504 resultaten.
een woord dat beet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
17 ik
at een boom
met poten
de lucht riep:
waar is je neus?
ik zei:
in mijn schoenen
een vogel viel
van de maan
en werd een banaan
met ogen
mijn handen
werden hamers
en sloegen
tegen de tijd
toen begon de muur
te dansen
in geel
en schreeuw
ik gooide een kleur
tegen de stilte
en plots
was er een kind
dat brulde:
ik…
OPSTANDINGSDAG
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
117 De appelbloesem was gekomen
Het oeverriet moest zich nog kleden
Het vogelhuisje hing te dromen
De mezen mochten binnentreden
Een frisse wind speelde met knoppen
In bermen, felgeel raapzaad, bloeiend
Het voorjaarstulpen niet te stoppen
Twee witte, vroege vlinders, stoeiend
Eerste Paasdag met chocohazen
De dood door Christus overwonnen…
Opgestaan
gedicht
3.4 met 7 stemmen
27.479 Pasen,
regen, verlaten wegen -
pascha
en eieren paars en donkerrood -
drie keer kussen op elkaars wangen,
'Christus is opgestaan,' moest ik zeggen,
'Hij is waarachtig opgestaan,' zei de ander -
ik drukte mijn neus tegen een raam,
keek naar de glimmende straat
en zei zachtjes tegen mezelf:
'Christus is opgestaan,
zijn plaatsje is…
Pasen
poëzie
3.5 met 49 stemmen
5.160 Pasen, Pasen,
luide klinke
nu de slag van
lerke en vinke,
nu de stem van
mense en dier!
Pasen, Pasen,
wijdt het vier,
wijdt het licht en
pint de lampen,
laat de verse
wierook dampen:
Hallelujah,
‘t jok is af
van de dood en
van het graf!
Pasen, Pasen,
opgestanden
is de God, die
boze handen
hadden aan het…
Paaszaterdag
gedicht
3.8 met 4 stemmen
7.465 Vandaag is alles klein. Niets groots
mag erin. God heeft de stoppen losgedraaid.
Een beduimelde vrede op de aarde losgelaten.
Enkel wat zonderlingen veel te vroeg op pad.
Diep voorovergebogen duwen zij tegen de leegte
in de straat, tegen de vragen die hen kwellen.
Hij?...Wanneer dan wel?...Deze.
Geen andere vragen…
Dansen in de wind
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
129 Dansen in de wind,
Een nieuwe lente, een nieuw geluid,
Ons hoofd geheven, ons hart ontvouwd,
In de stille nacht die ons omarmt.
Waar de sterren schijnen, zijn onze dromen,
En in de wind, fluistert vrijheid.
Een zachte bries, die ons draagt,
Verloren in het ritme van de tijd.
Laat de natuur nu toch spreken,
Hoor het lied van de aarde.
In…
Een dag niet gelachen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
525 Een dag niet gelachen
Is een dag niet geleefd
Een dag niet gelachen
Is een dag niets beleefd
Geniet van het leven
Het duurt maar even
Het klinkt apart
Maar het komt uit het hart
Een dag niet gelachen
Is een dag niet bestaan
U weet precies wat ik bedoel
Laat de rest dan maar gaan…
PAASVREUGDE
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
313 De vrolijk gekleurde eitjes maken
samen met ontluikende bloem levenslust
voor kind en volwassen sterk en bewust
in het daagse gebeuren en streven.
Genot van nieuwe geuren en smaken
brengt opgewekte stond en moedige rust
die uitziet naar nabije en verre kust,
waar ieders lot mag slapen of waken.
De opgestane heer Jezus strekt Zijn hand…
Een clown
netgedicht
4.9 met 47 stemmen
220 ik had zo
graag een
clown willen zijn
met een lief
publiek om
mee te knuffelen
even de diepte
in te gaan en
dan weer
met een lach
nog hoger
dan bovenaan
wat mij het
meeste trekt
is samen gaan
voor de enige
echte traan die
in alle ogen blinkt
al vanaf het
begin waren
wij verbonden op
drassige gronden
die eigenlijk
te…
CARNAVAL
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
96 trek je mooiste pak maar aan,
glitters, maskers, laat ze staan
schmink een snor of felle strepen
iedereen mag lekker zweven
trommels roffelen, blazers schallen
op de straten hoor je roepen:
“Hé, proost op deze dolle dagen!”
zonder zorgen, zonder klagen
in polonaise door de straten
drommen mensen lachen, zingen
bier en worst, confetti,…
FIJNTJES BRANDEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
121 Drie grote druipkaarsen op één kandelaar
brengen over de tafel zacht schemerlicht.
