Alle inzendingen over stoïcijns

het regent pijpenkrullen in mijn haar als ik mijn hoofd naar buiten waag de zomer is een ware plaag voor bruinverlangend brandgevaar in plaats van warme zomersproeten koelen druppels mijn gezicht wanneer ‘k daarvoor mijn ogen dicht dansen de plassen rond mijn voeten het laat me allemaal stoïcijns al weet ik me zonneklaar geplaagd ik blijf…

tijd beschoren het daagt uit plotseling ter- neergeslagen belicht de dan nog een'ge straal klein sarcofaag De dood Ingetreden van lieverlee verloren nietszeggend beslist zij o- ver handeling aangaande de knop die beslist zo ook vandaag Ineens vliegt dan de tijd en lijken wij verloren tegendeel blijkt echter waar daar stoïcijns…

Scholen ongestookt verholen achter stoïcijnse muren van gebleekt week maché geplakt Troosteloos deprimerend in stilte bekerend deze ontering en bezetting van kristallen ketters Gevelglimmend oogverblindend verminkend de brede basten en tere sponzige wortelgestellen gillend in ongewoon kwetsende hersenpan tonen Splijten karrewielen…

Vanuit het menselijke gelaat ontstaan stoïcijnse maskers wisselende bizarre gezichten rancuneus om de juiste handelingen te verrichten. Wat omslaat in blinde haat waarin humane metaforen geleid door impulsiviteit fundamentalisme en onwetenheid, de verworven humaniteit weer verloren gaat.…

Ongeacht de staat hoe we dan ook zijn staat de zon paraat op haar horizontale lijn *********** De dampen van de nacht schachten zich stoïcijns op jouw gelaat en letteren onze honger in een eeuwenoude daad de avond is nog niet te laat en toch is de straat ontoegeeflijk in zijn gift om mij te laten dromen of is het vals en laat ik…

Door de sneeuw gleed ik bijna uit, maar als een stoïcijns ridder fietste ik door de zwarte smurrie feilloos verder, langs een debiele zigzagversperring richting mijn veilige vesting. Nu spookt zij met haar priemende ogen in mijn zwakke aura, ik kan haar maar moeizaam losknippen.…

Dromerig staarde ze voor zich uit en brabbelde een paar woorden Als je goed luisterde, fantaseerde ze voluit Al kon je het bijna niet horen Stoïcijns staarde ze naar de lucht, droomde kinderlijk verlangend over een prins en een paard Soms ontsnapte er een stille zucht, met haar hoofd achterover hangend en haar haar in een paardenstaart…

Helaas bleek bij een stoïcijnse poging even later De eend niet meer dan een drijfveer in het water…

Zie haar daar zitten onverzettelijk Zij is een vrouw die ik totaal niet ben Een en al vruchtbaarheid die ik verken Haar kracht is hopelijk besmettelijk Hoe vlezig zijn haar rug en buik en armen Hoe stoicijns berust ze in haar lot Ervaart ze in de zon wat zingenot? Ze heeft voldoende huid om te verwarmen .…

De wind speelt met een lichtblauw lint streelt glooiende plooien in zijige glans dat lieflijk deint als ‘t getij in haar dans waarmee ze golvend de zeeën bemint Zo lijkt het de jonge moeder althans die amper bewust waar zij zich bevindt haar starende blik aan ‘t beeld verbindt als houvast voor haar wank’le balans Schijnbaar stoïcijns…

Staren naar de reflectie van mijn traan in de spiegel domineert jouw passie waar ik ooit voor was gezwicht het unieke portret geïllustreerd in mijn stoutste droom waar ik de traan heb gevonden in jouw stoïcijns gezicht.…

echt veel te veel Kijk toch op, er is leven aan de horizon Doe niet zo sentimenteel Leef toch meid, je bent nog jong Verdoe je tijd niet met gejank Maak af en toe een bokkensprong Geef je vriend geen stank voor dank Je hebt het heus nog niet zo slecht Klaag niet zo, maar maak een grijns Blijf niet met jezelf in gevecht Wees een niet zo stoïcijns…

arena is de honderd meter mannen hard volgepakte tribunes zien op schermen wat er in het echt gebeurt officials gepakt en gestropdast controleren of de atleten aan alle eisen voldoen (twee benen neus aan de voorkant genummerd en voorzien van schoeisel) de lopers bereiden zich grondig voor op de harde baan en de zachte rugwind de een stoïcijns…

soms buitelend als een kinderspel, soms vlak als stoicijnen.…

ergens sprak de meester in talen wijd verspreid en huizen grondgelijk door ‘ t hevig schudden voor altijd buiten het gebruik het syndroom kort van verhaal buiten zinnen wacht allengs met zieltjes winnen, het veracht stoïcijns de wet met haar procenten in het gelid van het afgebroken alfabet de accijns geletterd en tevree brengt…

wist te sieren met het laatste restje architectuur van Berlage vreemd genoeg kwam ik hier voor heel iets anders, ik kwam voor Wim een oude vriend die helaas te vroeg gestorven was een rijtje mensen schuifelde mij voorbij in mijn lange jas gestoken leek ik meer op een doodgraver dan op een bezoeker behalve de kleur deed mij afzonderen van de stoïcijnse…

