Alle inzendingen van René

Het kolkt in juli: regenbommen zijn onze gast, met de opdracht negativiteit weg te spoelen. Aarde verschuift, geeft dood en modderpoelen, hoog water in hartje zomer heeft ons verrast, Zijn we stomverbaasd dat het weer verandert? Verander dan zelf, klinkt al lang menig sermoen. Ja, dit jaar is het landschap fleurig en groen, maar voorkom dat…

Kleine, kleine stouterik, zoudt ge moeder tergen? Wacht ik zal hem roepen, ik, uit de zwarte bergen. Grijp, grap, grimmeland, zonder lip of zonder tand, Grijp, grap, grauw! de bietebauw! Hoor hem, met zijn berenkop, op de deuren bonzen. Krak! Hij kruipt de zolder op, oei, oei, oei, de onze! Grijp, grap, grimmeland, zonder lip of zonder…

Daar is iets aan 't verandren In Vlandren. O wee die arme Walen! Zij moeten voortaan Hun koken en braân Betalen. Daar valt niet meer te pluimen, Daar valt niet meer te schuimen; Zij moeten Vlaandren ruimen, O wee! Gebruikten de Walen hun fijn verstand, Zij lieten in Belgie de boel in brand, En trokken ineens naar hun liefste land, Hun…

Wie zal er ons kindeke douwen, En doet het zijn moederke niet? Wie zal er zijn dekentjes vouwen Dat 't schaars door een holleke ziet Kleine, kleine, Moederke alleen, Douw-douw-douwderideine; Kleine, kleine Moederke alleen Kan van uw wiegske niet scheên! Wie zal naar ons kindeke kijken, Die bleuzende, stoute kapoen? Wie zal er zijn hemdekes…

Midden grote landen ligt ons kleine land, als in gouden randen echte diamant. Hoge bomen, blijde stromen, duin en zee, en berg en dal; werklijkheid der zoetste dromen: Belgie, Belgie bovenal! Over vlas en koren, hoeve en lindetop, schiet een spitse toren scherp ten hemel op: Bijlen, zagen, hamerslagen, weefgetouwen, vlegelval; en,…

Twee rechten pal en evenwijdig besloten op reis te gaan, Lino samen met Lina, de een dik, de ander fijn. Zij hadden gezworen met de hand op hun hart, elkaar nooit teveel nabij te komen en steeds een gelijke afstand serieus in acht te nemen. Zij wilden ver weg het universum in, de heldere sterren tegemoet. Maar na een stuk of tien lichtjaar…

Door mijn woning speelt een zonnig licht. 'k Voel me een kleine koning in mijn grote plicht: vrouw en kind te schragen op mijn sterke jeugd; en ze hoog te dragen in mijn vreugd! Daar, op 't schouwke, prijkt mijn enig kruis. Wees mijn engel, vrouwke, wees mijn hemel, huis. Wees mijn stoutste roemen, wees mijn zoetste troost, frisse…

Wanneer ik mijn boterhammen op heb met marmelita, neem ik op maandag de bus naar Beek aan een landschapsgolf met kerk, bron en eend om les te nemen bij Chiquita. Wij staan altijd open voor élégance, al is onze rug nogal stram en stijf. Hoewel we soms houterig dansen als een harlekijn, is een sierlijk gebaar onze acte de présence. De pasjes…

De schoentjes gaan er met paren, en jammer, de mensen ook. 't Verstand komt niet vóór de jaren. De liefde? Wat vuur en wat rook! Ach! wisten 't de vliegende gaaien, ze werden 't vrij leven niet moe. Ik zitte mijn schoentje te naaien, en trekke mijn draadje toe. Hoe groeide uit dat lustige Grietje die knorrige, dolle katijf? Een lief als…

Daar is maar één land, dat mijn land kan zijn, daar rukt niet de Rhône, daar stroomt niet de Rijn, daar vloeit maar de Leie en de Scheld' die brandt, daar is maar één Vlaandren, 't is mijn land! Daar is maar één land, dat mijn land kan zijn, daar is maar één vreugd, daar is maar één pijn, daar is maar één liefde, daar is maar één haat, daar…

Zorge, zorge, bouw mijn huis, Timmer, timmer, timmer, Eerst uw kruis, dan uw huis... Ach, een huis voor immer. Zorge, zorge, weef het kleed dat de dagen spinnen. Eerst het leed, en dan het kleed. Ach een kleed van linnen. Zie, de nacht is zwoel en zwart. Sluit mijn ogen, zorge, Eerst uw ogen, dan uw hart... Heeft mijn hart geen morgen…

Terwijl mijn schedel nog natrilt door je vele woorden en ik met mijn ei vaak blijf zitten... zie ik steeds het beeld van een vroege ochtend, zo vlak voor zonsopgang en erna, bij de heuvels van Isfahan en van Shiraz met zijn rozentuinen als onderpand van onze vriendschap. Wij zijn verbonden door klank en toon, gezeten op een tapijt met gouden…

Wij zullen openen een rusthuis voor uitgebluste dichters wij zullen zorgen voor: trijpen pantoffels lauwe radiatorbuizen en elke zaterdag een glaasje wijn Men zal van ons niet kunnen zeggen dat wij de poëzie een onverschillig hart betoonden Wij zullen eens per maand de oude dichters tracteren op wat gaande is: moord & doodslag…

Poes-poes-poes is thuis. Wat kan bollen zal ze rollen, rukken lappen uit en lint. Poes-poes-poes is thuis. Poes-poes-poes is thuis. Voor de krauwkens van haar klauwkens, vreest alleen een heel klein kind en een oude muis.…