Hun klodders verharden zich, sissen licht,
zakken kleurig neer, klevend, traag en zwaar.
De vlammen spreken knikkend tot elkaar:
"Wij geven de spijzen warm aangezicht,
brengen in glazen wijn wonderbericht:
onze spiegelbeeldjes werken almaar."
Binnen rode kelken…
Lieneke (2)
netgedicht
4.0 met 14 stemmen
363 het was drijven
op hoogblonde zomers
het droomspel dat we
speelden en kleurden
lag als een nieuw geluk
op het spiegelwater
ik kijk naar het schilderij
‘nachtlandschap met halve maan’
ik voel je en ik wacht
tot de maan weer helen zal
tot de hemel klaart
ver van de eindigheid
worden wij zichtbaar
we nemen afscheid
van onze tropenjaren
soms…
't IS NIEUWJAAR OVERAL
poëzie
4.2 met 34 stemmen
6.789 't Is nieuwjaar overal,
't zijn al weer nieuwe dagen,
die rijzen in de oost,
met 't jonge zonnelicht;
al 't oude zij voorbij,
en, vrij van alle plagen,
zo weze uw levensloop
voortaan weer ingericht.
Dus wensen wij, die u
van harte wel beminnen,
dat 't nieuwgeboren jaar,
vandage en elke…
van oud en nieuw
gedicht
2.3 met 112 stemmen
18.657 het jaar verdwijnt
en neemt z'n doden mee
en alle dingen
uit het heden
verdwijnen daarmee plotseling
in een verleden
tijd - die waarschijnlijk
alle wonden heelt.
een klok slaat twaalf keer
en de tijd staat even stil..
vuurwerk spat uiteen
in bont gekleurde kringen
als de herinneringen
van vandaag
worden ze langzaam vaag -
en morgen…
Kerstziekte
gedicht
2.7 met 67 stemmen
35.927 De rivier heeft zich tot meer
gestrekt en klotst onder de waslijn.
Geen plaats voor paarden, engelen;
in geen herberg thuis. Ga liggen
onder zeven dekens, koorts ranselt
de gewrichten, laat hem, hij maakt
zich zwaar in haarwortels en oogkas.
Straf, teken? Na een troebele
nacht ligt water glad over radeloos
gras, een zuiver blinken tussen…
Kerstboom
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
222 Vanuit jouw perspectief
is de boom te groot,
of het lichtsnoer te kort
Maar mij is die boom
hoe dan ook lief,
hoeveel lichtjes hij
ook mag dragen
En het kerstlicht waar ik
zo vaak van droom,
hangt sowieso niet
in een boom,
en schijnt ook veel langer
dan twee dagen
Ik ben meer op zoek naar
het licht in de mensen
Het licht dat helpt…
Sint Maarten
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
328 we liepen in een rij met lichtjes
in de avond die snel gevallen was.
de lampions bungelden onvast
en dunne vlammetjes brandden
of iets ze stil betoverd had.
we liepen met korte stappen
zodat het zacht bewegende
licht niet uit zou gaan in het
rood groen blauw en geel dat
op een papieren harmonica leek.
we zongen van Sint Maarten
de heiligman…
Liefde
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
541 Onvoorwaardelijke liefde bouw je op
Je laat elkaar en soms in sop
Maar dan kom je weer samen
En wil dit ook samen beamen
Vergeven en dan het vergeten
Je best doen en niet aan opvreten
Weer uit liefde elkaar behandelen
En weer met zijn twee het pad bewandelen
Alles is weer goed
Gemoedelijk liefdevolle gloed
Wij lachen samen weer
En dat…
Lustrum
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
278 De man en de vrouw,
net met hun kin
boven de tafel,
kijken onder de rozenbotteltak,
die, in die blauwe vaas,
door, op de walnoten
die op kranten drogen,
Ze ruiken het bos, de aarde,
de stapel ongelezen boeken zien ze,
de brandende kaars
met foto van vriendin,
een boekje met titel
‘de opvoeding begint voor de geboorte’
dat iemand…
GRÖNNENS LAID
poëzie
3.7 met 454 stemmen
67.279 Van Lauwerzee tot Dollard tou,
Van Drente tot aan 't Wad,
Doar gruit, doar bluit ain wonderlaand
Rondom ain wondre stad.
Ain Pronkjewail in golden raand
Is Grönnen, Stad en Ommelaand;
Ain Pronkjewail in golden raand
Is Stad en Ommelaand!
