840 resultaten.
Een dag op het land 3
gedicht
3.0 met 1 stemmen
3.010 klaarwakker, zo dacht ik te lopen,
op iets wat soms aandeed als het prettige van mos, om
fluisterend te zoeken, te voelen
het minste geringste:
alle erkende bestaande variëteiten van schaduw
dit uur van de dag,
opdat men mij voegde, met nodige discretie,
bij de lijst van gewone prestaties
in het boek der vergelding,
het grote jaarverslag…
De Witte Sneeuw
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
360 Als het dwarrelt als het komt
en alles tot het wit vervormt
kunnen we spreken van witte sneeuw.
De rust, die wordt opgewekt,
kijkend op de paden,
onbevlekt,
kijkend naar de neerslagbui,
vormt een deken op de pui,
is de oorzaak van witte sneeuw.
Zowaar ik zit
verandert de wereld
langzaam in
wit…
de aderlating van verlangen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
300 vandaag mijmert de lente over liefde
gestage woorden verpakt in een sober
collectief, het is de late schemer
die zich uitstrekt alsof het ontwaken
een herrijzenis is
geraapte stenen doen geen kwaad
de mantel kraagt aan de warmte van het
lichaam het gebiedt het leven de tijd
te herzien en de illusie om dromen waar te
nemen is het bont van…
Over landweg met boeren.
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen
346 Op een landweg met boeren
Staan ze een gesprek te voeren.
Deze keer
Gaat het over weer,
Zoals elke keer weer.
Maar het is ook zeer gecompliceerd
Zoals het weer zich manifesteert.…
Hun land, hun hemel en hun sterren
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen
429 Als reizigers reden ze op dampende paarden door de maan verlichte nacht.
Ze trokken voorbij, alles achterlatend behalve de herinnering.
Het geluid van de paarden loste op in de stilte.
Schaduwen, stille getuigen van een andere dimensie.
Ze reden de onbekende wereld tegemoet.
Niemand wisselde een woord, niemand die wie wist wat er op hen te wachten…
Een grond van waarheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
349 Dit land is de oever
van leed, liefde en lange vluchten.
Van verscholen foto’s en brieven
die in metrisch getij verzuchten.
De bodem onder mijn voeten
stroomt lijfelijk binnen.
Ik voel mij bevaren door het landschap,
bezwangerd van getemde zinnen.
Het land is bedekt door
een luchtige deken.
Opsnuifbaar van aard,
voelbaar als kloppend…
Stervensgloed
netgedicht
4.7 met 3 stemmen
329 Het groene bootje
glijdt traag door het meer
tussen bergen purper
Op de oever in 't gele huis
schijnsel van vlammen
rook
geur van turf
Het klotsen van water gerust
smelt de tijd
bergen bootje en huis
in de stervende gloed
van de Ierse schemer
vergleden…
Tweeluik
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
267 Bomen schuilen in een verre rooilijn
Kleuren zijn van scherpte bevrijd
Lucht en land vloeien in samenzijn
Als het oog zich op de vlakte neervlijt…
het vale veld
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
392 In de armen van het zandpad rust
in het late middaglicht het vale veld
De bosrand breekt de zon in duizend
stralen
kleurend al naar rood
Vogels moegefloten en gezongen keren
huiswaarts naar hun bomen
De vader maant zijn kinderen: Kom
we gaan !
Nog lang niet moegespeeld en niet tot
luisteren van zins:
Ach pap laat ons nou nog even…
Vannacht ontwaken de kersenbomen
gedicht
5.0 met 1 stemmen
3.644 In de vervaagde, municipale binnentuinen
ontwaken 's nachts de kersenbomen.
Een roezende conciërge beent rond.
Nachtvlinders pruttelen er zacht
tegen een peertje, balkon driehoog.
Geluid, hij kijkt op. Naakt als een asperge
puilt ze uit het groen velours. Ze lacht.
Even licht zijn waakvlam en de klimop
van zinloze brieven die de wind
vroeger…
Van nature
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
426 Ja
nu is ze daar
de sneeuw
die viel
vannacht
smelt om de middag
kijk hoe ze
van de bomen
ik zie het graag
van nature
ritselt
er is
geen houden aan
ook al is het
hartje winter…
Tuin
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
664 Achter ons huis ligt een tuin
hij is niet eens zo klein
een stuk of dertig aren
moet hij zo wel zijn
éénmaal in de week
dan maai ik het gras
en loop daarbij te wensen
dat het gazon kleiner was
ik maakte ook wat perken
een bloemetje staat fris
ik weet nu ondertussen
wat onkruid wieden is
over het hele karwei
loop ik te klagen en te…
Kerstmis 2012
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
373 Dat
schijnbaar
misgaan
met
dat
killig
onbetrokken
zijn
geen herberg
zoeken
vinden
voor elkander
laat staan
er ook een
zijn…
Ergens langs een rivier.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
464 Een landschap met kerktoren en boerderij.
Een beeld pittoresk van aard en alles
is daar bedaard.
Daar waar vrede heerst en rust.
De zon op de weiden door sloten omrand.
Veel groen en af en toe rode en rieten daken.
Een gehucht ergens langs een rivier waar je
in de winter het vriezen hoort kraken.