Zwakte De gerimpelde lach Die stoïcijnse blik De held op sokken Die zeven kleuren kakte Repoussoir* Mensen, dieren op de vlucht Grote blokken. Van steen Beschouwingen; inzicht Eén apocalyptisch Enorme kathedraal En een flinke reus Een Goliath die verplicht.…

De keus van je volwassen kind Is soms niet de keus van jou Of het gaat om man of vrouw Een kind, neemt het niet zo nauw Een band valt meestal wel te kweken Meestal zeg ik met een grijns Want in ons geval moet ik zeggen Was die band echt stoïcijns Het was nooit echt spontaan Evenmin echt ouders versus kind Het was, zoals het was En wat…

Ik wenste, ik ware een dikke reus, Geboren Stoïcijn! Zo wandelde ik door ’t leven rond, Flegmatisch, kalm, bedaard, gezond, En kende strijd noch pijn… O lach niet: ‘k zweer u dat ge mij Niet om dit liedje lacht! Deez’ prozawens, deez’ prozakreet Is vol verborgen zieleleed- Eens teedre dichters klacht.…

De vogel strekt zijn lange hals als de vis op weg is naar zijn maag en kijkt meewarig naar het bootje daar omlaag Dan toont de schollevaar zijn kracht en spreidt zijn wijde vederpracht die hij een beetje schudt Waterdruppels spatten op een kalend hoofd De man is nu van al zijn waardigheid beroofd maar houdt zich groot Zijn dobber stoïcijns…

Als ik mijn borst verscheurde Met stoïcijnse moed - 0 spreek, mijn vriendlijk meisje! Dan deed ik zeker goed? Nog ga ik door het leven In vreugd en vrolijkheid De wereld met haar schoonheid Ligt voor mij uitgebreid.…

Ik tikte op zijn gespannen schouder en ik vroeg hem of hij aan een zware depressie leed, gezien zijn stoïcijnse gedrag. Hij schudde heftig zijn opgezwollen hoofd en in zijn buik hoorde ik kogels klotsen. 'Je hebt een veel te zware rugzak!', zei ik, terwijl hij mij met giftige ogen dood wenste.…

Schattig speels ook stoïcijns meedogenloos voor de muis die geen kant op kan De poes speelt, de muis lijdt Haar doodstrijd raakt haar niet De muis redden verandert geen kat.…

Het was net als toen ik je wegbracht, de eerste dag, een nieuwe school, een nieuwe tijd om te leven. Het maakte je wel eens moedeloos al die treden, dezelfde treden en treedt nader met die stoel. En je zusje zong en de hond kwispelde gewoon. Soms wil je dan gewoon even wegzinken, een andere dag dan die voorliggende drinken maar dagen zijn behoedzaam…

Nee, ik zal niet op je wachten noch aan je denken zeker niet verlangen naar armen die mij zouden verwarmen Nee, ik kijk niet op mijn telefoon het interesseert mij geenszins of dat je wel of niet bent langs geweest al irriteert die immense stilte mij nog 't meest…

van de twee staat het dichtste langs het pad maakt een buiging met haar kroon heeft haar beste tijd gehad ja zo lijkt het op het eerst als je oppervlakkig kijkt de gebogen twijgenpracht die niet meer de grond bereikt teveel mensen lopen langs de verleiding is te groot rits de blaadjes van een tak nu is treurwilg halfdood onbewogen, stoicijns…

stadse dorpje aan den ijssel waar klaas de kade ooit klinkerde tot waar hij de bermweg bereikt die de weg naar schollevaar kruist stond op de werf van hoogerwaard op de driesprong van deze wegen meer dan vijftig jaar het houvast van de majestueus zwaaiende eik die van wie hem passeren mocht steeds het volle hart te stelen wist de altijd stoïcijns…

Quid est libertas? Innocentia. Epictetus Wat’s Vrijheid? — Onschuld. — En wat’s Onschuld? — Smetloos zijn: In ziel en lichaam vrij van ingestort venijn, Met bloed en merg aan ’t kroost uit de Oudren ingevloten; Gezuiverd door de Geest uit Hoger kring ontsproten. Wie andre Vrijheid zoekt, zoekt, op de naam van VRIJ, Slechts strafbren eigenwil…

‘Flankeren’, ‘discrepantie’, ‘discutabel’, ‘prematuur’, ‘Dispuut’, ‘coëxistentie’, ‘stoïcijns’, ‘fervent’, ‘cesuur’, ‘Conform’, ‘ecclesiastische’, ‘neerslachtigheid’, ‘kompaan’, ‘Staketsel’, ‘puriteins’, ‘fantoom’; er komt geen einde aan.…