Een verre Vriend, liefde en de dood.
Een verre Vriend
die nu nooit meer zal komen
Vanaf de zijlijn
maakte ik zijn slopende gevecht mee
en we spraken daarover.
Lieve Vriend, je verloor helaas
de ongelijke strijd
Ondertussen
ziet een blinde kennis van weleer
reikhalzend uit naar onze volgende ontmoeting:
hij moet en zal mijn stem weer horen
En, lieve Vriendin uit Nieuwegein,
we waren pas nog wel bij je,
maar moet ik echt tot oktober wachten?
Ondertussen zagen wij,
in liefde,
zittend aan de rand van de zon,
glas Castelli Romani in de hand
wel zeven schepen tegelijk in beeld.
Niemand die het zal geloven,
van die zon, die olijven en die wijn,
van die liefde en de dood.
Geplaatst in de categorie: vriendschap
Mooi dit gedicht.