In de verbeelding spreekt Anton Pieck en…
Joerten op de Mongoolse steppe
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
389 Soms ligt mijn hart
gesterkt, maar verward
achter de einder
Echt heel ver voorbij
over de grenzen
de horizon gepasseerd
het leven soms hard
Gehard door het
leven. Niet gesard
naar de mooiste stroom
Een zeer lange weg
van zeven stromen
elkaar geheel negérend
dus totaal verward
Paarden sieren
een mooi landschap van
heuvels en rotsen…
Zwartewater
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
404 Het Zwartewater
Wild en donker, dan weer kalm schitterend zilver.
woest en ruig soms, of lief kabbelend
Oh rivier van mijn jeugd, en nu nog .
De felle gloed bij het vertrekken van de dag
na stralend in mijn hoofd.
In een blinkend meanderend spoor
trekt ze door dit groene landschap
Levensbron, en schependrager
getemd door rotsige oevers…
Een geniet-moment
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
452 Parelende takjes
fonkelende dauwdiamantjes
nevelweefsel over dampend akkerveld.
Speelse blauwgroene luchtlaagjes,
in een bedje van zachte herfstzonnestralen.
Bont gekleurd bladlover van kastanjelaar.
In ver-zicht
een slapende zwarte brabander
onder traag heen en weer wiegende slierttakken
van een treurwilg.
Zo eenzaam en verlaten in…
De Spiegeling van de stad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
367 Het land ter zielen
aan de oevers van
de kade, uiterwaarden
Het tegenlicht
van glinstering
weerkaatst het
zwevend gruis
Lichtend pad
kabbelt het spreken
in de wuivende kraag
Het land ter zielen
houdt de voeten staande
rond de spiegeling van
het stadsgezicht…
Droomerf
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
481 Op het droomerf
Van mijn jeugd
Zie 'k mijzelf
Dartel huppend
Over goudsbloemen
Springen die zwierig
Hangen over het
Het tuinpad
Van mijn vader -
Een niet in woorden
Te vangen geluk
Maakt zich van
Mij meester -
Want wat zich nu
Aan mij voltrekt
Is kortstondige extase
Over wat hopelijk
Mijn levenspad zal zijn…
Ansichtkaart
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
319 Half in het donker, half in het licht
Twee gaten in een vergezicht
Eén gat waarin het licht verdween
Eén gat daar gluurde ik doorheen
Ik zag het zand dat stoof in de wind
Ik zag hoe de zon in het water scheen
Half in het donker maar ongedoofd
Kaatst het licht van wand tot wand door mijn hoofd
Flitst en stuitert van hier naar daar
Gedachten…
De laatste strohalmen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
1.370 Een weldaad aan rust
draag ik mee op deze dag..
een dag waar uren loom
van mijn schouders glijden,
wolken zorgeloos voorbijgaan,
oude bomen langzaam groeien
langs velden waar halmen van goud
hun ruige stoppels laten staan.…
Sphagnum
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
270 Te midden van ontginningen der woeste gronden
liggen kanalen van vloeibaar zwart
als primaire aderen aan geboortegrond gebonden.
Nauwelijks hoorbaar zijn fluisterende verhalen
over een week gedempt hart
gelegen op de waterscheiding langs de palen.
Ginds ademen verre dwaallichten schrille klanken
op de grens van nevel en land
zonder te verzaken…
Palet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
327 De Spiegelplas kleurt geel,
daarna metallicblauw
en dan wordt één paneel
door nevelslierten grauw.
Terwijl je vaart vermindert
zie je de lucht die zindert
van fluoroze strepen
en paarse rafelrepen.
Je schrijft op wat je vindt.
Je pen is kleurenblind.…
gras
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
314 het gras kent geen geheimen dan
waarmee de wind het toerust
een lichte stroom brengt het tot
sussen en zwijgen verstrooid in
rust aan niets hoeven te wennen
het gras glijdt mee met gedachten
het ademt diep wat te binnen schiet
dicht bij de aarde reiken halmen
naar de hemel zonder te bewegen
liggen tussen de stand van het gras
zo…
Kootwijk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
394 Nevels tussen de grove dennen
weglopend in het glooiend zand
ik hoef nooit aan jou te wennen
jij staat altijd aan mijn kant.…
Drie lijntjes
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
277 Jonge eiken maken een bos
ratelpopulieren een allee
drie op de fiets kletsen…
van Kostroma naar Kirov
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
392 diep in het Oblast
nog honderd en twee werst
in de trojka
doorheen geschilferde berken
snerpende wind
zweept ons voort
door het kale bos
Chlynov nog ver
maar dat bestaat niet meer
ook de Vjatka
zal ophouden met stromen
alles verdwenen
zelfs vadertje vorst
weet dat de lente komt
en de berken weer
de Vorovskogo Ulitsa zullen…
Vermetel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
268 Op een kei een meeuw
een glimmend reusachtig ei
vlakbij is de zee
al meteen take off
een overmoedig zwenken
een borend gekrijs
een schuimende zee
een scheren op vier winden
vermetele duik…
laagland
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
237 over wondere wateren
waait een vergezicht
een oude kerk met
breekbare zerken
achter wuivend riet
waar eenden tateren
een lintlandschap
onder heilspellend licht…
Heuvelachtig terrein
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
270 Stemmig gebogen onder wind en weer,
mild vertroebeld door het kreupele hout,
was het in het jeugdig land van weleer
qua heldere herinnering warm noch koud.
De zon scheen in kleuren geel, goud en groen
langs het schelmendecor van stad en land.
De willoze rede met ongeschonden blazoen
ging met ongebreideld geloof hand in hand.
Waar de vlakke…