De windmolens boven op de dijk steken af tegen een strakblauwe lucht. Een plaatje te ver buiten mijn bereik. Als ik de foto met een zucht terug leg in de la, zie ik mijzelf weer in Den Burg op een zonnig terras met een kop chocola. Terwijl de kinderen zich vermaken met een draaiorgel om de hoek laten ze zich een ijsje smaken en de orgelman…

Ze heeft hem verlaten... kon het niet langer aan.... koos eindelijk voor zichzelf, een lange weg te gaan... Ze ademt de lucht in, diep...dieper, en weet, dit is de lucht van vrijheid, 't juk van moeten is ze goddank kwijt!…

een geboeide geest een mond wordt gesnoerd vrijheid een menswaardig bestaan een zoeken naar bevreesd, gebonden beroving schrijnende angsten een mild vorderen vrijheid een opperste strijd morele verantwoordelijkheid een individu beroving beklemmende stilte onvertogen woorden broos en breekbaar vrijheid een roerloos zoeken…

Ik tel de dagen van mij af de uren, de minuten, seconden die u van mij scheiden, de woorden nog onuitgesproken en bewaard als opgelegde wijn van een goed jaar Ik ruik de geuren van de kazen Beklopt door u, beluisterd, omgedraaid Voel de zachtheid van uw strelen uw harde werkhanden tegen mijn onbeschermde huid van papier Nog even dan proef…

Je ogen zijn een constante verleiding, zoals je kijkt, zoals je flirt, zoals je lacht. Wat verlang ik naar je lichaam , vol overweldigende hartstocht. Ik wil met je vrijen, eindeloos, je grof nemen, en teder behagen, ik wil je voelen om me heen, je proeven met mijn tong mijn tanden die je bijten, plagend en minnend, mijn handen die al…

Leven als een nachtvlinder In de morgen pas naar bed Voor de afspraak weer te laat Had de wekker niet gezet Leven als een nachtvlinder De avond gevuld met rust Genietend van de stilte Drukte van overdag gesust Leven als een nachtvlinder Het dichten gaat zo fijn Woorden dansen voorbij Ik zet ze op een rechte lijn…

Ik leef erg mee met mensen Help vrienden vaak in nood Bekommer mij om zwakkeren Trek ellende uit de goot Neem daardoor de last Van anderen op mijn nek Door verblinding van vertrouwen En geloof in goedheid Ga ik constant op mijn bek Heb nu hele zere schouders Vol met allerlei verdriet Ondraaglijk zwaar geworden Man, ik hou ze bijna niet…

Samen met mijn zus en de vriendinnen woensdagsmiddags lekker naar onze plek we verzonnen gekke en leuke dingen het was onze eigen en vertrouwde stek We maakten kroontjes van klaverbloemen om beurten waren we de koningin het koren werd plat door onze schoenen er kwamen spannende gangetjes in. Knolletjes werden uit het veld getrokken aan…

Ik wil bij je zijn, Je aanraken met mijn handen, je strelen met mijn tong, je huid proeven, je geur ademen, ik wil bij je zijn , nu, nu meteen, niet langer wachten, niet langer de pijn van het missen, niet langer zonder jou, ik weet waar je bent, ik weet wat je doet, ik weet wat je voelt, ik weet dat je me mist, net zoals ik jou…

Ik woon in een land waar bijna alles kan Je kunt je vrijuit uiten, dat vind ik het heerlijke ervan... Je kunt hier alles zeggen, maar niet alles wordt gehoord... Behalve als je discrimineert Wordt die zogenaamde vrijheid danig dus verstoord... Dus, wat is vrijheid van meningsuiting, bestaat die eigenlijk wel? Niet dat ik wil discrimineren…

Kun je van me houden? Of hou je al van mij? Kun je mij vertrouwen, of vertrouw je al op mij? Kan ik jou beminnen en kun jij dat bij mij? kun jij als eerste beginnen te zeggen; blijf bij mij?…

Hij, Die in een vreemd huis, Van uit het venster kijkt over een stille buurt van kleine tuinen, Droomt voor een ogenblik zich veilig thuis. Hij ziet de goudenregen, De warme kleur bruin, Fluwelen violier en, Verder de mooie narcis. Hij vraagt zich af of hij, Wie het gegund is hier te wonen, Niet, Voor een enkel dag, Gerust, Tevreden is…

Zwevend door de ijle lucht Dansend op de druppels van gister De druppels van de dauw In mijn zwevende vogelvlucht Stemmingen van diepe rouw Niemand in de buurt Zachtjes strijk ik neer Niemand die mij stuurt Over dit spiegelgladde meer Zonder twijfel zet ik stappen In de ongenaakbare grond Als de treden van de trappen Waar ik gister nog…

Blikspuut, verstoppertje, stand in de mand spelletjes die gespeeld werden bij ons in de buurt Aan tafel werd er vlug gegeten, afwas aan de kant en een van de kinderen werd vast vooruitgestuurd Om de buurtkinderen op te gaan halen want het was buiten toch nog licht Gingen ze branden, de lantarenpalen dan moesten ze naar binnen, de deur ging…

Vlinder met je perkamenten vleugels. Schoonheid van natuur. Vlieg maar vrij,zonder teugels. Jouw leven is van korte duur.…

Ja ik neem je mee Naar waar het zoet en puur is Ik wil niet zonder je weggaan Ja ik neem je mee Wees maar niet bang Ik droog je tranen En zal je lach weer doen klinken Ja ik neem je mee Mijn liefste schat Ik wil met jou naar het onbekende Ver weg naar heerlijke oorden Waar ik mijn liefde aan jou wil geven Wees maar niet bang Ik neem je…

Ik wou dat ik heel even als een meeuw in de lucht op de thermiek mocht zweven over land en zee in vogelvlucht. Een machtig gevoel zal dat geven als je even de sleur ontvlucht ver boven het aardse verheven de wensdroom met de zucht.…

Hij had bewust gekozen Voor een dakloos bestaan Woonde liever in dozen Vrij door het leven gaan. Heeft veel moeten leren Om te overleven op straat. Wilde dit steeds proberen Zonder crimineel verraad Uiteindelijk toch gelukt Zijn idealen nagestreefd Vruchten ervan geplukt Vrijheid intens beleefd…

Een moment van rust In een wereld vol onrust Een moment van bezinning In een wereld van drukte geen tijd In een rustcocon gevangen Waar de wereld niet bij mag Jij alleen weet daar de weg In een moment van rust Een moment van rust Ademhalen zoals jij dat wilt Even helemaal niets In een moment van rust...…

In dromen vloog ik tegen glazen hemelnachten, zelf geen vrijheid in gedachten altijd op reis, onvoltooid moeizame vluchten tot in mijn ziel gebonden! Als je in je droom Niet dromen kunt... Dan is het tijd om uit te breken! eindelijk mijn eigen weg te gaan vlieg door de mooiste avondluchten, 't is niet te laat, een belofte tegemoet ik…