Ik kan u niet vergeten, Mijn simpel landekijn, Bij mensen die veel weten, Veel hebben en veel zijn. Ik heb u nooit verloren Uit de ogen van mijn ziel, Mijn dorpke en mijn toren En vaders zingend wiel. Dat zingend wiel van vader, Het bracht, met staag geruis, De rijke avond nader En 't bruine brood in huis. Draait door mijn zang bij…

Regen en hagel al dooreen! Ruisend en bruisend, ineens beneên, Klettert en spettert het, steen op steen. Gruisdikke dansen de beiers in 't rond, en plekken en dekken de grauwe grond. Goten gieten water en schuim, Grebben groeien ongestuim; vlieten vloeien rustig ruim. De regen valt schuiner; de hagel houdt op; de grond wordt bruiner…

Heten de beulen broeders, wordt er een zwaard betrouwd, eer nog de tranen der moeders, eer nog de lijken koud? Geen vriendschap, geen vriendschap, geen vriendschap onder de helm! Wie met hen hand in hand kan staan Is in het hart een schelm. Hoed u voor lange vingeren, hoed u voor grof geschut. Waar ze de brandel slingeren blijve noch kerk…

Wij houden van trukken noch tirelantijnen, heren van Havere, weet het goed! Wij zijn Germanen, geen Latijnen, open harten, zuiver bloed! Heb ik geen recht, ik heb geen land; heb ik geen brood, ik heb geen schand; Vlaanderen, Vlaanderen, met hand en tand sta ik recht voor u, vecht voor u! Geen bondgenoot, geen band in 't Zuiden Havere, Havere…

Dzing-rusch... De zonne bijt. Dzing-rusch... De pikke snijdt. Het koren gaat over, de snede gaat over. De kelen zijn heser en de oren zijn dover. Dzing-rusch... Alhier, alhier! Dzing-rusch... Een zeupe bier! De boer is een belover! Dzing-rusch... Mijn pikke schaardt. Dzing-rusch... Mijn vinger blaart. We druipen van 't zweet en de zonne…

Lief paar, samen al veertig jaar, voelt zij hem, hij haar, samen een, met lach en traan,…

Van al ‘t moois, ben jij de parel. Van alle vreugden, ben jij de glans.…

Hebt gij de Winterreus gezien De koning van het Noord? Hij is zeer oud, en stijf en stram; Gestopen stapt hij voort. Bij klare dage, schijnt hij klein En duikt zich als een dwerg; Bij duistre nacht vertoont hij zich Veel hoger dan een berg. Wit, sneeuwwit is zijn lange baard, Zijn schedel kaal en bloot; Zijn ogen liggen diep en dof Als…

Waar een Volk leeft, leeft een recht, een plicht tot eigenwaarde. Ons volk heeft in zijn hart gezegd: maak schoon uw deel der aarde. Maak schoon, maak sterk uw deel, dat gij met trots kunt tonen de kleinste plek in 't groot geheel waar Nederlanders wonen. Wat een Volk kan, voelen wij; wij leerden het drievuldig. Een groter Neerland is nabij…

in de voetsporen van Romeinen snoepend van een druiventros sluip ik met haar langs onpeilbare dieptes waar ik nog een salamander spot bestijgen we de steile trappen die tot aan de hemel reiken om van grote hoogte weer een gekleurde schat te zien alsof God zelf zijn dobbelstenen had laten vallen her en der tussen puntige rotsen om daarna…

Er ligt een staat te sterven, Was nooit geheel gezond, Hij liet een volk verderven, Ging zelf daaraan ten grond. Er ligt een staat te sterven, Die ogen hebben zien 't - Heeft menig menig werven Een goede dood verdiend. Er ligt een staat te sterven, Heel zachtjes, zonder pijn. Twee volkeren zullen erven. Ik zal op de uitvaart zijn.…

Kus mijn hart en kus mijn mond dat ik kan slapen in de grond. Vegeet niet dat ik wacht, vergeet niet dat ik wacht, tot middernacht. Keer tot mij uw aangezicht, als ge naast mij te rusten ligt. De nacht is lang.…

Al woon ik in het klooster, van steen is mijn harte niet. Wijn is mijn vertrooster, vasten mijn verdriet. Bibamus*, zegt de pater, liever wijn dan water. Bibamus! Drinkt, gelijk uw ziel in 't hemelrijk. Van alle goeie dingen is 't beste nog de wijn. Wil pater vrolijk zingen, daar moet gedronken zijn. Bibamus, zegt de pater,…

Nu jij mijn lief De Zon eenmaal rond De vogels ziet Lijster, Merels hoogste lied Dansen in 't frisse groen Blij, de lach op jou wang Rozemarijn Jasmijn, liefste Jongste, schoonste bloem…

met die wervelende klanken, daar worstel en stoei ik mee het Maya-sjamanenmasker boven mijn piano wordt besproeid met gestokte muziek van Mussorgsky ernaast zou Alice uit Wonderland gewis haar sjaal vergeten en over de lijstrand weg zoeven naar een plateau waar een harlecchino huppelt op blote voeten een zwaan daalt waardig bij hem…

Waartoe, waartoe elke stap die ik zet, elke val die ik doe? Ver schrijdend baan ik zelf mijn baan. Een sterke mens leert eeuwig gaan. Wanneer, wanneer zijn de dagen daar dat ik sterven leer? Sterven kan ik iedere dag. Dies leef ik wat ik leven mag.…