IJlende trein schijnt, trillend, stil te staan, En 't is, terwijl ik kijk droom'rig door 't glas, Of heel de wereld machtig stelsel was Van reuz'ge rad'ren, die onhoorbaar gaan, Met blauw-saffieren velgen, plas naast plas, En smal-smaragden spaken, laan naast laan, En brede, gouden spaken, graan naast graan, Went'lend om verre toren,…

De tanden laten zien was niet genoeg, Trump had gehoopt dat hij met blaffen, dreigen, Misschien Iran zover zou kunnen krijgen, Gewoon te doen wat hij hen netjes vroeg. Maar oorlog? Tot mijn grote consternatie, Was het een ‘militaire operatie’.…

Mistroostigheid behoeft geen kleur, een kleed van zilverdoem bedroeft een wilgenkant die zwijgend zinkt in dicht verwaterd land de stilte weegt vervaagt het al omfloerst en leegt tot daar een vogelvlucht wit opduikt uit de grijs vermiste lucht meeuwen zwenken, hangen alsof ze naar harmonie verlangen ze hijsen zeilen op de plas…

We lagen daar die lente In het gegiechel van ons kind zijn Met onze ruggen in het wilde gras En keken naar de helderblauwe hemel Er trokken dunne witte wolken over ons heen Gedreven door een briesje dat ook onze wangen vond En er was alleen dat Voor de rest waren onze hoofden leeg En onze harten vol Die wolken zijn er nog, gedreven door…

De Zee van Zijn rees uit de diepste duisternis het hoe blijft steeds een parel die verborgen is Waarom werd zij zo fraai verbeeld: als tijdverdrijf haar rozezacht gelaat en haar cipressenlijf? Welk doel had Hij, de Schilder van nog vóór de Tijden met haar in dit Genotsgewelf, dit aards verblijf? Beheerste ik, Khayyâm, de sterren en…

Laat ons tezamen toch die wereld zoeken die wereld eens geschapen als paradijs met vrede, vreugd en vriendschap als in boeken voor iedereen vrede, voor elk mens spijs. Waarom kan de enkeling in weelde baden terwijl een meerderheid in armoe kwijnt er zijn rijken die zich in weelde laden terwijl met rijkdom menselijkheid verdwijnt. Is vrede…

Mijn trip advisor ried mij een piknick op curaçao of bali's palmenstrand een pied à terre op pieds noirs witte zand daar rust mijn beter ik beter dan ik Toen kwam Corona met haar pandemie een indian summer lang, été indienne leek een eternal sunshine met Cheyenne nooit werd haar raindance echter You and Me Waar rust mijn beter ik beter…

het begon op een gewone dag toen alles nog klopte de agenda vol de toekomst open en dan een paar woorden klinken alsof ze ergens anders thuishoren maar ze zijn voor jou ongeneeslijk levensbedreigend tijd ineens verandert kijken voelt adem zwaarder ruikt de lucht scherper ligt elk gesprek dichter op de huid je leeft nog steeds…

Ze loopt. Met haar handtas en haar rugzak. Meer heeft ze niet nodig. Ze loopt. Door de parken van de stad van bank naar bank en ze kent alle bomen en alle honden bij naam. Ze loopt. Nooit ergens naar toe altijd ergens vandaan. Ze loopt haar leven uit.…

Hij lag eenzaam in zijn bed, Dacht aan degeen hij mist, Die ene die hem geven kan, Die hij zo heeft bemind. Als hij beî z’n ogen sluit, Ziet hij die ene als was Ze hier naast hem in bed, Wat hij al zo lange mist. Als hij dan z’n ogen ontluikt, Is die ene er niet, Is de plek naast hem leeg. Bleven zijn ogen maar dicht, Was die ene…

Vrijwillig kleed ik me uit De assistenten leiden me naar het midden de halfduistere kring in van nieuwsgierige studenten die het verband zoeken tussen mijn blote benen en de lichte deining van mijn witte hemd Ik sla mijn ogen neer en volg de aanwijzingen van de professor alsof ik mezelf zie in een film en ronddraai in de cirkel…

Zacht als morgenlicht zweeft een vlinder door de tuin niets raakt ze echt aan Ik beweeg door de aarde zoals licht dat danst op rimpelend water, raak alleen wat zichzelf wil laten raken — mijn breekbare hart leest stilte als moedertaal en weet wat komt, nog vóór het is gezegd. Ik voel spanning in kamers waar niets wordt gezegd, vang wat…

Pa, De dagen nu zijn droef en duister. Jouw leven klaar, het is op en uit. Ik kus je koele bleke huid. Beklemde keel maakt dat ik fluister. Jij was, jij bent, jij blijft mijn vader. Een prachtig mens en een warme man. Ik lijk op jou zoveel als kan. hetzelfde bloed in elke ader. Stoer en sterk, mijn slimme Pa. Als zoon was mijn vertrouwen…

ZOMERCONCERT, WESTERCANTORIJ O.L.V. EVAN BOGARD zondag 22 juni - 15.00 uur WESTERKERK AMSTERDAM Sopraan: Isabel Houtmortels Trompet: Sebastiaan Haverkate Orgel: David Strijbis Toegang: vrij, Collecte! Kom, luister, zie, voel, proef en ontmoet met een koele nazit: drankje, hapje, in de Westerkerk en ik ben er Jan Jacob en als het effe…

Ik ben geen lieflijke dichter Ik ben de schielijke oplichter Der liefde, zie onder haar de haat En daarop een kaaklende daad. Lyriek is de moeder der politiek, Ik ben niets dan omroeper van oproer En mijn mystiek is het bedorven voer Van leugen waarmee de deugd zich uitziekt. Ik bericht, dat de dichters van fluweel Schuw en humanistisch…

Waarom of toch de Dichters Zo graag een teugje drinken? Dit vroeg ik aan mijn Zangster, En zij gaf mij ten antwoord: 'Er was in oude tijden, Een bron, die aan de Dichters En vuur, en geest kon geven; Hier dronken ze uit, en zongen Ter ere van hun Goden, En dappere oorlogshelden. De schoonheid der Nature, Het lachen van de lente, Het zoet…

‘We worden vóór ons komen niet gemist, na ons vertrek zal het beslist niet anders zijn.’ ‘t lijkt erover te gaan dat we niet moeten denken dat ‘t goed is zoveel tijd aan ons ego te schenken dat we gerust kunnen zondigen als we maar bidden gewoon god op onze blote knieën blijven bedanken de aarde blijft wel draaien zolang ik en jij bestaan…

Als heel die NAVO-top is aangeschoven Dan gaat Den Haag op slot, het luchtruim dicht De strengste protocollen zijn verplicht Zelfs onze Rutte moet eraan geloven Hoewel hij het aanvankelijk maar niets vond Rijdt Mark straks op een kogelvrije fiets rond…

Zomertijd maar d' wereld is 't winter herfst ver weg en de lente is zoek zomertijd maar bommen die vallen het huilt kleine baby dit (seizoen) is een vloek zomertijd maar eerder liever dan later heb honger naar vrede dat is mijn intens verzoek maar tot dat momentum is troost wat mij wat kan verzachten (kan troost mij slechts verkoelen…

zestien kaarsjes op de taart een lach die iedereen vermaakt vandaag ben jij het middelpunt omringd door liefde, zonneschijn je dromen dansen in je ogen de toekomst lacht je tegemoet zoveel moois nog voor je open door de kracht in wat je doet je groeit, je bloeit, je schittert een ster die steeds verder reikt met elke stap die jij zetten…