Alle inzendingen over Ze kneedt

Ja, wij hebben niet te klagen, Beets is dichter-nationaal, En Ten Kate kneedt de taal, En Da Costa doet ons vragen: Wat beduidt dit altemet? Last not least: de Génestet. Ook van Lennep was een dichter, Ook Ter Haar zong menig lied.…

Ze kneedt haar klei, in de ogen van verwondering, omlijst door een ranke schoonheid, polijst door ranke handen. Geroerd door water uit de schaal van broosheid, het aanzweet gestileerd tussen schuld en goedgelovigheid, in de creatieve verwachting te zwerven door haar onschendbaarheid.…

Eén vingertop is twee handen, wrijft, kneedt, baant wegen voor verstrooide zon, die graag hier waart. De wijnrode bolletjes herbergen sierlijke vuurspinnen, draaiend om feeën, wier tere ochtendglansmantels stralend schijnen.…

Op de vertrouwde hoeve kneedt haar hand ruwe wol, dikke wrongel en weke kaas, terwijl ze koningsgedachten doorziet. De Engelse vorst begeert het Frankenland, wiens bange kroonprins leeft voor dom feestgeraas. Jeanne d' Arc boert met krijgszucht, vredesverdriet.…

De lucht kneedt winterharde wolken, dicht beplant. Een toverhazelaar pakt uit. Berucht bericht van kale klauwen waar als vaan een gele sjerp in hangt. Zo schel als goud van ver. Van dichtbij zie je sterren staan, van bloemblad, warm gekruld. Het hout blijft koud.…

De herfst hinkt op haar laatste been December binnen Ik wil ook naar binnen Dus draag ik scherven Naar het spiegelpaleis Waar ik een mozaïek voltooi En een matglazen poort vergrendel Door een valbrug Ben ik met het gewemel verbonden Ik maak mezelf wijs Dat daar ruimte en tijd en stof Een achterhaalde orde zijn Die je herschikt Kneedt…

Ze kneedt de klei, in de ogen van verwondering, omlijst door een ranke schoonheid, kracht gepolijst door magische handen. Geroerd door water uit de schaal van broosheid, de vorm gestileerd tussen schuld en goedgelovigheid, in de creatieve verwachting te mogen zwerven door haar onschendbaarheid.…

Zwijgen legt het hart van het leven bloot onder de purperen zon die werd aangeboord emoties van rivieren stromen door ons heen het kneedt en polijst de kiezels van gedachten daarin te krimpen of te worden uitvergroot weerspiegeld in de schaduw van de vragen een woord in teksten waarvoor we tol betalen in de bladzijden waarin de poëzie beschrijft…

ik voel hoe zachte handen warm knopen in mijn nek ontwarren spieren zich ontspannen, mijn hoofd loom op een kussen rust behendig kneedt hij teder mijn blanke, witte huid de geur van olie plooit een deken in het schijnsel van de maan waar muziek danst in golven op het ritme van de nacht zijn adem stokt als ik me plotseling omdraai, mijn naakte…

hij streelt en hij speelt haar heel zacht onder lakens hij daalt en hij klimt en hij kneedt haar en smeedt hij opent zijn ogen hij kijkt en bereikt haar hij wandelt zijn vingers langs bergen en dalen naar mossige diepten en vochtige dwalen zij kreunt en ze steunt en ze kronkelt en draait en ze rekt en ze strekt en ze spint in zijn…

En hij, het zand nog schurend langs de tong Kneedt en knijpt en grijpt De vacht van het blakend beest Vindt de malse dij Zij klieft de stam Met een bijl van was Tot de vloed tintelt in de liezen.…

Ontritst zijn gulp en knielt: ze sluit de kersenrood geverfde lippen om zijn roede en zuigt de paarse eikel in haar weke tandeloze mond, Deskundig maar gehaast kneedt zij de balzak tot ze, als het lang genoeg geduurd heeft, brutaal een harde vinger in zijn reet schuift: bij spuit zijn zaad en zucht: het is volbracht.…

De tijd legt het kloppend hart van het leven bloot terwijl emoties door zandlopers stromen het kneedt en polijst de wijzers van gedachten daarin te krimpen of te worden uitvergroot in de spiegeling in het uurwerk van vragen waarvoor we de tol moeten betalen, het beschrijft een beter oord waarvan we de naam niet kennen maar ergens…

Zo'n goud-schijnend bijtje komt, En luchtigjes, blijdjes, Met goud aan zijn dijtjes, Er eventjes zingerig bromt; Uit hel daalt, omsomberd, Oranjig, geomberd; Van dagbreek naar zonsondergang, Beglimpt door zijn vlerkjes En deugdzame werkjes, Om't goudstaafje gaat zijn gang; Daar wrocht in zijn kelder, Door donker, door helder, Er kneedt…

gretigheid naar de top, weerstand, uithouding, snelheid, robuustheid werden gemunt door deze soort Traag groeien is lang meegaan, zoals het hoort Opportuun buigen voor wind en ontij zo blijf je staan, zo neem je de tijd Mobiele wezens lopen al gebogen als bomen nog in eeuwen geloven Wat je alle dagen ziet oogt uniform maar boetseert en kneedt…

