Notre Dame

wanneer het lawaai van buiten verstomt
treedt je binnen schemer vermolmde geur
strijkt over hout kaarsen en stenen
eeuwen hebben een traditie opgericht
zacht gemurmelde gebeden naar hoge
schouders van de muren opgeheven

het ronde venster stort een roos kleuren
waar stralen op de vloer stil staan
je kunt niet wankelen in dit licht
je bent hier gekomen onder genade
van het voorjaar

het koraal golft tussen pilaren stralend vroom
de donkere kolk van het orgel vlucht over
geribde mazen van het dak naar de ovale poort
van de dag die daar buiten klein wacht.

kerk Frankrijk

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 240