Alle inzendingen over natuur

Daar is het blanke zonlicht overal en vult de dag zijn beker tot de rand. Hij spiedt de kleuren, die in 't fijn kristal spelen, als in een kelk van diamant. Lichtdruppen storten in een parelval ; hij ziet niet, hoe zijn achteloze hand de blanke lichtdauw spilt, een zilverval van zon op witgrijs zilvermos en zand. Stil ligt hij in de diepe duinendel…

Zand leeft van waaien De bomen tonen van binnen de aarde het groen Aan zee drinkt land los schuim, een witte egel, hunkerend, stekelig.…

De bolle winden blazen blauwe kuilen In 't asgrauw fulp der zware wolkenlagen. Een brede bundel zilverlicht komt vagen De rug van 't grijze paard, dat sleept de zuilen Van 't woud, gevelde stammen, op een wagen, Door 't blanke heizand. Matte zon bleef schuilen. De wegen-eiken staan als ijle tuilen, Maar de einder-berken, schimmenbleek, vervagen…

Het braakland in de verte. Een woord oud als de weg naar Rome, we hebben de verleiding niet weerstaan. Lijnen en plannen maken dit uitdijende weiland. We zijn aangekondigd - houd je mond toch, je ziet ons spoken, zoek een betrouwbare bron, huiverig voor iets dat maar voorbij blijft gaan. Dan sta je recht en grijpt me beet. Nee, het was…

Even opladen ver weg van drukte en stress een met de natuur Hoe ik jouw licht van dagen en zachtheid van dingen bewonder en verwonder die je altijd weer verspreidt over stad en land tezelfdertijd glinstert het water en schittert aarde van waaruit een nieuw leven ontspruit. Het landschap met verscheidene en verschillende elementen verenigd…

Het was vroeg en bladstil in het schemerende bos, ik was er alleen en volgde het spoor. Het sneeuwde licht, niets dan witte zachtheid om mij heen. De bevroren aarde protesteerde krakend, leek, overal waar ik liep om antwoord te vragen, maar de in nevel gehulde bomen zwegen en zuchtten diep. Het dwarrelend bewegen nam snel toe,…

Al ben je je er niet van bewust, ergens in jou tikt polsslagprik- kelend een zonnewetensvolle biologische klok je bestaan aan. Uit lijfsbehoud beeft al wat leeft binnenlands met oergrond mee. Neem nu de Spitsbergse ganzen: leggen ze hun eieren twee weken te vroeg, dan bevriezen ze, doch is het twee weken te laat, dan valt de winter in vóór…

Aan de waterkant een zachte wind omhelst mij de vogels fluiten Hoe bijzonder heerlijk het elke keer weer is om pure zuivere stralen van een opkomende zon aan te voelen die licht en thermische energie geeft aan mijn lichaam opdat er een scala aan indrukken en prikkels zal ontstaan. Met klinkende stem en in wervelend ritme wuift diverse…

Een landweg, die lineaalrecht akkers doorklieft, aan weerszijden geflankeerd door hoge bomen, krom gegroeid door de eeuwige westenwind, dode bladeren door donkere aarde opgenomen. In de uitgestrekte verlatenheid verzonken, gehuld in nevel, door de aarde uitgebraakt, een enkele boerderij, die het kleinmakend besef van oneidigheid verhevigt,…

Wolken worden opgejaagd alles wat beweegt wordt geplaagd bomen kreunen struiken steunen de storm schreeuwt zijn agressie uit en overstemt het zuchtende geluid van alles wat weerloos is De storm gaat door met zijn getier zwiept alles heen en weer met een duivels plezier het is één en al onrust daarbuiten De storm beukt tegen…

Langzaam voel ik de warmte Stromen over mijn gezicht Mijn huidtemperatuur stijgt De bron draait aan het firmament Mijn hele lichaam in het felle licht Zinderende hitte is overal Ik voel de warmte stijgen, kringelen Mijn eigen kleine thermiek Ergens intern Slaat de koeling aan Maar ze helpt geen fluit Mijn poriën openen zich langzaam…

Klaproos wuift Burka wuift Zeilen klapperen op 't golvend glinsterend spetterend water van het IJsselmeer Lakens bollen en wuiven aan een waslijn in 't Gooi De familie wuift bij het vertrek: dag, dag Koolzaad en margrieten staan samen te wuiven in de berm Dag meeuw, ik wuif De meeuw drijft af De kont van een vliegtuig komt in zicht…

Smalle Ee en De Veenhoop spreken op fluistertoon innig tot elkaar baren gezamenlijk een jonge maar sterke zucht die wijdte en verte zoekt over bloeiende velden waait in het dorp Oudega geeft hij de kerk -reeds vele eeuwen oud met een ietwat scheve toch stevige toren- een opbeurende zoen vol jeugdige levensmoed de wind belandt tevreden…

Ik proef het zout weer op de lippen, de heldere lucht die mij omarmt, het strand herkent de afdruk van mijn voeten, de zon, die strelend mij verwarmt. Schelpen voelen aan als vroeger, hogerop het hete zand dat stuift, de vloedlijn nog op dezelfde plaats, het helmgras dat geestdriftig wuift. Schelpenpaadjes kronkelen achter de duinen, de…

het lijkt alsof geheime klanken klingelen in het verfijnde fluweel er is zoveel meer liefde verborgen in mijn hand als ik de blaadjes streel het frisse groen rondom beklemtoont het tere leven zoals ik het met de ander deel…

