’t waren niet haar wenkbrauwen of ‘t prachtige profiel in de zon waar voor mij de bad trip begon maar wachtend voor ’n slurf om weggezogen te worden uit de dagelijkse sleur door ’n open deur ten faveure van enig herstel en om ’t gemoed bij te kleuren uit mijzelf zouden de vleugels nooit groeien wel vloeiende woorden ter bevestiging…

Inblazen van frisse lucht, verdrijven van warmte, warmte als hitte beleefd. Kunstmatige koelte helpt, komt uit diverse apparaten, of machines indien groot. Bevalt de natuur niet, dan maar aan de kant. Mensen wanen zich God.…

Ik houd van blijde mensen niet van die zeuren om mij heen wat hebben wij hier nog te wensen wat klagen wij steen en been. Er is zoveel plezier te beleven waarom dan dat gejank iedere dag alleen al ieder een steuntje geven bezorgt voor velen een blijde lach. Laat elk mens genieten van vogelzang van spel der jonge dieren ons aardse leven…

Ik moest uit de kast En ik zocht naar een list Ik wilde niet eindigen Van de kast in de kist Het moment uitgekozen De woorden in nette taal En na wat tussenpozen Tussen dessert en journaal Ik had het er zwaar mee te stellen Dus nam mijn moeder even apart Mam, ik moet je wat vertellen En bereidde zo voor op de komende smart Mam, van…

Zo verzot op kaas is onze kat Dat zij haar carnivoriteit vergat En meteen de kaas op at Nog voordat er een muis om zat…

In mijn land bloeit alleen maar gedoofd licht de schaduw volgt mij bij elke stap weer heen De huizen spreken soms, en tonen hun gezicht En ik verdwijn in zwijgen als een steen Ontstoken wordt er niets meer, zelfs geen gesprek De dagen sluieren eindeloos voorbij Een ontmoeting bergt men op in een gebrek Alleen het water klinkt nog zij aan zij…

mijn reisgezel reist nu met mijn vragen een paar zaken die nog niet zijn verpakt ik vind hem aardig soms wel iets bekakt over mij had hij niet veel te klagen wat hij deed voelde moeizaam en uitverkocht kroop maar zelden van zijn brede schouders af het denken maakte hem futloos en bekaf en blindeerde de antwoorden die hij zocht ze waren er…

Ziekte en geldgebrek hebben je eenzaam gemaakt in een leven zonder genegenheid jeugdig verlangen heeft plaats gemaakt voor diepere fantasieën, intenser beleven het sterrenlicht laat een mysterieuze schijn over het spiegelende vijverwater zien deels vergiftigd door erudiete zondaars die eten van het laatste genadebrood en samen praten ze…

mogen woorden abstract zijn zonder betekenis waarom ligt die ene gebeurtenis in woorden vast en de andere niet heeft wel bestaan wat aan herinnering is voorbijgegaan heeft het zin om te schrijven tot gedachten leeg zijn want een gedachte is niet van steen en een zomer geen fotoalbum…

Welke gekte gooit straks nucleair met Allah-erende Jodenhaat? Sjiieten, stap uit uw djellaba: zet uw ayatollah's aan de straat! Verwerp hun opgelegde Theorieën, hun vervolmaakte oliestaat. Al decennia crepeert het volk en moet de wereld hun voeten likken. Ja, steek uw hand maar in uw moslimboezem: ziedáár de Potentaat die Iran radbraakt!…

er was een tijd van plannen maken van later, ooit, van grote dromen je rende mee met volle dagen het leek alsof niets kon ontkomen tot woorden vielen, stil en koud een waarheid die je niet verwachtte geen hoop op ‘beter’, slechts vertraagd de toekomst vond plots eindigheid hoe leef je door, met wat je weet als niets meer vast lijkt, alles…

De sterren kijken op mij neer, Maantje lacht mij vriendlijk toe, Verdwijnend in de vergetelheid Koelt een briesje m’n hete lijf. In de verte roept m’n moeder Zacht mijn naam in de nacht, Uit het land van verleden tijd, Waar zij al 'n lange tijd verblijft. Voert mij weg uit deez tijd, Op de wolken van m’n gedachten, Einde mijn vergeefse…

Mijn hart weet van geen ophouden het slaat zich overal doorheen in de drie-eenheid van de tijd vanaf het groene begin van mijn lot, mezelf op de been te brengen met hartstocht en weer in de stroom van ervaringen te springen, af en toe een slag te zwemmen, wat mee te drijven en veel te laten passeren schoonheid en wreedheid golven gevoelens…

Als we nou eens met z’n allen heel hard zouden blazen, ik bedoel: één zucht kan een vlinder laten draaien aan de andere kant van de wereld, dus ook in het Midden-Oosten. Misschien moeten we bij onszelf beginnen, thuis en bij de Oostgrens, alles laten doorwaaien op eigen adem om onze vrije lucht terug te krijgen. Maar als motiverende zwengel…

Nauw zichtbaar wiegen op een lichte zucht de witte bloesems in de scheemring. Ziet, hoe langs mijn venster nog, met ras gerucht, een enkele al te late vogel vliedt. En ver, daar ginds, die zachtgekleurde lucht als perlemoer, waar ied're tint vervliet in teêrheid... Rust. Oh, wondervreemd genucht! Want alles is bij dag zó innig niet. Alle…

Vroeger, toen ik klein was, was de sneeuw veel witter Maar ook veel roder, als mijn vader mij bij min vijf buiten een bloedneus sloeg Vroeger toen ik klein was, scheen de zon veel meer Maar ook was ze veel heter als mijn vader mij, op het middaguur, buiten had vastgebonden aan een paal Vroeger, toen hij jonger was, had…

Gezien worden door de kamer die leeg is, waar muren luisteren zonder terug te praten, waar stilte ademt en niets hoeft te zijn. De stoel in de hoek kijkt me niet weg, de schaduw op de vloer blijft bij me zitten zonder vragen te stellen. Dat is genoeg. Want niet gezien worden door een menigte die roept maar niet luistert, die kijkt…

hoe het licht de bergen onthulde de leeuwerik het licht zag dagen hoe in krimpende kou de leegte zich verborg de zee het land spleet hoe je reikhalzend haar noch de zon vond blunderend in hoe het was…

verlangen tiert door klinkerstraten je lente fietst me juist voorbij schoonheid laat zich lastig vangen zomers vlinderen in mei…

Stop maar met zoeken Liefde is altijd bij je Het is wie je bent…