inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 47.227):

Trouwe kameraad

Ben ik de tuin door jou ontworpen
laat me dan niet verloren liggen
overwoekerd door het onkruid

we hadden geschillen
daar kunnen we niet over liegen
maar de dageraad belooft geluk

ik ben de zee
nu je schrijft over oceanen
zitten we samen in een zeilboot

een eiland roept ons
we zien de rotsen daar
en gooien onze wanhoop

voor anker, kameraad
daar ga je terug naar niets.

Schrijver: mobar
Inzender: Henk van Dijk, 3 maart 2013


Geplaatst in de categorie: vriendschap

4.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 640

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
6 maart 2013
heel mooi met een prachtige eerste 'blikvangerige' strofe!
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
5 maart 2013
Mobar, wat mooi geschreven.
Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
4 maart 2013
mooi gedicht Henk, als je de wanhoop en alle andere dingen, als je alles los kan laten ,gaat het schip vanzelf vanzelf voor anker liggen

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)