Waar is uw weerga, zoet poëet, Die Hollands taal als honig kneedt, Verheven fenomeen? Welk land, welk volk, op heel deez' aard, Heeft ooit een tweede Cats gebaard? Dat kon ons land alleen.…

Ze ziet ze vliegen: ik telde vogels sprak ze, kwam tot honderd en tien, zag jij ze ook, heb je ze ook gezien? Ik weersprak haar, joh dat kan niet, 'k heb niks gezien. Zo snel een vlucht vogels tellen, heb je niet gedroomd misschien? Het regent namelijk dat het giet en echt: dan zie je de vogels niet, laat staan dat je ze ze…

medelijwekkend mimiek en huichelarij prachtig toneelstuk!…

Zo veel Het filomeel- gekweel Verschilt van ’t schorre meeuw- geschreeuw En ’t rauw gekras Van ’t ravenras, Zoveel verschilt de Bard, Wiens hart Zich-zelf verplicht Tot zang en dicht, Van hem, die ook poëet Zich heet, Maar van gevoel noch geestdrift weet, En enkel regels smeedt En kneedt, Als een, die slaafs zijn taak verricht.- O zie…

Soms moet je door je hart heen… Daar kom je woorden tegen, uit lang vervlogen tijd. Woorden die je had vergeten. Je hart vertelt je dan: ‘ Ze nog te weten.’ Woorden: gefluisterd, in het donker van de nacht. Van gelach en vrolijkheid. Met iedere hartenklop, voel je, hoe de tijd verglijdt. Soms moet je door je hart heen, om verder te kunnen…

Je neemt een kruidige peer. Voeg daarbij een beetje kaneel, wat kokosolie en amandelmelk, met nog wat specerijen, doe dat in een blender, en mix... en schenk maar in: een glaasje voor elk. Cacaobooster, wat een naam, hij klinkt zo snel. Nou dat is hij ook wel. Je mengt amandelmelk met cacao, en een lekkere zoete siroop. Zo'n amazing biologische…

voeten, benen, een gat te dik of wat te dun een lijf vol genen met een kloppend hart elegante hals of een dikke nek een hoofd met een gezicht kronkelende hersenen ogen die dwingen of stralen het goede of het kwade alles gezien in het ware licht de mens leeft of tracht te overleven in zijn kort bestaan werkt het zo niet... dan...klappen…

Wie zijn toch die slavendrijvers in onze hoofden. Wie zijn toch die mensen die denken in zwart en in wit. Zijn het mensen die ons gedrag bepalen? Wie zijn toch die onrustzaaiers die ons aansporen tot nooit genoeg. Zijn het onze gedachten die dat willen? Zijn het mijn gedachten die willen dat ik zwijg en zwoeg? Ja, het zijn gedachten van…

Gevangenen zijn heel erg aan het lijden Een deel van hun rantsoen wordt afgepikt Omdat er teveel brood werd weg gemikt En dus besloot men om eens flink te snijden Een overleg waarin wordt toegezegd Dat er meer brood komt, wordt nu snel belegd…

Wanneer op tweede paasdag, nog steeds de tijd van het ' weerstation' niet is aangepast aan de ' zomertijd' zegt manlief: dat zal ik zo wel eventjes doen! Ik zeg: zet het een kastje verder, dan doet Ma het wel. Hij pakt het ding op, plaatst het een kastje ernaast! Ik ben niet eens verbaasd, als vanmorgen blijkt: dat Ma, het er wederom niet…

Ze heeft wat, met azijn en ik laat haar ze heeft niet veel met alle middelen die je gebruiken kunt zoals: Ajax, cif bleek of zeep, geef mij maar azijn, zegt ze! Kijkt ze zuur dan, vraag je me en ik zeg: ze lacht de hele dag, heeft humor en is lief doet wat je vraagt- en meer maar als ik een keer zeg: gebruik dat eens! Zegt ze, nee,ik doe…

Het mooiste emotioneel moment in mijn leven Mijn dochter was 12 en had haar eerste rijmgedicht geschreven Ik had het niet verwacht of gedacht Ik had haar daarvoor niet in staat geacht Het was prachtig en met fantasie en realiteit doorweven Ik had haar toch een stukje van mij meegegeven Voor een moeder zijn heel kleine dingen net als…

Vandaag lunch ik, met een torenkraai. Hij kijkt geduldig toe, terwijl ik op mijn broodje kauw. Wat overblijft eet hij haastig op, omdat horecamensen hem verjagen. Maar kauwen eten graag met mij, omdat ik heel veel van hen hou.…

‘Dag dokter, ik zie steeds dezelfde koppen Op straat, in ’t hoofd en op het wrede scherm Het is een woekerende plaag, een zwerm van tetteraars, ze zijn niet meer te stoppen’ ‘Patiënt, ik garandeer u, u geneest als ’t strakjes 12 september is geweest’…

Een Westerling uit Europa ben ik Geenszins een vluchteling Wij hebben bad, bed en brood als basis met daarnaast teveel om op te noemen zijn geen balling of ontheemde Westerlingen uit Afrika zijn zij Eén oog daar. Eén al hier Ellende overkomt hen doet ze gaan daar heel in de verte een continent een werelddeel dat vrijheid kent Bootvluchtelingen…