inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 85.865):

Kinderspel

Ik klim de woorden binnen
als in een boom en kijk omhoog,
voorbij de takken, blaren zo-
genaamde aardse dingen,

en denk: wie zoekt zal vinden.
Het ruikt hier heerlijk, net een vo-
geltje ben ik. Niets is onmo-
gelijk, ruisen de winden.

Zacht wiegt mijn hut. Ik word weer kind,
omringd door stille tover.
Een lied van licht danst voor mijn o-

gen op en neer. Nu onbewo-
gen blijven. Het is zo weer over.
Vogels kwetteren. De zon verblindt.


Uit: 'Lichtscherven'
Chris(tian) de Valk
Uitgeverij Elikser, Leeuwarden

Schrijver: Chris de Valk, 13 juni 2025


Geplaatst in de categorie: mystiek

2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 48

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)