Alle inzendingen

Dieuwertje Blok is dood. Ik zal haar missen Als boegbeeld van het Sinterklaasjournaal Ze kon zo liefdevol en amicaal Ons van een goede afloop vergewissen Een kwaliteit die ik nu bovendien Bij een gewoon journaal zo graag zou zien…

Stilte in het meer spiegels van lucht en bomen de tijd raakt het hart Zon werpt haar zachte gloed op het water, elke rimpeling trekt de stilte in verschillende richtingen. In de spiegel van de vijver ben ik niet meer ik, maar een samensmelting van bomen, lucht en stilte, waar tijd even stilstaat en alles samenkomt. Bergen staan recht en…

een pilletje voor het hart geeft duizelingen daar weer eentje tegen geeft kramp in de voeten laat ze rusteloos bewegen daar weer eentje tegen doet je door jeuk in je neus wroeten allemaal van die rare dingen daar weer eentje tegen tast ze aan – je herinneringen bezorgt je hallucinaties en problemen met je ejaculaties waarvoor moet…

De blauwvoet, zoals geschreven door Albrecht Rodenbach : Nu het lied der Vlaamse zonen, nu een dreunend kerelslied, dat in wilde noordertonen uit het diepst ons herte schiet. Refrein: Ei! het lied der Vlaamse zonen, met zijn wilde noordertonen, met het oude Vlaams Hoezee. Vliegt de blauwvoet? Storm op zee! 't Wierd gezeid dat Vlaanderen…

De slaap komt, het lichaam leeg. Was ik gordijn, dan ging ik dicht zoals de steen altijd, dan hing ik als gewicht aan klok tik tak, dan steeg het bed in een mum van pijl mijn gaap in. Binnen gaat de bedstee open, mijn gedachte spelt het lichtruim - een hooiberg richt zich naar de vinder: Past de glazen schoen je voet? Kan ik zeggen dat je…

Sinterklaasverhalen Spannende verhalen Volg ze echt allemaal 't Paard van Sint een strobaal Sinterklaasverhalen Zenuwslopende journalen De Zak van Sinterklaas 't Blijft een spannend relaas Kei van een DIEUWERTJE BLOK Presenteerde deez' Berichten bijna kwarteeuw Met boven Klaas' stoomboot Weer een poepende meeuw Water, vergezichten…

Geef mannen een baarmoeder dan vallen er minder bommen geef mannen opvliegers dan vliegen er minder drones geef mannen meer intrinsieke vermenselijking dan is er veel minder oorlog!…

wij dromen niet klein, reiken naar de horizon niet langer gevangen in oude structuren zoekend naar wegen die zorg transformeren waarin mensen echt de kern weer zijn een systeem dat luistert, dat leert en beweegt waar niet de zorg, de mens zelf regeert waar data en kennis niet worden ontnomen maar eerlijk gedeeld en ethisch beheerd geen muren…

Ik voel dat er vannacht iets gaat gebeuren waar ik de hele tijd op heb gewacht voel jij dan niet wat ons boven het hoofd hangt voel jij wat ons te wachten staat vannacht O God, Maria, Jezus, sta ons bij Als jij me zei, ik kan het niet meer aan als jij me zei, ik zie het niet meer zitten als alles jou te zwaar geworden is en bang bent om…

Als ik ghoera speel zegt mijn moeder niets, ze ziet -- dat ik haar niet hoor.…

In het blauwe licht van dit atelier is het een wachten van een leger koppen gekleid uit rode grond Met lege oogkassen zonder weten wachten op de zon die hen drogen zal een leger dat blindstaart door het venster naar het licht Poreuze koppen in klei en atelier gevangen strijdwagen paard noch wapen zullen keizers tombe bewaken…

ik betrad het zwarte gat met de stalen monsters en accepteerde hun zwijgen uit eerbied en pure overmacht juist hier waar de communicatie tussen lichaam en geest zijn olympische hoogtepunten beleeft als kampioen of mededinger ik streelde de mastodonten bij hun lassen de zwakke plekken stofde ze af zodat zij in winnaarsroem…

We nemen elkaar de maat tot op de centimeter zelfs tot op de millimeter maar veelal zonder meetlat en meppen graag met de liniaal, klets, pats, d'r op! of zonder broek op blote billen en lachen ons helemaal kapot leedvermaak tot op het bot!!!…

De wereld is veranderd Een beetje in de war Zeg maar: van de leg Toch niet de eerste keer Dit spierballen spel Van kleine jongens Met grote ego's In lichamen die veronderstellen Volwassen te zijn Maar dat zijn ze niet Nooit geworden Ze kennen geen verantwoordelijkheid Geen empathie Geen compromis Alleen het eigen ego…

Het lijkt dat Donald Trump je vriend wil zijn, dan heb je blijkbaar iets begerenswaardigs, steevast gebeurt er dan iets eigenaardigs: de kerel veronachtzaamt mijn en dijn. De kat speelt power play met ieder muisje, wie tekent, doet dat bij zijn eigen †…

