Seine

zon op de kademuur verbindt
een schaduw kort van oponthoud
in lichte schalen de trap afdalend
zonder bepaalde tijd wiegt het water
blinde lichtvlekken zeilen op een
zucht over ronde bogen van de brug

hoe ver kun je doordringen in de zon
een zwervend leven vol warmte
voor een ogenblik verzadigd weven
glinsterende draden

passanten rusten langs de kant
ze bewaren hun woorden voor later
ze hebben dit uur niets gemist
het bestaan wordt vederlicht op
akkoorden van een mondharmonica
in het licht geritst.

lente Parijs Seine

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 94