3.297 resultaten.
17 april
netgedicht
4.0 met 55 stemmen 67 Het is vandaag die dag
Die dag die nooit meer hetzelfde zijn mag
De dag dat jij jouw reis hebt voortgezet aan die andere kant van het bestaan
Aan de andere kant van de maan
En zie ik in de nacht de maan dan zie ik daarin jou
De vrouw waar ik mijn leven lang oneindig veel van hou…
VAN WIE DENK JE TINEKE? (SCHOUTEN)
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 68 The show must go on
Een voor mij tranen trekkend artikel in het AD
van zaterdag 13 april 2024 over Tineke Schouten
Over 'HOE DOOD EN DAN DAARNAMAALS'
het thema waar ik onder pseudoniem over schrijf
Schoutens man was er tussenuit gepuft
net toen Tineke 't puffertje ging halen
Hij ging zoals de meesten gaan alleen, op laatste kracht…
vaar op de stroom
gedicht
3.0 met 8 stemmen 8.512 vaar op de stroom van de vergankelijkheid
heb geen verwachting heb geen vrees
nadert het einde laat het komen
zorgen worden overbodig
------------------------------------------
uit: 'Sporten van de ladder', 1974.…
wisseling
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 68 de zee veranderde
toen de stroming jou
naar de Waddenzee voerde
je ziel reisde
naar de andere kant van de tijd
zij borg jou in ieders liefhebbend hart
ver voorbij onwetenheid
nam de zee je mee
altijd anders altijd dezelfden
zij en jij…
DE GLIMLACH VAN HAAR LIPPEN
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 51 Door helder sprankelend
stromend bronwater
verkwik ik wat of meer
door de waterval-muziek
van Chopin
Het afscheid van tante Lucy
het bijwonen van de dienst
is confronterend raak
Ook zij heeft 't moeilijk
met het loslaten
van een leven zonder leeftijd
Tranen ontvallen haar ogen
maar worden opgevangen
door de glimlach van haar lippen…
Moeder
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 196 Onder haar huid
bewaart ze herinneringen
aan mooi dagen.
Ze vindt iets
waarvan ze niet wist
dat ze het kwijt was.
Vanaf een palet
schildert ze haar verdriet
met tranen.
Zijn moeder
is er wel maar leeft
buiten de tijd.
Ze was nog net
op tijd om de hemel
te halen.…
ZO DOODS, ZO DOOD!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Ik waande mij in het dodenrijk
En naar ik er langer was
Werd mijn waan meer werkelijkheid
Er stond een familiegraf open
Er zou een kist aan worden toegevoegd
De vierde, de laatste; vol
Ik keek in dat keldergraf
Ik keek te diep in de diepte
Het roerde de diepste dood in mij
De bloemstukken vierde het leven
In al haar pracht en uitbundigheid…
Weer is het nacht
gedicht
2.0 met 99 stemmen 47.959 Weer is het nacht, verzonken klokken luiden,
een gore wolk hangt om de scherpe maan.
Het kerkhof droomt, waar oleanders staan,
en zerken om de graven aan te duiden.
De spanning stijgt. De wijzerplaten slaan.
De klokken durven niet meer goed te luiden.
Er stroomt een grote luwte door het Zuiden,
het is het uur dat graven open gaan.
De deksels…
Voor Ko
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 118 We hebben samen heel wat meegemaakt,
Zo weet ik nog die wintertocht naar Drenthe,
Om onze snelsonnetten uit te venten,
Slechts door jouw geestdrift was ik aangehaakt.
We waren rap van tong en welbespraakt,
En oogstten weliswaar wat complimenten,
Maar wisten ook: het is nog lang geen lente,
(wie zalig worden wil die bidt en waakt)
Toch was…
Navalny
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 144 De wereld was er getuigen van en zag het stoffelijk overschot van Navalny in gewijde aarde van moedertje Rusland zinken
Waar hij van hield en wilde sterven in het teken van het kruis
Het hemelse Koninkrijk beërven
We mogen hopen dat hij daar de vrede heeft gevonden
die hij niet kon vinden op aarde
Gelijk het Woord aan de gelovige openbaarde…
Vuur, aarde, wind, ik haat ze
poëzie
3.0 met 25 stemmen 3.646 V
Vuur, aarde, wind, ik haat ze. O God, mijn haat
Tegen het vuur dat, lang afgunstig, vrat
Het glanzend haar, dat ik heb liefgehad,
Als koper rood, en teer als herfstragdraad.
