Alle inzendingen over natuur

Een heel speciale gewone dag met iets meer van vrijheid, ondanks regen en wind. Soms vinden we iets terug in de kieren van de beginnende herfst, in de herinnering. Het is niet vast te houden net zo min als de wind of de wolken. Het is goed zo.…

al tankend brandstof drinken laatste vuurvlinders de herfstbloemen uit…

och, bloempje aan de muur met uw kopje naar benee zie dan toch het ridderspoor wees niet langer zo gedwee laat uw aanzicht stralen toon uw blanke bloesem en hartje vol vuur bloei in schoonheid door en ziedaar, de jonge vorst hij komt u halen…

ik heb het najaar zwijgend bij de hand genomen diep schelpt mistnevel najaarsnoten stil spreekt geen woord voelt in wezen kalm het doorweekt tedere voeten als een slaap zomerzee van kalmte durend ik word overmand door beelden wat was wat is wat komt een weeldepracht dauwt peluwzacht in ‘t land voor elk vertrouwd dier langs het maïsveld…

Kijkend over de waterlijn luisterend naar de wind die zachtjes zingt. Samen met de meeuwen die zweven met allebei hun vleugels weid gespreid. Ze worden gedragen op golven van de westenwind en omarmd door de zee. Waar ik vind mijn rust als ik luister naar het lied van zee en wind.…

Een vlinder danst van bloem tot bloem... Hij zoekt nog naar honing in de late nazomer. Hij zoekt tevergeefs alle bloemen zijn leeggezogen. De herfst komt eraan... Dan is het met hem gedaan... En kan hij niet verder leven. Heb met zo'n vlinder veel medeleven.…

Je hebt een tuin. Daar loop je 's avonds in. Nu ja, niet elke avond. Af en toe. Vaak ben je voor dat groeien zonder zin, En toch zo grondig, na de dag te moe. Een bloem geeft alles. Maar zij is al dood. Jij bent gespleten. Maar jou wacht het leven. Zo ben je vaak in niets een lotgenoot. Een wig lijkt tussen haar en jou gedreven. Zij wil…

Ongerijmde melancholie door vage nachtgeluiden. De roep van een nachtegaal het zacht ruisen van de wind. Geritsel tussen de struiken als een rustig zacht gefluister. Stilte, tot de nacht zijn taak overdraagt aan de nieuwe dag.…

Het is geweldig aan de kust, als het stormt het is schitterend als die zee tegen de wind optornt. Het is fenomenaal, als je die watermassa tegen de elementen in ziet vechten het blijft een prachtig gezicht, die natuur, zand, wind en water tracht te vlechten tot één geheel!…

Mensen lopen gebukt, als ware het onder een zwaar juk, mensen kijken naar de grond, alsof er geldbedragen liggen, mensen lopen gehaast, alsof de trein van kwart voor drie moet worden gehaald, mensen lopen met een gezicht van ouwe lappen, alsof ze de globe op hun nek hebben hangen, mensen zijn onvriendelijk,…

De volle maan staat vanavond schitterend aan de heldere hemel. Ik neem de tijd om er naar te kijken. Het maanlicht kan zich vrij van elke wolk verspreiden. Het is een avond waarvan je wilt dat deze nooit voorbij gaat. De lichtstralen tekenen prachtige silhouetten. Soms worden ze voor even uitgeveegd…

wurmend door de grond wroet puberpunkegeltje zich vlijmscherp een weg…

Najaarsochtend. Wijd en wijder Wijkt de hemel zilverblauw; Om de morgen blijde glijdt er Door 't nog scheem'rig bos-gebouw, Waar de zon met lichte stijlen Straks de stammen schoren zal, Vogelkwinklen over 't ijle Lover schijnend als kristal. Op de heide drijft een herder Langs het vochtig morgenspoor Vroeg-vergaarde kudde verder In des…

Levensadem, die heel Nederland mint, waait al een eeuw vol ontembare kracht, doolt over het waddenrijk als kustwacht, is tegelijk een stuwende landwind. Met de aard van een nieuwsgierig zoekend kind schuifelt hij voort door Veluwes ruige pracht, blaast zacht geurend in zoele zomernacht bij weidezang, als krekelliefde hem zint. De bereisde…

de blik op oneindig blauw oeverloze kabbelbabbel aan het deinende water riet neemt een loopje…

stille stappen laten huizen van persoonlijkheden achter relaxed in de regen ontdek ik met eigen ogen het weelderige weidelandschap van Friesland tussen mijn vingers gloeien gekozen woorden het begeleid de pen gebogen op papier van het moment van beelden om het leven op de geur van regen zintuigen trillen, ik weet het en ik weet waarom…

