90 resultaten.
reis naar de eilanden
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 81 ik reisde naar de eilanden
blind stof aan de voet
over geschakelde vlekken aarde
kwam daglicht mij tegemoet
langs de hele horizon
werd het licht gespleten
door kreten van meeuwen
aandachtig bestudeerde
ik de omtrek
een gekartelde inham
de los lopende lus van
een wegbuigende kust
en als genadige inval
de witte rand
van het strand…
Seine
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 zon op de kademuur verbindt
een schaduw kort van oponthoud
in lichte schalen de trap afdalend
zonder bepaalde tijd wiegt het water
blinde lichtvlekken zeilen op een
zucht over ronde bogen van de brug
hoe ver kun je doordringen in de zon
een zwervend leven vol warmte
voor een ogenblik verzadigd weven
glinsterende draden
passanten rusten…
Grafveld in Frankrijk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 78 het kerkhof van grijze steen
ligt verloren in een veld koren
hier is het hele dorp aangeland
in een voeg van het landschap
ergens langs de wegkant
een stille straat loopt voor eeuwigheid
tussen graven van bewoners die tijdens
hun leven wel of niet hebben geleden met
kapellen en pinakels smal op de ruimte bemeten
zo’n plaats waar de tijd…
oude stad
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 103 de oude gevels hebben het licht
gereefd een dag geleefd terug
van de uitreis zijn zware zeilen
gestreken neergelaten aan
een verlaten rede
een smalle gracht meert donker af
schemer schommelt op de kade
het spiegelbeeld van een boot
wordt gedragen
over de romp rimpelt water
hier wordt niet meer gewoond
of verhuisd
uit nissen…
de ijssteden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 donkere hal nacht bedekt de aarde
door het schijnsel van een lamp wolkt
adem van mannen die wachten op trage
seconden kort door een explosie ontbonden
stort de troep uit de benarde ruimte
in het zwarte blok duister
langzaam klaart de verste rand
over een wijde baan trekken schaatsers
groepen lossen van trossen
schuiven zon aan de…
nachtzee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 91 de zee kwam als een rimpelend vel
naar het strand toe glijden
mantels dekten momenten gedachten
sloegen over het talmen een lange golf
de zee vloeide uit de open ruimte van de hemel
zee veegde tijd aan
plooide die tot ruisende ogenblikken
geduldig uitlopend in dunne zomen
de zee kwam met diepe kalmte van overtolligheid
naar het strand toe…
de zevende dag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 146 de wijzer volgt traag
een vaste baan hoog
tipt de klok de tijd aan
een aanstromende trap
licht een man uit het gat
van het perron
het zonnig carillon dringt
door de ijzeren kap
van het station
reizigers wachten naast hun
bagage gedachten weggestopt
in een plastic tas
hijskranen hebben het werk
afgebouwd de hele dag is
aan god…
zomeravond
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 115 zomeravond is dwalen
achter de fietslamp
het land ligt gedempt
zonder weerstand
elkaar de hand reiken
in samenhang luisteren
naar het suizen van banden
zonder angst als wat kou
tussen de bomen hangt
en wij gerust in ons wezen
verder het pad afleggen
geleidelijk als twee lichtprikken
door het duister trekken.…
een dag uit de vrije hand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 110 het is een dag uit de vrije hand
auto’s met open kap
draagbare radio’s
jongens hebben pokerspel
ingezet op gestifte lippen
losse slippers
geladen hoorngeschal claxons
lokt feest
flessen worden afgespoeld
aan het strand
een kus op de hete achterbank
de hemel staat blauw
groot onbedaarlijk in
de nooit eindigende zee
luidruchtige kapers…
rode wolk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 102 een brand boven
het land
fier aangezogen
uit stille lucht
een gesloten vuist
zacht doorgloeid
diffuus geplant
als onnozel kind
zonder wat schuld
tam wachtend
op meer wind
de schroeirand van
vuur gaat verborgen
onder een dampige
bank ernstig zeker
in diep verlangen
gelegen
blijven hangen vol
lome gedachten
herinnering…
