning van jouw nog steeds natte schilderdoek uit 1891, waarbij ik als een vis op het droge naar adem snak. Jouw rechterhand met de lange, artistieke vingers staan trots en fier in jouw zijde geplant, terwijl de oranje achtergrond mij als een wollen deken toedekt.…

(Bij 'Renate Olthof' van Henk Helmantel) Naast al zijn loepzuivere stillevens schilderde Henk ook een portret van een schone jongedame in witte kledij. Ze lijkt op een ziekenhuiszuster en een non, maar bij nader inzien is ze gewoon een mokkel in keurig katoen. Ik probeerde haar op Facebook te achterhalen, maar ik vrees dat ik de verkeerde…

Met jouw mysterieuze glimlach verover jij al vele eeuwen menig mannenhart. Blik jij op een nieuwe wereld. Vanuit de donkere middeleeuwen geef jij aan de renaissance jouw eigen sensuele start. Met jouw mysterieuze glimlach claim jij iets van een eigen vrouwelijke identiteit. Geef je uiting aan iets goddelijks, maar verover je voor het eerst…

Sterren op het doek. Carel Fabritius had er in 1654 te Delft oog voor. Hij liet zich dit maal niet inspireren door fraaie stillevens in voorwerpen of humane vormen; maar een 12 cm bontgekleurd distelvinkje of puttertje mocht het hemel- dom van zijn canvas bestormen. Deze met een fraai gekleurd vederkleed uitgedoste distelvink poseert al meer…

(Bij 'Suzanna in het bad' van Ferdinand Erfmann) Ze staat enkel tot op haar linkerenkel in een afwasteil met water, terwijl ze met haar linkerhand haar kapsel aait. Ze is vreemd mollig geschilderd, als een opblaaspop en niet van deze aarde, een onecht stripfiguur, maar wel met okselhaar en schaamhaar, wat overigens totaal geen erotiek…

Het rood-oranjeachtig vermiljoen kleurt krachtig Vincent Van Gogh's schilderachtige manier van doen om in felle kleuren post-impressionistisch van zich te doen spreken. Het helder vermiljoen van klaprozen tussen het koren; de druivenplukkers voorover gebukt in de 'rode wijngaard', werkend na het ochtendgloren; een stilleven van rode rozen…

Een mensenstem werd niet meer gehoord. Zijn angstkreet werd in bloed gesmoord. Op de dag dat de stalen Condors boven Guernica het licht hadden gedoofd. Handen die zich opwaarts naar hulp voortsleepten, worden niet tijdig gegrepen. Op de dag dat de dood uit de hemel viel, en niet meer in het leven werd geloofd. Een oorlogsstier denderde voort…

zoals de schilder zichzelf ziet als koe de weide is het leven waarop hij terugkijkt waarin hij graast en nog iets achterlaat als bijdrage voor de vergankelijkheid de schilder is de kwast en de penseelstreek tegelijk hij klampt zich vast aan z'n expressie geeft gehoor aan drang naar iets dat niet meer is of het moet afscheid zijn…

sommige mensen vonden de schilder destijds maar een rare kwast…

als schilder van licht en donker nam hij dikwijls een kijkje in zijn gemoed…

(voor Jasper Krabbé) Terwijl je vader in de voetsporen van Van Gogh op de televisie is, trakteer jij ons bij DWDD opeens op een reis naar Noorwegen, Oslo, waar je Edvard Munch naderbij kwam. De gelijkenis met je vader is helder en je jongleert met dezelfde passie, wanneer je over de grote Munch vertelt. Je had zelfs geworsteld met het…