Het is een vreemd gevoel, maar wel een mooie gedachte Schuil voortaan maar bij mij, kom maar hier met je tranen Ik geef je meer, veel meer dan je misschien ooit verwachtte.…

Zo dichtbij ben je, maar je gevoel zó ver weg Zo verward ben je, maar je uitspraken oh, zo stoer Zo wanhopig lijkt het, maar ik hou je op de been Zo liefdevol ben je, maar je woorden als een mes Zo verloren ben je, maar je hand ligt in de mijne Zo eenzaam lijkt het, maar je bent ècht niet alleen !…

M'n zelfbeeld was de laatste tijd niet zo hoog De kleuren wat vervaagd van m'n eigen regenboog Toen kwam jij je gaf me inspiratie maakte me weer blij Nu schitteren de kleuren van m'n regenboog weer fel als de stralen van de zon Lieve vriend dank je wel…

ons spiegelbeeld jouw ogen geruisloos zacht dons in onze harten, zo dicht dat moment, daar windstil en warm als vrede, zo mooi en nu, blijvend verlangen…

Het kan raar lopen in het leven maar ik kan d'r niet meer bij Zó breng ik met een gedichtje weer een lach op je gezichtje En nu draai je je hoofd om en loop je me zo, zonder een blik een lachje of iets wat ook maar op een begroeting leek en dat zelfs tot twee keer toe, hartstikkesteenstraal voorbij.…

Echte vrienden.. die heb je zomaar niet. Die altijd voor je klaar staan, Ongeacht het soort verdriet. Waarmee je kunt lachen en kunt huilen. Die je nog voor geen goud zou willen ruilen. En als je ze hebt, verlies ze niet. Sta voor ze klaar, Ook al is het soms moeilijk. Ook al is het soms naar. Als je dit doet, dan kun je verwachten…

Die kleine ster, die geeft mij hoop, hoop om door te gaan, moed en kracht om blij door het leven te gaan. Niet te denken dat ik niet meer verder kan. Als ik die kleine ster weer zie, word ik sterk, en ik bid, ik bid dat het leven ooit weer eens beter zal worden. Dat pijn en verdriet weg zijn. Dat er vrienden zijn die om mij…

vriendschap is wanneer je altijd aan elkaar denkt elkaar niet krenkt Op elkaar kan bouwen en vertrouwen vriendschap is In goede tijden ook naast elkaar gaan Het geluk van de ander niet in de weg staan Ook bij huisje, boompje, beestje verschijnen op elk feestje Vriendschap is dat iemand er is die op je wacht even niets van je verwacht…

ik wens dat al jouw geluk en al jouw ongeluk, al jouw blijdschap en al jouw verdriet, zich middels deze kus met mij verbinden zodat ik je zal vinden in al jouw geluk in al jouw ongeluk, in al jouw blijdschap in al jouw verdriet, vanuit de liefde in mijn hart want groot is mijn smart vreugdevol en droevig in al jouw geluk in al jouw…

Soms ben je in nevelen gehuld, dan weer open en spontaan. Weet je dan niet dat liefde grenzeloos is, en alles omvattend. Je aandacht is niet die van liefde, maar van aandacht ongeweten. Geef je maar over aan die ene, dan zal je hart gaan blozen, De roos zal je liefde verspreiden, en de ongeweten aandacht zal oplossen. Mens ik houd…

Lachende mond in de morgen en ogen. Verwilderde haren bereiken mijn hart. Onbereikbare mens, lachen we samen? dansen we? in levende cellen de troostende dans.…

Ik zie wat jij niet ziet. Ik hoor wat jij niet hoort. Ik voel wat jij niet voelt. En toch weet jij meer dan ik. Ik kan wat jij niet kan. Ik doe wat jij niet doet. Ik denk wat jij niet denkt. En toch weet jij meer dan ik. Want jij, jij kent mij.…

Plots stond jij daar Mijn hart maakte een sprongetje Je kwam onmiddellijk naar me toe Ik kuste je zachtjes op je wang Onze blikken kruisten elkaar En we wisten weer Dat de passie er nog is We zagen elkaar veel te lang niet Het verlangen was zo groot De vlinders nog niet dood Maar jij moet weer weg Het werk slorpt je op Wanneer zie ik je…

De zon schijnt in mijn ogen de zee is hemelsblauw kon ik je maar vertellen hoeveel ik van je hou!…

Je woorden raken me Ze snijden dwars door mijn ziel Het zijn ook steeds de juiste Je bent een woordenkunstenaar Je woorden zetten me aan Tot nadenken over de zinnen Gedachten die ik had verdrongen Verschijnen plots weer daar Je woorden raken me Ik laat me graag leiden Door jouw doolhof van zinnen Zoekend naar de uitgang Ik vind het raar…

In het binnenste van mijn hart, Zitten mijn vrienden opgeslagen. In een gaatje heel apart, zie ik ze langzaam vervagen. Maar als ik me eenzaam of verdrietig voel, staan ze meteen paraat. ben ik weer vrolijk bereiken ze hun doel, en dat is waar vriendschap om gaat.…

wanneer ik jou lees blijven mijn woorden steken ze zweven rond in mijn hart gedachten ontspruiten genietend van elke beweging die zonnewarmte doet opstijgen in hoogtes van gewichtloosheid laat ik het op mij inwerken roep en mompel van alles maar jouw woorden tollen als diamantjes op wolken zo zacht door mij heen……

Vriendschap zo puur in het delen van gevoel van warmte zo bijzonder omdat het ook liefde is je voelt het in je hart je ademt het in en uit de glimlach als je de woorden in een brief of op een kaart of in een email leest je deelt vreugde je leeft mee met verdriet en pijn je geniet als de ander blij is en je huilt de tranen…

Ik wil je helpen. Maar ik weet niet hoe. Je kan me altijd en overal bellen. Ik zal er voor je zijn. Want als we vriendinnen zijn, Dan weet jij heel goed, Dat dit mij heel veel pijn doet. Al denk jij dat niemand om je geeft, Dat je niks bent. Maar dat ben je wel. Jij bent mijn vriendin En IK geef wel om jou.…

Mijn dank gaat uit naar alle woorden die je sprak om mij gerust te stellen. Naar alle gemeende blikken die je me gaf om mij dikwijls te laten lachen. Naar de nodige stiltes die zovaak vielen om samen na te denken. Naar de tranen die je meehuilde om mij te troosten. Naar al die momenten dat je gewoon en altijd naast mij stond…