Alle inzendingen over algemeen

een vissersboot in zonbeschenen golven zijn netten uitgeslagen in gouden schittering ontvouwt de oude boot zijn jeugdig hart…

Vandaag heb ik het druk Want vandaag is opruimdag Mijn hoofd zit helemaal vol Ik ben totaal van slag Eerst maar het gepieker Over wat er in mijn hoofd zit Ik kan het maar niet laten Gepieker over dat en over dit Heb ik dat wel goed gedaan En kan dit geen kwaad Heb ik niemand gekwetst Gaf ik wel de goede raad Als het piekeren nou zou…

Mijn moeder bezemt in haar oude woning want de restjes van de ruzie moeten eruit ze is druk en bemerkt niet het onkruid dat de buitenmuren ziet als beloning de hal doet ze het liefste aan het begin want daar liggen de meeste problemen niet alles wat er is kan ze wegnemen alleen een paar klappen en slechte zin haar leven moet weer zoals vroeger…

uit een bladknop spartelen een leven lang hangen aan één enkele boom en bij zon en wind en regen of in avondlijke stilte van andere bomen dromen tot de herfststormen komen en dan bevrijd naar de aarde dartelen…

ze loopt op de rand kijkt angstvallig niet in de afgrond voorzichtig stap voor stap krampachtig kijkend naar het moment de depressie diep beneden grijnzend hopend dat ze valt ze wankelt de depressie houdt haar adem in hoopvol loerend maar ze vindt haar evenwicht terug rechtdoor steeds rechtdoor dan voelt ze vaste…

het verdriet verzwijgt wat het niet zeggen kan. het deelt de onmacht op in zweverige tonen, en zie: in de hete olie van de noten danst het lijf, de handen hemelen de aarde op tot het bloemen wolkt en water maakt. ’t wil het niet begrijpen, ’t wil het in zich laten doen wat het verlangt.…

dit kind is een boek, boordevol gebreken waar je niet toekomt aan een nieuwe zin wat vooruitgang betreft is er geen begin er wordt zelden naar de inhoud gekeken soms leg je het weg en stof het later af want ook zijn overslag vraagt om contact ook al heeft hij veel krassen en is beplakt niet elk woord van hem is een zware straf toch hoort…

tegenwoorden klinken met witte wolken die zwart lijken in hun eigen schaduw het vertrek dat stilstand opheft, de opluistering alom misschien komt het doordat binnenlaten iets prijsgeeft doordat buitensluiten de adem beneemt bloed geen kleur is met de zon in de rug zo schijnt het zolang het dag is…

op de trappen van de stad. door talloos treden uitgesleten. strompelen we naar boven. met kromme oude poten. (ooit stapten we steeds hoger. tartten we het lot) nu de schriften zijn geschreven. de bladen glad gewreven. de boeken dichtgeklapt. boven op het belfort. door het kijkgat van de toren. wachten we op het slot. speuren we…

de zee is niet het lijfbezaaide zomerstrand de buiken verankerd in het hete zand de zee is niet hengelaars op de pier hangend aan hun stok verstokt de zee is niet vissersboten zwalpend op de groene golven gevangen in hun netten de zee is zelfs niet meeuwen die schreeuwen in de branding of een zon die ondergaat in zee de zee is alleen…

de vrije wil van de aarde is het vloeien van water de vrije wil van het water is het waaien van wier de vrije wil van het wier is het glijden van vissen de vrije wil van de vissen is het licht in de lucht de vrije wil van het licht is de vreugde op aarde…

Blijheid is ons nieuwe product U kunt het vanaf nu bestellen Gewoon via de site Of anders even bellen Als u vanavond nog bestelt Dan heeft u de blijheid morgen En komt de tijd niet uit Dan komen we ‘t later bezorgen We nemen dan meteen Uw verdriet mee terug Dat is service van de zaak Dus geef het ons maar vlug Aarzel niet te lang…

ze kent veel woorden die ze niet mag zeggen ze doet het toch ze is ordinair ze kent veel gebaren die ze niet mag maken ze maakt ze toch ze is ordinair als er hulp nodig is zegt ze liefie, seg me, ken ik je erges mee hellepe liefie, seg me, wat ken ik foor je doen ze klinkt ordinair ze is ordinair maar ze heeft een hart ze…

maak je niet dik om anderen die dunner zijn dan jij er zullen altijd mensen zijn die om ‘n groenere kaap varen probeer niet te struikelen in een verder leeg land vergeet niet je naam die een titel is zonder franje bedenk geen moment maar bedeel eeuwigheden begin te bestaan, al het andere is stille dood…

Zo waar zal ik het nu eens over hebben Ik pieker me de hele dag een bult Mijn hoofd lijkt wel met zaagselstof gevuld En bovendien met grote spinnenwebben Ha...op de valreep schiet me iets te binnen Het is...nee ik ga niet opnieuw beginnen…

