Ik glimlach
een spin is druk in de weer
is niet gehaast
ze spint een draad aan leibomen in de herfstige lucht
bepareld met dauw
ik glimlach van het venster af
om wat ze doet met kracht
en houd me stil achter het vensterglas
bij wat ze doet in stilte van bezit
waarop dauwdruppels haar spinrag troon omringen
wit op wit
Geplaatst in de categorie: natuur
Het observeren waard en een prachtig geschreven gedicht hierover!
Mooi gedicht.