=================== wie heeft de wereld gemaakt? wie maakte de zwaan, de dieren van de nacht? wie maakte de sprinkhaan? deze sprinkhaan, bedoel ik. degene die uit de lucht komt gevallen in mijn schoot. degene die suiker uit mijn hand eet, die haar kaken heen en weer beweegt in plaats van op en neer, die rondstaart met de blik van een veel…

Voelend met mijn hart de kracht en pracht van natuur steeds weer verbonden Wat is het heerlijk om te proeven van een harmonieuze en gezellige sfeer in een ruimte waar men heerlijk kan ontspannen en tot rust komen maar ook ademen van verse creativiteit en inspiratie opdat een nieuw stukje poëzie het levenslicht zal zien. Het is geschikte…

Reeds mag het warm en broeiend zijn, het lam Is onbeschut op 't groene land gelegen In koele nachten nog. De kersenstam Is met de teed're bloesem volgeregen, Die als een kostbaar uitgestrooide zegen Mèt lam en madelief de leiding nam: Tezamen zullen zij het weiland vegen, De bloem, de bloesem en het witte lam! En in de nacht keert…

Je sprak met mij via de bomen, groeiend achter met helmgras bedekte duinen, sluimerend langs stille verlaten wegen, bloeiend in plantsoenen, diepe binnentuinen. In het geritsel van bladeren en twijgen was helder de klank van jouw stem te horen, maar die werd omgebogen in hortend gefluister, werd minder vitaal, ging langzaam verloren. Door…

Mijn ruwe huid, die kwetsbaarheid verhult, zegt mij dat het bos nog vrij is van geruchten, het vredig ritselen van mijn buren, rust en stilte, doen mij genietend zuchten. Ach, kon ik maar voorgoed wonen in dit moment, met bladeren nog vochtig van de ochtenddauw, wortels, vrij kronkelend in de koele aarde, en takken, zich strekkend naar het…

het ranke heeft je opgebroken nog wieg je in de wind en zonder knak is het tot heden goed verlopen je tulipt uit een nieuwe bol met een grote meerkleurige bloem bekroond in fris groen dat lente je heeft meegegeven jouw tweede bloei is gewonnen levenstijd voor een extra generatie door liefdevolle verzorging is er nu deze unieke…

Hoe eigen zijn de bomen al, van dracht en groeibaarheid: de hulst en bloot zijn takken nooit, hoe fel de buien bersen; de beukenboom zijn handen naar de hemel openspreidt; en, slaande, schijnt de berkenroe de wilde wind te dersen! Op wacht, en achter ‘t water, staan, gekroond met immer vers gewaai, de dikke koppen…

Pak moment van rust in deze drukke wereld contact met natuur Niets is zo mooi wanneer natuur met al haar fris en groen ontwaakt uit een winterslaap Er is nieuwe tijd aangebroken waarin allerlei zaadjes beginnen te ontkiemen in een heel eigen tempo zodat een jong leven het levenslicht zal zien. Luister naar de eerste geluiden die om het…

Als de ochtenddauw de nieuwe dag omhelst, en een deken van parels de aarde kust, die het zonlicht in duizenden kleuren weerkaatsen, en de natuur in volle schoonheid ontwaakt. En ik dan het gezang van vogels hoor, en de odeur van bloeiende bloemen, die door een zachte bries worden meegevoerd, dan raak ik steeds diep van binnen ontroerd.…

Als ik je over god's own country iets zou willen zeggen Dan zou ik kunnen toespelen op Dante's Paradijs Met als zijn gids Vergilius en muze Beatrijs Maar daarvoor moet ik eerst zijn Media Vita overleggen Ik weet het is maar tijdelijk maar hoeveel lentes maak ik mee Van prille primaveraborsten nieuw jong leven in de knop Van…

Ik zat in 't hoge gras; Het was een warme zomerdag, En uit de donkre schaduw zag Ik naar de lichte plas. En onbeschut voor 't zonnevuur Lag 't slaperige land Te domlen in het middaguur, Door moeheid overmand. Het was zó stil, zó stil.... De vogels droomden op hun tak, Het windje sliep op 't watervlak, En rustte koel en stil. Een…

We kunnen het natuurlijk hebben over de natuur In al haar explosiviteit in aarde lucht en water Wat glanst krioelt en kroelt en almaar sparringpaart voor later Wat mij betreft, pas de problème het kost mij rust noch duur Van blauwborst rode groene specht tot dudeljo het hoogste lied Het ruist en bruist en kwinkeleert en pronkt met een…

het water in het meer schittert licht alsof sterretjes sprankelend dansen het is de vroege zon, nog niet warm die zoekt naar druppels voor een gedicht een eend stijgt plots op zo van nabij gestoord door geritsel in het riet klappend geluid maken haar veren ze zoekt een plek in het verschiet de ringen dwingen het water tot rimpels aangezet…

Neem voor contrast met een schutting of vlonder Een aarddonkerkleurige pot antraciet of van rubber gevulkaniseerd eboniet Zolang het maar harmoniseert met de kleur van de schutting en die van het vlonder Met een weelderig plantengeheel Een steppegelijke pampa savanne een fata morgana juweel Een palmenoase met struiken van bamboe…

Op welke wijze fracties blauw en witte tinten in hemelgewelf uit hun winterslaap komen, opklaren tot zij samensmelten tot een uniek geheel van openheid en uitgestrekt- heid die helderheid, contrast of scherpte bij het krieken van de dag zullen wijzigen. Tegelijk ontluikt zachte warme schakering van groen die een steentje zal bijdragen aan dynamische…