Er wonen veel kabouters In het paddenstoelenhuis Ze hebben het leuk ingericht Ook al zijn ze zelden thuis Als het ’s avonds donker is Bezoeken ze de mensen Ze kruipen in hun dromen En bekijken daar hun wensen Ze zien veel pijn en veel verdriet En ook veel moeilijkheden Er is veel angst en veel paniek En onverwerkt verleden Ze pakken…

ik hoef de avond niet te zoeken deze komt vanzelf naar boven of beter gezegd hij verschijnt in de kim en beslist zelf of hij de dag zal loven geen mens die dat met de hand kan beroeren hooguit voorspellen uit eigen gemoed het zijn de elementen die geheimen vervoeren ooit doven zij een ondergaande gloed ik hoef de avond niet te zoeken en…

naderend het tijdstip maar nooit voortijdig ligt er een weg in ogenschouw af te leggen zoals platgrondelijk beschreven op stafkaart, in dubio, tevens weerlegbaar hoogpolige grenzen te ontregelen te doen aanschreeuwen en hierin afdoende slagen…

in herinnering Hans Vermeulen niets zo bruusk als branding in de Noordzee vooral op donkere dagen in november alsof het zoute zeewater de open wonden prikkelen het schurende zand en de schrijnende wind lieten sporen na als voetstappen langs de natte vloedlijn Lejo…

Dit lied gaat over zakjes thee Liggend in een grote doos Daar zijn ze niet echt blij mee Ze zijn verschrikkelijk boos Wat hebben we aan ons leven We gaan straks in een glas of pot Het water, dat is gloeiendheet We schrikken ons dan rot Zo mopperen ze steeds maar door Eén theezakje is positief En zegt dat men van thee geniet Dat vertelt…

Mijn vrienden wonen in boeken Heb heel wat met ze meegemaakt Ik was boos, verdrietig, blij Wat hen raakte, heeft ook mij geraakt Ik voel me prettig in hun wereld Ze nemen mij overal mee naartoe Om me van alles te vertellen Daarvoor zijn ze nooit te moe Ik heb ook een vriendin En dat is de muziek In haar wereld kan ik genieten Van de…

Er wonen heel veel schermen In de straten van de stad Ze mailen met elkaar En appen over dit en over dat Ze hebben mooie namen Smartphone, laptop en tablet Er is ook een grote broer Die wordt op een bureau gezet De grote schermen kijken Niet op de kleintjes neer Ze weten allemaal hetzelfde Geen verschil in kennis meer Als één scherm…

Zal ik nog één keer schrijven over de dag die bijna voorbij is? Zal ik schrijven over de wind en de meeuwen? Over het blauw van de lucht en de wolken? Zal ik nog één keer schrijven hoe onze stemmen weerklonken? Hoe wij onze namen schreven vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…

vandaag draaien boomtoppen met hun wolken mee het gebergte aan de einder blijkt een ruwe hemelschets ontwaken is nog gaande daglicht is voor vogels afloop is in hanepoten geschreven, zelden aangenaam de woorden tuin of straat in de zin zonder punt overal eenrichtingsverkeer het gerucht gaat als de ochtend breekt zonder slaap te vatten…

ze zit in een stoel haar gebroken herinneringen verspreid op het tafelkleed beschadigd, kapot met rafels alleen wat flarden die ze nog weet ze verdwijnen langzaam maar zeker uit haar geest ze weet nauwelijks meer wie ze is geweest ze had een mooi leven niet eens zo lang geleden nu is ze al blij met kleine stukjes uit…

Een kleur is slechts reactie in je brein op golven/deeltjes licht die binnenvallen; wat dit betreft zijn wij niet meer dan kwallen al ben ik blij dat wij geen kwallen zijn gelukkig heeft ons leven veel meer kleur dus blijf ik lachen om te veel gezeur…

Het oude herenhuis Staat deftig aan de gracht Hij ziet mensen wandelen En een kind dat vrolijk lacht Dromerig kijkt het huis Naar de bomen aan de waterkant Hij beschouwt ze als zijn vrienden Ze zijn lang geleden hier geplant Het huis staat er al eeuwen Iets verzakt en iets versleten Heel vaak gerestaureerd De laatste keer is hij vergeten…

Ik ben geen vakantiemens, laat mij maar lekker thuis. Een dagje weg, uit eten, maar dan weer terug naar huis. Er werd me ieder jaar gevraagd: ‘Waar gaat de reis naartoe?’ Dan zei ik dat ik nog niet wist waarheen, wanneer en hoe. Maar nu zeg ik heel eerlijk dat ik liever thuis wil zijn. Voor mij geen reisstress meer, al dat geregel, niet…

was het deze middag of lijken beide wegen op elkaar het pad waar we elkaar ontmoetten de berm waar wilde cichorei stond de boom die leek op de vorige en de vorige die zo leek op de volgende was er een route naar de plek waar we niet voor kozen is dit de bestemming en bleek er geen weg terug of hebben we bij vergissing gedroomd zonder…