Alle inzendingen over emoties

In mijn hart borrelt de emotie die ik nooit goed kon tonen. Langzaam komt het in mij naar boven drijven, met als doel mijn leven er mee gaan verrijken naar mezelf te leren kijken. Mijn hartslag danst nu op het ritme van hoop en gelukkig zijn.…

Jij bracht tranen in mijn hart weet dat was niet jouw doel maar je raakte wel mijn gevoel. Jij bracht weer warmte in mijn leven als een ster in de nacht die zijn licht in me liet schijnen. Nu zou ik graag mijn liefde met je willen delen maar jouw hart is en blijft voor mij gesloten.…

Wie doorbreekt de verzegeling van het altijd stille zwijgen waardoor gevangen woorden zich loswrikken uit het vastgeroeste patroon en opgesloten pijnemoties zich bevrijden? Ontneem mij mijn adem niet nu mijn wil om los te laten eindelijk de diepte induikt en elk achtergebleven beeld met één grote veeg, onvermijdelijk voor eeuwig…

Circus Het leven is net een circus En ik ben de clown. Het publiek moet lachen, Maar ik voel mij down. Voor de mensen is het een feest, Zij lachen en zij klappen. Maar niemand ziet mijn tranen, Voor mij is de zwarte weduwe al langs geweest. Vuur en vlam in deze clown Is al lang in hem geblust. Hij wacht nu op zijn dood Voor zijn wel…

De wankele poorten vallen met geraas naar de grond, als een dier dat door zijn poten zakt en zich gewonnen geeft, en in het stof bijt. Stof cirkelt de kale lucht in, het is gedaan. Het hart is uiteengevallen en nu kan er aan- gevallen worden, in het centrum schade worden aangebracht, of een nieuwe warme gloed worden gegenereerd door liefde…

In de spiegel zie ik mijn gezicht getekend door voorbije jaren plooien in kleine en grote lijnen. Het zijn sporen van het leven ze vertellen van geluk, verdriet mijn twijfel en onzekerheden. Ook van liefde en genegenheid die levenslijnen zijn mijn leven gedragen met liefde in het heden.…

Soms, na weer zo'n dag vol woordgeploeter, erwtensoep die te koud genuttigd wordt, kipfilet die ik deels rauw naar binnen werk, yoghurt met schimmelplekken toch, hé bah, maar echt, mijn maag knort niet voor nix, stop er wat in, het geeft niet wat, desnoods de befaamde bloemenbollen uit de oorlog, die men in wekflessen als relikwieën bewaart.…

Duisternis, ik weet het er is zoveel over getwijfeld ik kon de ingang niet vinden was in de worsteling te wrang voor eenzijdig niet beminnen en ik hield het beetje licht ook vast in mijn grijpgrage vrouwenvuisten vol onbegrip, maar met vertrouwen dat onze vergissing niet blijvend was of weg zou kwijnen in de tussentijd ik hield immer jouw…

Ik versta je niet, maar vergeet te luisteren, als ik aan de buis gekluisterd zit, toch is het geen misverstand, alleen, is mijn aandacht niet bij jou, maar bij dat, wat er in mijn hoofd zoemt. Ik versta je niet, omdat mijn hoofd vol zit met nare gedachten, die ik moet verwerken, dus lijkt het alsof ik tv kijk, lijkt het alsof…

Het is een bloem om er met een vaantje om rond te gaan en zacht te zingen. Het is een bloem om niet meer burger te zijn, maar een broer van een kinderhemdje in zonneschijn. ------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten' 1976.…

Op een zwoele zomernacht bezocht ik haar languit lag ze in het gras ik was jong en onbedreven moest drinken haar meegebrachte brouwsels opdat ik niet meer op zou staan dan sloeg ze me ik ging gehavend heen en steeds maar weer terug zocht haar in het gras maar nooit vond ik niet eens een schim van haar…

Het leven is net een circus, En ik ben de clown. Het publiek moet lachen, Maar ik voel mij down. Voor de mensen is het een feest, Zij lachen en zij klappen. Maar niemand ziet mijn tranen, Voor mij is de zwarte weduwe al langs geweest. De vuur en vlam in deze clown, Is al lang bij hem geblust. Hij wacht nu op zijn dood, Voor zijn wel verdiende…

ooit heb ik geprobeerd je geheim te doorgronden, maar je pakte je zout in en droeg je geluiden weg en in je golven stond: verboden toegang vergeefs probeerde ik de dagen op muziek te zetten maar ach zelfs de regen liep mij nonchalant voorbij, en met eeuwen stof over mijn voetstappen bleef ik in de trieste sfeer van oude gebeden…