‘K haat de aarde. – Haar metaalreuk, de eeuw’ge, slaat
Omhoog: hoe kort kuste ik ‘t roodblonde glad?
En de onverschill’ge, die geen eerbied had,
De wind, die deed…
eeuwige glimlach
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 68 zuiver en jong
is nog de wijnrank
als zich de liefde meldt
met prachtig de loten
die zij spruiten laat
rijk en vol is het leven
in het volle besef
geniet elk moment
als druiven in trossen
het terroir van de wijngaard
als seizoenen verstrijken
rijpt zich de liefde
tot donkerrood fruit
witte chocolade
dan wel kruidige rosé
van druif…
Vrijetijdsvers
gedicht
4.0 met 5 stemmen 425 't Is deze week weer kermis in mijn stad
Ach, ongeacht welk nieuws ons overrompelt
Vergeef mij dat dit feest mij onderdompelt
En dat ik heel wat headlines niet omvat
Laat mij nog even op de kermis dolen
Straks wacht mij weer de échte mallemolen…
WIE VORST ?
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 94 In de boeiende Tom Poesverhalen
komt steeds een vereerd iemand naar voren,
laat zich, ofschoon overleden, graag horen,
mag sterke bewondering behalen.
Zijn beschouwen en goedvinden stralen
bij elke beleving, gaan nooit verloren,
zullen alle avonturen bekoren,
geven raad tijdens moeite en dwalen.
Heer Bommel is trots op het uitdagen
van…
GOED GEDAAN JOCHIE!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 Natuurlijk ga ik op naar Gods Altaren
en ik mag zelf
de Kandelaar-Kaarsen aansteken
Jezus heft de loftrompet
en God, de Vader
die zingt 'n diepe Bach bas-aria
Ik mag op een kussen voor Hem zitten
Hij legt z'n hand op m'n hoofd zeggende:
"Goed gedaan Jochie!…
Tanka voor Walter
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 43 Groenten uit Balen
geraken niet meer verkocht.
Walter gaf het op.
De cité verdwijnt voorgoed.
De Brief blijft onbeantwoord.…
In de oudste lagen van mijn ziel
gedicht
3.0 met 72 stemmen 25.695 In de oudste lagen van mijn ziel,
waar hij van stenen is gemaakt,
bloeit als een gaaf, ontkleurd fossiel,
de stenen bloem van uw gelaat.
Ik kan mij niet van u bevrijden,
er bloeit niets in mijn steen dan gij.
De oude weelden zijn voorbij
Maar niets kan mij meer van u scheiden.…
Graf
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 61 Zware donderwolken
verduisteren maanlicht
de gele trompetnarcis breekt
in donkere nachtmerrie
naast de steen met de naam
van een vriend uit onzekere tijden
landwegen kronkelen zich
in zijn sombere gedachten
emoties stromen
zijn als wilde rivieren
tranen vinden warme wangen
alle onrust in een nacht gevangen
er is een weg naar…
Marie
poëzie
3.0 met 64 stemmen 4.498 Zij slaapt, die steeds vol leven was
En levenslust.
Nu ligt ze bleek, verstijfd en koud,
In doodse rust.
Ween niet om haar, ween heden niet,
Nu ze onbewust
Van pijn en ziekte sluimert, ziet,
Ze slaapt, ze rust.
En nu voor 't laatst, op aarde haar
Vaarwel gekust,
Voor ons de strijd des levens, maar
Voor haar…
Overgang
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 We hebben allemaal een laatste uur
Voor de een is het een verlossing
Voor de ander zuur...…