publieke banken
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 85 de banken in het park dragen
het lichte gewicht van een plaats
bezaaid met bladeren
bestemd voor gesprekken en stiltes
soms bezeerd door verwijten maar meestal
geeft de rug een schommelen aan
vertrouwd met tussenpozen van schaduw en
licht woorden tot de bomen gericht of bedekt
met een krant voor een slapende man
de banken bieden…
onder dak
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 70 midden op de dag waren
we onverwacht onder dak
ergens in ons leven
in het kruis dat schemerend
over het patroon vloertegels sluit
teken van geloof
warm licht
zonneveren in het schip
stoelen op paden
aan een straat
recht ontvangen genade
je hand wandelt even
over een rij kaarsen
waaraan donzen vlammen
ontspringen
voor bescherming…
radio
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 206 de radio had zijn vaste post op de vensterbank
toegeeflijk speelde hij muziek zomers lang prat
op zijn vaste plaats bij het raam het overslaand lawaai
van de stad lauwe contouren van de avond toomden
hem in tot een bron met kleine stem bleef hij melodieus
aanzeuren tegen de nacht het steekspel van pieptonen
alleen onderbroken door ruisend zoeken…
blauwe stad
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 350 schepen liggen in de haven
onbeweegbaar aan zware ankers
vormen eentonig geborgen in
de misthoorn van de morgen
zelfstandig getekende kranen
helpen de wachttijd dragen
huizen op de wal hebben
de diepgang van roerloos verleden
masten die in de ramen opsteken
een havenstad waar het gerucht
in een schelp wordt geblazen
tritons onder bruggen…
Notre Dame
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 240 wanneer het lawaai van buiten verstomt
treedt je binnen schemer vermolmde geur
strijkt over hout kaarsen en stenen
eeuwen hebben een traditie opgericht
zacht gemurmelde gebeden naar hoge
schouders van de muren opgeheven
het ronde venster stort een roos kleuren
waar stralen op de vloer stil staan
je kunt niet wankelen in dit licht…
late middag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 327 de plek heeft vrede bewaard tussen
recht geschoren hagen de rust van paden
die een doel benaderen
de stille middag heeft het veld gesloten
voor dagelijks verloop
doorsijpelde ruggen van stenen
bestemmen wegen zonder hoop
het zandpad is het samengevat bestaan
van een jongen een man
een plaats verbreekt verder gaan
maar leidt hoger tot…
schepen van hout
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 zeilen rennen vol langs touwen
gehesen ontluikend op de wind
vleugels van ganzen die opstijgen
eenmaal de haven verlaten verdwijnt
het land met klaagzang van meeuwen
die boven het wijde zog zweven
na het vertrek niet rijker noch wijzer
de harten gebonden in de lijven van
schepen van hout en mannen van ijzer
het dek rijst op een golf de houten…
de rode draaimolen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 151 de paarden hoeven niets te dragen
ze draven wit beschilderde lijven
rood gelakt tuig een leven in en
uit en keren terug volgens de zelfde
orde van klatergoud nooit oud
het paardenoog straalt onbevangen
in de optocht van glanzende stangen
ze steigeren wild op licht daverende
muziek eerbiedig strak aan de toom
laten tamboerijnen…
kermis
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 137 het lawaai van de autoscooter
mengt met de metalige stem van
een bokstent het zwaargewicht hangt
loom om vuisten gewikkeld in bandages
de boksmantel louche omgeslagen
wagens van de achtbaan duiken in
de lichte adem van elektrische sterren
en als ze weer opgaan zweeft muziek
tussen droom en daad hoog overstemd
door getjingel van een…
zomeravond
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 de zomeravond is dwalen
achter een fietslamp
het land ligt gedempt
zonder weerstand
elkaar de hand reiken
in een samenhang luisteren
naar het suizen van de banden
zonder angst al wat kou
tussen de bomen hangt
en wij gerust in ons wezen
verder het pad afleggen
geleidelijk als twee lichtprikken
door het duister trekken…
