Alle inzendingen over vriendschap

het dekbed van stilte waaronder ik mij had verscholen om zachtjes weg te glijden uit dit leven lichtte zij op met haar fluwelen stem door mij te noemen gaf ze mijn bestaan terug speelde de hagel tegen de ruit een etude van Chopin zingend ruimde zij de dorre bladeren die ik had verzameld voor mijn graf al gaat het donderen al slaat de…

Ik heb een vriend; nog niet zo lang, een jaar of twee. Hij is mijn steun en toeverlaat, een echte jongen van de straat. Soms loopt ie leeg, mijn marteltuig op wielen. En ik? Ik schiet dan vol. Moet nu lopen en op een lift gaan hopen. Gegoten uit één stuk staal en stijf van mijn getrap, staat hij elke morgen klaar. Een vriend in weer…

We bedachten onbetreden wegen we trotseerden alle stappen uitgesleten treden of het onze laatste moest zijn die niet konden worden afgewogen in gevoel wij sloegen nieuwe bruggen die de oevers van de wereld verbonden soms opgehaald waarover alleen de liefde kon overschrijden een verstilde huifkar met herinneringen die de toekomst heeft…

De verwondering van de dag waarop iets van onverwacht geluk om de hoek kwam kijken. Waarop een verandering met nieuwe ogen zag; en die zich als een verrassing aan jou liet blijken. Onvergetelijk blijkt zo'n dag nimmer meer uit jouw geheugen verdwenen. Als een verwondering met gezag heeft die jouw leven met nieuw geluk beschenen. Een…

Vriendschap kan waardevol zijn als een mooie diamant, met vele geslepen facetten. Toch dient men er op te letten dat zo’n kostbaar kleinood nooit in laaiend vuur belandt. Geloof het of niet, van iets wat ooit waardevol was blijft niets meer over, ook geen as; hooguit een vleugje grafiet . . . . . . niet genoeg om dit op te schrijven…

In een schemerig en regenachtig Gouda fietste ik nog even naar de supermarkt voor wat gerstenat en stevige kost om daarna nog even langs een gratis boekenstalletje te fietsen, waarbij ik wonder boven wonder een boek van Susan Smit pakte, gesigneerd en wel, welwel, al heb ik haar een nepheksje genoemd, ergens vind ik haar wel lief en dat heeft…

Soms zijn de druiven zuur zon -in schijn- tussen kleurend en krullend blad Soms is het leven duur niet te krijg moet je de huid duur verkopen Soms lijkt het leven als verlopen de klok aan slagen voorbij Soms proef je pas het zoet na lang wachten is.....te hopen.…

Onze oude kater was mijn grote vriend. Met hem vergeleken ben ik nog klein. Ik wil nog steeds worden, terwijl hij al was. Nachtenlang heb ik met hem geschreven. Mijn grote vriend is niet meer in leven. Toch voel ik ons vannacht weer samen, want zijn wijsheid liet hij bij mij achter. Verstild is hij in mijn hart gebleven.…

Ach, laten wij geen ogenblik bederven voor wie van ons het eerst zal moeten sterven, en laten wij ook nimmer praten van alles wat wij huichelden en haatten. Zolang een vlerkgespreide leeuwerik blijft zingen vergeeft zijn God ons al wat wij begingen, zolang wij kersenbomen zacht in bloei zien staan dan hebben wij nog niemand kwaad gedaan. Ach…

Onze vriendschap is ver weg onze verstandhouding helemaal niets het vertrouwen in elkaar is op zo blijft er weinig over, zelfs niet iets Zomaar over dat maakte jij er van ik kan het nog steeds niet geloven dat jij deze beslissing nam Nu jij plots moest gaan door ziekte overmand neem jij dit met je mee en laat je mij zitten met een lege…

Vandaag schrijf ik een diggie vraag: wat bedoel je nou? nou 'k schrijf een gedichtje dat doe 'k speciaal voor jou. Een naam hoeft er niet boven je weet wie ik bedoel zonder bijgeloven vertel ik wat 'k voel. En mocht je me niet vatten dan is dat een "helaas" want ik maak gewoon 'n diggie en verder geen soelaas. voor hem, voor haar…

Door jou zie ik de sterren staan Die door de hemel reizen, hier ver vandaan Ik zie je vechten op het ritme van het licht Te vaak denk ik aan jou, maar hou mijn ogen dicht We wachten op een ogenblik Waar jij krachtig aan voorbij schicht Daar sla jij je door, hoopvol als een groot licht Als ik naar boven kijk zie ik pas hoe lang jouw weg is Je…

Van mij hoef je niet te houden Van jou doe ik dat al genoeg Op mij hoef je niet te bouwen Want van jou komt mijn groei Van jou zijn er weinig vrouwen Voor mij in de bloei Door jou heb ik alles wat ik zoek Voor mij heb je meer dan genoeg Zonder jou ben ik alleen Volgens mij is er niemand als jij, geen een Het komt door jou, zo vreemd Want…

spelen spelen in de schaduw van het grote licht zweven als een zwaluw spelen met gewicht spelen op het water verdrinking een gevaar spelen in de regen spetters in je haar spelen op de wegen het verkeer ontwricht spelen met een meisje genieten van ‘t gezicht spelen met je leven dansen met de dood spelen met je partner…

