inloggen
voeg je concept netgedicht toe

Concept netgedichten over liefde

19.920 resultaten.

[ Ik vlieg in het blauw ]

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 241
Ik vlieg in het blauw, kijk, heel mijn lichaam is blauw -- Vlieg en zing met mij!…
Zywa23 september 2023Lees meer >

VURIGE TONG

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 292
Het wil nu langzaam uit de woorden treden, verlaten deze schelp, spiraal van het bestaan. Het geeft haar taaie spieren, hart en ziel. zijn steelse vingers worden wandeling, besluit. Werelden zal het in haar lijf vernietigen, goden vergrijzen in de krullen van heur haar. Maanlicht wil het in haar mond verbergen: tong die vuur wordt, aarde, water…
Dirk Vekemans22 september 2023Lees meer >

Bloemenkracht

netgedicht
4.3 met 7 stemmen aantal keer bekeken 410
tijd had alle tijd in die jaren toen jij met bloemen in je haren woorden overbodig vond en hoe je met een glimlach en smokey eyes elke zoen als een nieuw liedje drie liedjes lang duren liet en wat waren wij uitverkoren en een heel klein beetje burgerlijk ongehoorzaam en we bezongen de liefde met onze lenige lijven met de zachte ‘g’ van…
guy aarts22 september 2023Lees meer >

KLEURING

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 270
Te neer, op de sofa van het verlangen, geveld, log in de zwaarte van de droom, omarmt het dwaasheid en zijn zonden en het vlijt zich neer bij het verdriet. Het weet niet meer wat eerst begon: was het honger, dorst, ontbering of de lust? Het wil de hoge treden op en hier vandaan, het wil een ster die twinkelt als ze lacht. En dat er stilte…
Dirk Vekemans21 september 2023Lees meer >

Het missende stukje van mijn hart

netgedicht
2.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 267
Weet je nog die eerste keer dat we elkaar ontmoeten, de dag waarop diverse tranen vloeiden uit onze ogen die op hun weg naar beneden smolten en vervolgens weer als regendruppels op de grond waren geland. Boven ons klaarde het steeds meer op en bleef het droog op de meeste plaatsen tegelijk begonnen enkele onbekende vlinders te fladderen…
CB20 september 2023Lees meer >

NAMUR

netgedicht
3.2 met 6 stemmen aantal keer bekeken 331
Wind woei haar naam. Adem was begeerte, gedeelde lust naar eenvoud van bestaan. Er was te veel dat het haar zeggen wou, de kracht ontbrak om te beschrijven wat het zag in haar. Sterren waren ogen binnen handbereik, zee was waar het strandde, land verraad van het deinen in de volmaaktheid van hun tijdelijk bestand. Het kreeg een…
Dirk Vekemans20 september 2023Lees meer >

Wegen

netgedicht
4.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 277
Mijn weg voert (langzaam) mijn werk mijn leven uit. Aan jouw hand volgen mijn voeten de weg naar het licht dat blootgelegd is door de zon (jouw kus), mijn weg naar de horizon waarachter jouw hart wacht - mijn hart klopt aan jouw hand, hunkerend naar leven (verwonderd ontwaak ik hier en nu in een land achter de doorgang…
John Loopstra20 september 2023Lees meer >

niet alleen

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 382
ik moet je nog zeggen dat je moet leren zacht te zijn ik moet je uitleggen je bent niet alleen, je bent alleen onderweg in een harnas van beton een weg die nergens toe leidt hoe oud ben je nou? je grijnst en grinnikt maar je weet precies wat ik bedoel je moet alleen nog leren om zacht te zijn niet alleen te zijn…
J.Bakx19 september 2023Lees meer >

HET ZOENT

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 234
LAIS is louter golf en stralen. Ruimte neemt de vorm aan van haar ogenblik. Tijd gebeurt wanneer het klopt en klikt: LAIS licht op in dansende gebaren. Ziet het alleen wat zij hier lijflijk doet? Haar handen vergeven met handen het falen. Haar voeten betreden met voeten de gratie. Haar ogen geven de ogen zicht op het ware. O gij allen met…
Dirk Vekemans18 september 2023Lees meer >

Aan de oever der rivier

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 277
het uiterlijk van de dichter werd zacht wanneer het de gevoelens weerspiegelde waarvan het hart sprak verlicht door een glans van liefde goedheid en waarachtige toewijding des te sterker voelde de kunstenaar in het bewogen hart de angel van de duivelse kwaadaardigheid steken, hier en daar en overal waar de echo’s van het kwaad weerkaatst…