Doar broest de zee, doar hoelt de wind,
Doar soest 't aan diek en wad,
Moar rustig waarkt en wuilt…
Pasen, Pasen
poëzie
4.2 met 6 stemmen
2.485 Pasen, Pasen,
luide klinke
nu de slag van
lerke en vinke,
nu de stem van
mense en dier!
Pasen, Pasen,
wijd het vier,
wijd het licht en
pin de lampen,
laat de verse
wierook dampen:
Hallelujah,
't jok is af
van de dood en
van het graf!
Pasen, Pasen,
opgestanden,
is de God, die
boze handen
hadden aan het…
PAASMORGEN
poëzie
3.1 met 23 stemmen
3.496 Hij was het graf al uitgegaan
Vóór ik Zijn dood bezoeken kon.
Een zwarte leegte in de zon
Gaapt de spelonk mij aan.
O wát ik hoopte in mijn verdriet,
Hij kwam mijn ongeduld nog vóór.
Maar, Die ik door de dood verloor
Vind ik ook levend niet.
De olijven met de lichte wind
Verzilvren in de zonneschijn,
Waar 't hart niets dan zijn oude pijn…
HET GESCHENK
poëzie
3.2 met 25 stemmen
6.103 Moederlief, zie daar een roosje
Van uw Coosje
Wijl gij heden jarig zijt.
'k Heb vanmorgen al gezongen
En gesprongen,
Zo verlangde ik naar die tijd
Maar ik kan geen rijmpje dichten,
Moet ik zwichten
Voor mijn broer in poezij
Neem dan, moeder, slechts dit roosje
Van uw Coosje,
'k Heb u toch zo lief als hij.…
Lijden
gedicht
3.0 met 2 stemmen
13.004 Het goede nieuws:
de lijdenskelk heeft geen bodem.
Het drinkgelag,
dat weliswaar zijn zin verloren heeft,
kan doorgaan tot de kleinste uren.
Geef de kelk door, de glanzende,
die met het bruisende vocht!
We delen alles, dat hebben we elkaar beloofd.
Geen ochtend volgt die doet betreuren,
dit duurt eindeloos, een feest zoals geen ander.…
Droom lustig
netgedicht
4.0 met 21 stemmen
1.274 De werkelijkheid
kent vele gezichten
de wereld komt binnen
onrustige berichten
gedachten zaaien nieuwe dromen
droom lustig viert het hart een feest
om het einde te vieren
van een vers begin
afscheid nemen
van wat is geweest
droom lustig
gaat het hoofd
op avontuur
en hangt haar spiegel
aan de zwarte muur
de rituelen worden…
Red bull
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
346 Zij is, zo viel zij met de deur
in huis,
een sensitief spontaan libra
geval
dat zich niet inlaat met te
hoge heren
half aangeschoten vol poehaagse bluf
Voorzien van lichtelijk chaotisch brein
laat zij zich onderdompelen
in cocktail
party's met veel manvolk
en publique
toont zij zich in net iets te
blote kleren
waarop ze…
Halloweentocht
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
521 Tijdens de Halloweentocht
lopen de heks en het spook
anoniem naast elkaar
en dat is maar goed ook
Ze kunnen elkaar
niet luchten of zien
maar dat verandert
tijdens Halloween
Ze weten van elkaar
niet wie of wat ze zijn
hebben samen de grootste lol
en dat kost ze geen centje pijn
Was het in de wereld
maar vaker Halloween
waar iedereen…
Dies Radbodi Natalis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
244 Op heden,
den achttienden Oktober
negentien honderd en drieëntwintig,
verscheen voor mij ondergetekende,
Ambtenaar van den
Bugerlijken Stand
der gemeente Nijmegen,
provincie Gelderland
Stephanus van Heyendael,
oud achtenveertig jaar
met hoed in de hand
en grijzend haar,
van beroep kanunnik
en schepenaar
die verklaarde dat…
Jubileum
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
238 De tijd snelt maar voort.
Van goud recht naar diamant.
Het geluk rent mee.…
Nu Is Het Feest
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
299 laten we toch feest vieren
nu het nog kan
en niet bang zijn
voor dan en dan en dan
laten we nu genieten
zolang de zon schijnt
ooit valt er weer regen
dus nu voor ze verdwijnt
laten we ons bezatten aan het leven
niet te veel denken aan later
daarvoor is het nu gegeven
ooit ontmoeten we wel de kater
maar nu nog even niet
laten we elkaar…