Reine adem daalt blij zuchtend uit een sneeuwhoofd van hoge Alpen neer over hun borstkas vol bloemengeur en harde buik met sparrenschaduw glijdt zacht langs een bewoonde voet geeft het ingetogen dorpsleven zingende herboren arbeidslust danst blozend door het ruime bergmeer vergezelt het vaartuig der Zwitserse weermacht dat ronddraait gelijk…

Het is een eindeloze rij van verslaafden aan drugs of drank, roken of reizen, vissen of vrouwen Je zult ze de kost moeten geven met mij erbij want ik ben verslaafd aan leven…

Ik speelde met jouw in kleuren plots zag ik zwart jij deelde het met mij in ontelbare geuren.…

pluk de dag als het effe kan tover een lach op je gezicht over die traan op je wang lukt elke dag met 'n gedicht van www.gedichten.nl voor je geestelijke energie, zeg ik: "DOEN"!!…

Achter die grote zonnebril Verschuilt zich een wereld vol verdriet Waar die gevoelens vandaan komen Begrijpen de meesten niet Hoe de wereld veranderde in de hel Positiviteit en negativiteit in duel Alle zekerheden die er waren Zijn weggespoeld, ver weg van haar Nu, in onzekerheid, niet meer wetend wat ze voelt Vinden anderen haar soms raar…

nooit had iemand eerder gezien wijze dwazen rennen door de slingerlaan zoekend naar herinnering een cynische opmerking is zo gemaakt naar velen wij geen schaamrood op kaken boze tongen laat maar varen zo hebben wijze dwazen altijd nog wat laatste kaarten zo ook de contaminatie van het voegen van woorden en kaarten geduldig lopen…

De maand : mei, maar koud en kil, ach Ik behoud mijn gouden glimlach. Dit tengere dingetje beleefde pijnlijke zaken Mijn hart voelt zalig warm aan, die regen kan me niet droevig maken! Een kluis of dikke bankrekening, bezit ik niet. De Liefde voor de medemens primeert, niets doet dit teniet!…

soms is er van binnen iets kapot je snapt de dingen niet zo goed dan ben je bang als een marmot voor het vechten mis je de moed soms sla je trotse vreugdekreten op het leven hef je het glas en dan ben je allang vergeten hoe in en in bedroefd je eigenlijk was…

De fraaie metgezel van diepe droefheid om iemands heengaan siert rouwend papier, bekleedt en vult dodenkamers, toeft hier als gevangen schemer, die verdriet vredig leidt, beleeft overgelukkig zijn vrijheid aan de avondeinder, waar loom blank bier door kersendrank vloeit, verijlt bij 't luchtvertier, verspreidt zich traag _ voldaan _ onnoemelijk…

Je hoeft niet bang te zijn Al gaat de storm tekeer Leg maar gewoon je hand In die van onze heer Je hoeft niet bang te zijn Als oorlog komt of pijn De heer zal als een muur Rondom je leven zijn Je hoeft niet bang te zijn Al gaan de lichten uit God is er en hij blijft Als jij je ogen sluit…

Ik neem alvast een stap naar morgen ik kan niet blijven wachten, ik moet verder Als jij ook zover bent hoor ik je wel maar als ik jou was zou ik nergens meer op rekenen, ik maak me in ieder geval geen zorgen. Alles heeft me al veel te lang geduurd zo kom ik ook niet verder, en ik wil vooruit Goed, het is je gelukt, ik ben toen onderuit gegaan…

er zijn zoveel mensen op de wereld mensen geven me haat mensen laten me alleen en daar word ik zo hard van als een steen…

Maak je niet druk, maak je geen zorgen. Vandaag heb je verprutst maar er is nog een morgen. Het maakt niet uit, je heb nog een heel leven. Er is nog een toekomst te gaan om je voor 100 procent te geven.…

Na een periode van onzekerheid, onderzoeken, operatie en gesprekken, kun je de balans opmaken van deze ellende! Voorzichtig verder gaan met leven, terwijl je weet dat het nooit meer wordt als toen... Elke dag als een geschenk zien, genieten van je gezin, je kleinkinderen, familie en vrienden. Geloof me ik had jullie méér gegund en dan vooral…

morgen schrijf ik de sterren van de hemel want morgen weet ik wat ik zeggen wil opdat u beseft hoe zwak ik ben ik wens u sterkte want u moet het met mij doen…

Houd me vast voor even. Laat me weer leven. Laat het weer zo zijn, Zo als het vroeger was. Ik ben bang Voor al de pijn die misschien nog moet komen. Maar ik wil het leven Waar ik nu alleen nog maar van kan dromen. Houd me vast voor even, Geef me nog wat moed Om te strijden voor het leven. Houd me vast voor even. Ik vraag je om me hoop te…

Een wereld van verschil ligt in je hand verborgen Want elke dag en iedre morgen kan je hem wenden zo je wilt Je hand kan ballen met een vuist naar boven Je hand kan vragen met de onderkant omhoog. Een wereld van verschil ligt in je hand verborgen en elke nieuwe morgen kies je en krijgt je deel…

Langzaam aan Veranderen de kleuren De stralende De felle Zij maken plaats Voor mat en grijs Het zonlicht taant De regen komt Weldra Begint de laatste reis Die reis Zal echter hoopvol zijn Er kan je niets gebeuren Het einddoel geeft Dat staat wel vast Een palet Vol nieuwe kleuren…

Kwantiteit van leven heb je niet voor het kiezen. Geniet van hetgeen je is gegeven. Er valt zoveel te verliezen.…

Ik kan je pijn niet voelen Ik kan je pijn niet dragen Als dat kon dan zou ik het van je pakken Om je een moment van rust te geven Zodat je je weer op kunt laden Ik kan je alleen maar blijven steunen Je een luisterend oor geven Een moment van stilte om samen aan hem te denken Een anekdote over hem daar we samen om moeten lachen want hij…