Als een mooie glimlachende gastvrouw die alle gasten hartelijk verwelkomt en met flair een zitplaats aanbied. Zo verleend de lavendelstruik in de zomer de zoemende bijen plaats aan op alle mooie comfortabele zitjes en bied ze heerlijk zoete hapjes aan. Als spelende kinderen uitbundig en enthousiast, gelijk zo vliegen…

Welriekende constante perfecte ontluikende, nimmer onttrekkende aan ziende ogen van passanten. Bloedrood sijpelende druppels kleuren de doornen, neerwaarts stromend de immer zuigende zwarte aarde in. Zoete luchten bedwelmend zwanger laag hangend en wee, leiden omringend naar verleiding en vervoeren een zalige diepe droom mee. Zonnestralen…

opgeheven zilver siert bladeren op steel in windexplosie hoger dan mijn armen reiken ademt adem op toppen geruis onder licht van waarde glorieus aan het zicht het zilvermysterie blijft zich vernieuwen aan levende bomen die bewegen over en weer terug naar boven dat bindt mijn gedachten van wat ik zie door middel van hun groei schoonheid…

De bladeren vallen van de bomen waar ik onder zit te dromen.... Ze wervelen zacht naar beneden in de lage zonnestralen en bereiken de grond. Het begin van de herfst is gekomen. Het is stil om me heen en ik blijf hier met mijn weemoedige gedachten alleen.....…

bomen spelen verstoppertje, een enkele verraadt zich, laat halverwege armen hangen waar bladeren vallen is de zon vrijer, spieden hoeft niet meer het bos neemt op, ademt in en uit, wij snuiven de geuren en kleuren van paddestoelen…

Ik zie een regenboog boven de woelige zee ontdek pure schoonheid in dit natuurfenomeen schitterende kleuren boven de zilte plas tonen hoe creatief de schepper eens was ik prevel een dank je heel stil voor me uit hoor weer de echo doorheen het gedruis geen zorgen of leed sleep ik met me mee want kommer weegt lichter gedragen met…

De lucht was geel als gele chrysanthemen - weien goudgroen in fonklende atmosferen - van misten - goudgesmolten horizonnen - door goudzongloedend miststrooigoud verduisterd. Een gouden licht ter wereld, gouden twijfel, overal, overal, koninklijk twijfel, twijfelend goud, gouden vertwijfeling. Troonden onz' harten in het gouden duister,…

Ze zijn op het droge als door 'n visser in draad gevangen Blijft... het eeuwig verlangen naar water vis in open water Het zwemmen in vrijheid in scholen te zwemmen van klein tot groot en omgekeerd Visnet en hengel te mijden zelfs het leefnet waarin gespartel in onmacht.…

Daar ligt de wijde zee voor mij open.... Met de blauwe lucht daar boven. De golven rollen op het strand. En lopen zachtjes uit in 't zand. Het maakt een diepe indruk. Dit wondere natuurschoon. En voel een intens geluk! Ik draai me om en ga weer heen... En laat de zee en 't strand alleen.…

geboetseerd en voortgedreven door de noordenwind zeilde hij mijn raam voorbij te onrustig om te blijven verdween hij in het blauwe gat…

een groene dijk beklommen door een hek en zijn schaduw, scheve schapen de zee waar schepen elkaar lijken te ontmoeten het vlakke achterland met hier en daar een torenspits en een verstrooide molen de sloot zoekt een beetje warmte in het riet…

wat me al dagen belaagde leek opeens vervlogen toen ik zo licht als een veer door het warmend geel van volgroeide zonnebloemen werd opgenomen bijna dronken in het groen van parelend gras boven water kwam en wat me bedrukte plots verdwenen was terwijl ik naar ‘t weidse van helderblauwe luchten staarde er 'n vleugje vertrouwen…

In de vroege ochtenddauw glinsteren de eerste zonnestralen zilverwit in het hangende dun draderige spinnenrag langzaam ontwaakt de natuur de wereld komt tot leven.…

gerijmd of ongerijmd het hele landschap speelt een omstuimig spel met de windewind slagregens laten je voortdurend zuchten het blauw is grijs langs landwegen knotwilgen zwiepen en zwaaien buigen door onder hun last een wilde jacht is begonnen in ie wie waai weg avonturen die voorwaarts gaan het getij brult huiv’rend op zware takken…