Ik weet dat je mooi dood zal gaan. Met een glimlach om je lippen b.v. of met een bloem in je hand. En in de volgende dagen zal het stof wat dikker liggen op de vensterbank. Het zal heel mooi weer zijn. Mooi en hard blauw. Ik zal rondlopen met vreemde gedachten en het hoofd nog dieper tussen de schouders. Dan komt er een troostend woord…

Zij liggen rij aan rij de grijze zerken, Omwonden met een band van dorrend lover; Gevangen in des winters doffe tover Slapen de wilgen en de bleke berken. En op de koude wind is het als stoof er Hij mij voorbij met zijn getakte vlerken, En zoekend waart hij om die droeve merken, Tellend hun tal, de strenge Levens-rover. De dode blaren stuiven…

Een boom ben ik in hout alleen te ver van het bos de witte port en jonge kaas en elf rode rozen in een zwarte vaas het stille uitzicht over de rivier we zijn nooit uit elkaar geweest jouw grappen leven verder, veel verder dan in het duisteren van mijn sombere geest de muze gloort innovatief door een lichttunnel een oude messias heeft…

LICHT EN SCHADUW bedden in de kerk Wie het wit van 't ziekenhuisbed van tijd tot tijd verruilt voor het wit van de Kapel overschaduwt zichzelf Die licht zienderogen op en ligt met zoveel meer lucht & levendigheid na de Kapel in z'n OLVG verbeteringsbed!!…

ik ben autistisch,toch wil ik je spreken uitvouwen zodat je mijn probleem verstaat dat heel af en toe je een detail ontgaat zijn redenen om je voor begrip te smeken natuurlijk pas ik niet in een gewone laan waar jongeren openbloeien en spelen liefde en boeiende gesprekken telen en uitvoeren wat ik zelden heb gedaan onmeetbaar ben ik niet…

Ik sprak een diplomaat uit America die beweerde dat hij koning was en dus iedereen de les las gaf iedereen ontslag en een trap na. Hij stelde zich voor alsof niemand dat wist zijn naam klonk bloemrijk, hij heette Narcist.…

Tijdens het carnavalsgebeuren in Berg-en-Terblijt wint een onbekende man de prijs voor "originaliteit", voor wie het wil weten, hij blijkt Gerrit te heten, en hij heeft zich verkleed als Dirk-Daniël Neyt ...…

De natuur heeft ons lente en leven beloofd bloemrijk getuigenis van onstuitbaar verlangen maar met doodsbleek gebogen hoofd zien ze de bui al hangen...…

Terug in zijn huis, en mijn schoenen staan er nog -- De zijne niet meer.…

Een mooie morgen met wat zon en wolken, en vogels die al even zingen zonder schroom; ze vliegen in en uit de nu nog kale bomen maar zijn voor mij toch al de vreugdetolken van lente die eraan komt, durf te wachten en oefen je geduld nu dag na dag want straks komen weer bloesems aan de bomen en zullen die ook wel wat pijn verzachten.…

Voorbij hier en nu heeft waarheid tijd onderzoek en vertraging nodig Zij ontsteekt de lichten haar lichaam is hier haar stem blijft achter De verbeeldingskracht krijgt vleugels zij zingt met hart en ziel In vertraagde tijd danst zij de laatste wals het hier en nu voorbij…

(voor Franca T.) Wij kruipen samen door de tunnel in het hooi. De hooipakjes kriebelen op onze blote huid. Jij volgt mijn gekleurde indianentooi en vandaag, zo zeg ik, wordt jij mijn bruid. Als een minzame squaw kus je mijn mond en even later gaan we zwetend van bil. We vrijen tot aan de ochtendstond en ons liefdesnest is zo heet als een…

een kleine hand rust in een knoestige vuist de andere houdt een plastic zak, versleten gefrommeld, er is de wind de wind die alles beroert er is het betonnen geraamte van wat ooit een supermarkt was er zijn de laatste decemberbladeren ze drijven naar waar het water moet er is een vlucht vogels, wiegend en dansend als toen het nationale…

een steek in mijn zij - klein, vluchtig hij blijft hangen, wordt erger, dwingend wat is dit - wat betekent het mijn hart bonkt, mijn gedachten rennen Google weet het - vast - kent de angst een lijst verschijnt: onschuldig of fataal de letters schreeuwen ziektes nestelen zich diep in mijn hoofd misschien is het niets Misschien is het waar…

Ik hoorde de fluit van Pan en mijn bloed ging sneller stromen, mijn huid begon te tintelen, en ik kreeg vreemde, duistere dromen, een intens verlangen naar een Gehoornde God die mij de zijne maken zou, zijn wilde dans mijn levenslot; Ik opende mijn armen, mijn hart, ik opende mijn hele wezen, wie zich vol overgave aan Hem geeft hoeft liefde…