Als een roos,zo rood en geurend zacht zo ben jij voor mij 't leven en de dagen stralend als een mooie bloemenpracht nergens, hoef ik bij jou om te vragen. Jouw blik, zegt me wat je voor me voelt al werd het niet altijd zo woordelijk gezegd vaak wist ik wat er met die blik werd bedoeld die kijkers, hebben mij al heel wat uitgelegd. Door een…

lentelied als het gras mij groet voel ik dat het moet liggen met mijn lief die mij minnen doet als de wind met bloemen wuift mij verandert in een bij die altijd zoekt en zoemt en zo ’t leven kruis bestuift als de zon mijn geest verruimt en mijn blik verdwaast raakt mijn ziel zeer zoet gepluimd vertraagt natuur mijn haast als ik…

Mensen komen Mensen gaan Relaties vervagen Gezichten vergaan Ooit in een vriendenkring Nu slechts een vage herinnering Tijd heelt alle wonden Maar contacten worden verslonden Gelukkig ook mensen die je raken Die niet bij het minste of geringste afhaken Die zich onderdeel van je leven maken En je jarenlang blijven vermaken…

Je ziet ze lopen op hun erf de boer, boerin een handvol koters Boerendochter boerenzoon nog in de vingerverf In het voorbijgaan een hand of knik als groet soms gemompel De hond -nieuwsgierig- kont in zijn hok kippen op stok je hoorde -beurtelings- geblaf gekakel Van die tijd is afscheid genomen hectare are De hof…

macht ik ben de knecht, jij bent de baas ik de gek en jij de dwaas ik de kurk en jij de fles ik de vijf en jij de zes jij de stoffer, ik het blik jij de griep en ik de hik jij ik wil en ik jij wou jij de man en ik de vrouw ik het geld en jij de poen ik de kus en jij de zoen jij het laten, ik het doen jij de veter, ik de schoen…

eindeloos lang wil ik met je wandelen eindeloos lang met je onderhandelen hoe ver wij de verte kunnen gadeslaan hoe ver horizon verwijderd is van maan zoeken waar oneindigheid verdwijnt bedenken hoe lang eeuwig duurt waar ‘t verdwijnpunt weer verschijnt als je nauwkeurig in het uitzicht tuurt eindeloos lang wil ik met je lopen om te genieten…

Jij droeg het met je mee Hagenaar te zijn indrukken bewaard om later te gebruiken jij voelde eigenlijk al een gedicht ontluiken de stad, het groen, de zee zo groot, jij zo klein Voortdurend spel van aantrekken, loslaten er was een beeld en er was een woord het laat zich zien zoals het is en hoort in luisteren, kijken, voorlezen en praten…

ze doet, ze voelt, gelooft, ze hoopt ze zoekt, doet goed ze zoent, je mond mijn hand, haar wang ze zingt, ze lacht ze kan, ze mag ze is, ze was heeft kracht, ze weet dat ze spreekt, ze beweegt, ze leeft ze heeft mijn hand, ze blijft ze lijkt, van mij, maar ze is vrij ze schijnt en bereikt mij ze wijkt, maar kijkt, ze draait ze maakt het…

Ik zal er niet om liegen De kracht die je geeft laat me vliegen Je geeft de macht die je niet wil missen Het is zeldzaam om zoiets te vinden Maar met jou weet ik het zeker Met jou voel ik me velen malen beter Samen gaan we het wel halen, zeker! Dagen van tranen, de weken en jaren, vandaag beter Daarvoor moet ik je bedanken Voor al je mooie…

Je was mijn steun, mijn toeverlaat in barre en in leuke tijden we spraken veel, over van alles wat maar wat wil je: we waren echte meiden! Wanneer de een iets had meegemaakt hoorde de ander het niet veel later dat ging zo omdat we geen geheimen hadden bij kippen noemden ze het smalend: gesnater. Maar wij waren, juist WIJ, in mooie en barre…

Onbereikbaar en toch ook heel dichtbij voel ik vaak jouw warmte om me heen m'n gevoelens, die laat ik even vrij wat ik bedoel weet vaak mijn pen alleen. De inkt, die vloeit zo op papier en zet ze zo samen op de juiste plek uiten, soms op de verkeerde manier iets waar ik nu nog veel aan werk. Het bloed stroomt net als mijn pen pompend vloeit…

als ik verschijn open jij, voor even, een poort en roept mijn naam klampt mij aan zoals het enkel bij stille vriendschap hoort ik ervaar dan een gouden moment, zeldzaam van toon dat je daarna wegrent en verhuist naar jezelf daar ben ik aan gewend immers ieder leeft onder zijn eigen gewelf om je te begrijpen vertellen…

Zij plukten woorden als boeketten bloemen, lieten het onkruid waar het was. Dit samen zijn, niet te benoemen, als milde regen op het gras. Zij deelden lief en leed, geluk en pijn, met onderhuids de dreiging, het fragiele van het zijn.…

Soms, moet je leren niet alles te accepteren soms moet je leren niet over je te laten lopen. Soms moet je leren, voor jezelf op te komen da's niet egoistisch dat is het leven. Soms denk je: ligt het aan mij? maar dat is volkomen verkeerd wanneer een ander je vertrapt is het woord 'vriendschap' verkeerd geinterpreteerd. Zet dan fijn…

Vanuit een kalme stilte rijzen klanken leggen de bodem de vrijheid om te laten gaan lichaam en geest tijdelijk overgeleverd danst zij daar het tempo voert op los zweept alles los handen in de lucht geur van velen muziek ruist door aderen ritme vloeit door rusteloze lijven hartslag muziek beat beelden vertragen leven…

Zonder haar zou mijn leven anders zijn ik heb haar leren kennen en de relatie is gewoon fijn We voelen elkaar aan we vullen elkaar aan we hebben interesse voor elkaar en dat blijft bestaan Niemand kan en mag onze vriendschap verstoren want het is uniek en gaat voor mij niet verloren Eerlijkheid, betrouwbaarheid is wat staat op nummer…