PÉTANQUE

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 246
Het geheugen is een hoer die je betaalt met je geweten. Hij is erg professioneel. Het is zomer en het speelt pétanque met zijn vader. Zijn lach is schoon en waar. Het staat op zeven stranden Normandië te bevrijden. Het heerst, want ’t is nu daar. Zand glijdt door de vingers en het kucht. De hoest geeft bloed, dat kan geen kwaad. Het is dat…
Dirk Vekemans17 september 2023Lees meer >

KLOKKEN

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 293
Zij wordt onwezenlijke klaarte, licht dat zich enkel aan het licht wil laven. Het wankelt als het denkt aan haar. Het snakt naar lip en tong, het wil weer tastbaar zijn. Het is een lied dat niets verwezenlijkt. Het weet zich donker, droef en stram. Het schuift het onbepaalde laag na laag in ’t nimmermeer. Het is voos en arm en lam. Het…
Dirk Vekemans16 september 2023Lees meer >

GEBED

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 293
Goede stille Nacht, wil het nu omarmen. Het ziet Uw schouders, naakt en frêle. Uw jurk is blauwe zijde en verglijdt. Goede, stille Nacht, heb met het erbarmen. Geef het zachte weerschijn van de maan, geef het wolken die gelaten drijven in de kille lucht van uw bestaan, kleedt dit naakte leven met uw Duister aan. Goede stille Nacht, het wil…
Dirk Vekemans15 september 2023Lees meer >

OGENBLIK

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 258
De aanvang van de stilte likt de stilte open met een zucht. De val van het duister splijt de dijen van het licht. Duisternis bevrucht. De drang van het heden om verleden te zijn, nu en in de toekomst, wordt onhoudbaar wanneer het haar jurk oplicht. Ze spreekt het aan met open ogen, onvoldaan. Het graaft verwoed in haar, zoekt een reden van…
Dirk Vekemans14 september 2023Lees meer >

Zoveel Mooier

hartenkreet
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 369
laat mij je dal betreden en ik zal je mijn pieken openbaren laat mij je heuvels zien en ik toon je mijn vals plat laat mij verdwalen in je ogen en je ziet me nooit meer terug ik wil jouw landschap nooit verlaten dus moet jij mij gedogen want het is zoveel mooier dan ik…
catrinus14 september 2023Lees meer >

OPEN VELD

netgedicht
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 268
“I dream of journeys repeatedly: Of flying like a bat deep into a narrowing tunnel Of driving alone, without luggage, out a long peninsula” Theodore Roethke – The Far Field Het open veld is weergaloos. De aarde raakt de aarde aan alsof het aarde was, stof van het bestaan. De zee is zee alsof de zee bestond, maar niets daarvan is waar.…
Dirk Vekemans13 september 2023Lees meer >

De liefdeskus

netgedicht
5.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 265
waar zomer spreekt in contrasten bruin en wit was de lente in ontwaken al de lichte rode randjes pikant aan het maken het knoopje nog een sluiting verder waar nonchalant wit de schijn van openheid verbloemd en een aantrekkelijk palet voor de schilder heeft klaargezet pas onder donkergroen loof blikken ogen het sprankelen…
wil melker12 september 2023Lees meer >

HET WIL

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 237
Het weigert u haar verder te beschrijven. Het wil haar niet in letters zien vergaan, Het wil niet horen meer maar voelen hoe het licht haar op zijn tong vertaald tot woeker, brandmerk van bestaan. Het keert de woorden, egt het veld, en zeist de metaforen van het land: in het strelen zal haar omvang stralen. Het weigert u haar verder te beschrijven…
Dirk Vekemans11 september 2023Lees meer >

MINNE

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 259
Elke daad is ooit een woord geweest gevangen in verlangen naar de daad. Elk woord is ooit een droom geweest, geofferd op het tipje van een tong. Dit lijf is vele werelden, een groots heelal. Zonlicht is de luister, duister is de vacht. Het hoort en spreekt zich uit in haar: er is geen weg terug, het is er, is er, al. Elk woord is ooit een…
Dirk Vekemans10 september 2023Lees meer >

Wekker

netgedicht
4.8 met 5 stemmen aantal keer bekeken 289
Tast met mij de zee af naar een vast punt aan land Proef de smaken van zee en zout Er zijn nog miljoenen zonnen te geef Luier met mij in het gras weg van de koele stenen Vertrouw op de gevleugelde liefde Laat los in de maalstroom van de wind Vlieg met mij de zomerhemel tegemoet Tril mee met de toonladder-loze spotvogel Word niet wakker…
J.Bakx10 september 2023Lees meer >
Meer laden...