populieren
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 175 de populieren zenden
lange ruisende seinen
berichten over lijnen
die ik kan horen maar
de betekenis van de
ver geschreven muziek
moet me ontgaan
rijen hoge koren
over de hemelbaan
het zijn serene vissen
druipend groenwater klissen
zuchten spiralen naar houvast
dwalen opgeschoren hagen
tuinen van sierlijke pluimen
een bewegend…
zomer op het land
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 160 schelp van zee ronde richels kalk spoelt
aan land geruisloos over het nat patroon
stroomdraden zand traag tij korrels voetschreden
rimpels gedachte is een vorm gebleven zweven
zeepwolken in de diepe hemel
zee is een natte jurk opgeschort schuim
verlangende schrijvers van eenregelige confetti
bewegen papieren naar de kustlijn
een onbesproken…
het water van de Amstel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 164 het water spiegelt het ornament van panden
lichte kringen vloeien over schaduwkanten
water voert straten en bomen met een boog
naar een overbrugging van zijn loop
de dag roeit aan de oevers lange slagen lawaai en
getoeter aan een hoge draad worden trams zingend
door de stad gedragen een woonplaats onzijdig en groot
over het water verglijdt…
de hoge dag
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 148 zon koestert rode schepjes
in het zand vliegensvlug
gaan berichten omhoog
langs het vliegertouw
licht van behuizing kleine
wolken alles is gereed
draadloos luisteren naar
de hemel
stemmen verdwalen in
een droom vermengd
met geur van zonnebrand
slapers drijven naar een
verste rand maar
de golfslag van warmte
spoelt hen weer…
erebegraafplaats
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 263 de legerwagen rijdt over het pad door de duinen
schokkend zwaar sluiten mosgroene heuvels
zonder toeverlaat
er is een open plek waar de achterklep neerslaat
een vlakte met helmgras sluimert onder de hemel
duinzand stompt naar de begroeide kam daar achter
nadert zee eeuwig land
soldaten springen af schreeuwen bevelen mannen
krijgen geen…
zondagmiddag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 306 zon verwarmt het stadion volgestroomd met
levendige gesprekken de behaaglijke geur van
sigaretten warm aangeschurkt tegen jassen
het uitvoerig betoog van tabak de hemel welft
genegen over de opkomst van spelers
na de eerste helft is er een tegenslag een wolk
legt het veld naar een grijs vlak veroordelingen
van de tribune het spel wordt…
oude schoolfoto
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 739 jongens het haar kort geknipt
een meisje met zwaarmoedige blik
rechtop zitten in de klas bang te
verlangen wat niet mag
een knippert met de ogen tegen het
licht een vage glimlach op het gezicht
meester sluit aan het einde van de rij
waar ze nu nog samen staan zo verdeeld
zullen ze later gaan.…
harmonie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 335 het orkest speelt trombone klarinet
trompet de goedig doffende tuba een trom
behoedzaam sluiten muzikanten de mond
om het riet aandachtig verinnerlijken ze muziek
de ronde stem van het koper vermengd met een
ernstige wending van houtblaasinstrumenten
onder hun hoede groeit de melodie
de dirigent zwaait over hoofden lange
bewegingen van…
fietsen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 805 in een gesloten groep draaien
pedalen rond wie langazamer gaat
wordt overdonderend ingehaald
de staart klemt dunner aan het einde
van de karavaan
banden zetten zuigend af op nat
asfalt een schutterige colonne
ineengedoken tegen de wind
die strak staat en op een
open stuk toeslaat
lange jassen op het zadel vastgepind
de wind verfomfaait…
gras
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 156 het gras kent geen geheimen dan
waarmee de wind het toerust
een lichte stroom brengt het tot
sussen en zwijgen verstrooid in
rust aan niets hoeven te wennen
het gras glijdt mee met gedachten
het ademt diep wat te binnen schiet
dicht bij de aarde reiken halmen
naar de hemel zonder te bewegen
liggen tussen de stand van het gras
zo…