Troosteloos of ben ik boos Emoties die stromen Alleen gelaten in eenzaamheid Het einde van mijn dromen Het is zoals het is niet minder en niet meer De werkelijkheid is realiteit En doet me meer dan zeer......…

Het dichten was gestaakt lichaam en geest waren enorm geraakt. Intens verdriet deed alles verdwijnen wanneer komen de letters toch weer tussen de lijnen. En zal het mij weer gaan lukken op papier een gedicht af te drukken. Ik heb dit zo enorm gemist maar letters, woorden ze leken wel gewist. Nu wil ik er weer voor gaan ook al kost het mij…

Als ik schrijf communiceer ik met mezelf, vraag me dan af waarom twijfel en onzekerheid. Donkere momenten en pijn van zo heel lang geleden, ik kan die vragen niet ontwijken. Met pen en papier schrijf ik me door herinneringen verwoord zo mijn gevoelens. Trek mezelf naar het licht waar ik de zon ontmoet die me met een knipoog en een…

De zon komt weer hoog aan de hemel te staan het is het einde van een lange donkere nacht. De zon die mij verwarmt op deze nieuwe dag die de kilte van mijn dromen weer zal laten verdwijnen. De zon wijst me steeds de goede weg als ik verdwaal in het donker waar alles in woorden is verstild. De zon zal nu ook voor mij gaan schijnen…

Tranen vol verdriet kijken mij aan, Ik zie je daar zo tastbaar staan. Ik voel je angst, je zorgen, je pijn, Ik besef ook jij had ’t kunnen zijn. Je deed wat je kon, hebt zoveel mogelijk gedaan, Gelukkig was het niet jouw tijd heen te gaan. Je hebt gevochten, deed je plicht, Je bent boven jezelf uitgestegen in elk opzicht. Je bent zo sterk…

27-01-2011 Kerkhof, Ik loop hierlangs de graven, Het is hier heerlijk stil, Hier stelt niemand moeilijke vragen. Hier kan ik dromen van wat ik wil. Op deze plek ben ik alleen, Denk wat wil ik met mijn leven, Waar gaat het leven met mij heen. Waar moet ik weer naar streven. Het is allemaal weg wat ik had, Ik moet op nieuw beginnen…

De tijd is aangekomen, om het onbekende te ontdekken. Met de sleutel in mijn hand meegenomen, ga ik de kist van mijn hart opentrekken. In het oerwoud van wanhoop, kom ik de angsten tegen. Waar ik nu niet meer voor wegloop, maar er tegen vecht op hoop van zegen. Daarachter de bergen, torenhoog ontstaan door de vele problemen. Toen jij…

Het is een donkere nacht. Mijn moeder staat op wacht. Voor het slapen zegt ze zacht: “Ik denk dat er iets gebeuren gaat deze nacht”. In mijn droom is het een mooie dag om buiten te spelen. Lekker in beweging zijn en eens niet met vrienden mailen. “Lieve mam, zal altijd alles buiten doen”, geef haar spontaan een dikke zoen. In mijn droom…

gestolen nacht doorsnee donker rondt de buitenwacht sluipend koude wind gierend tussen ‘t open raam verschijnt hij in mijn wapperend gordijn zijn zuchten schuift mijn hart opzij, adem proeft als pijn huid als boter langs plafonds spint filigrein ’t is daar mijn kind, waar ik wil zijn jij maakt mijn hemel groter gedichtendag…

Ik huilde toen ik mijn jeugd verliet en de grote mensenwereld binnenstapte een wereld die zo gemeen kon zijn en waar ik niets van het volwassenzijn snapte Die wereld was zo wreed en medogenloos en opeens stond ik daar middenin als het kon zou ik terug zijn gegaan want ik had het hier niet naar mijn zin Maar ik groeide mee en werd volwassen…

nu het laat is en de nacht valt over zee en de golven niet meer zijn dan een geluid zeilt het schip van mijn verbeelding uit ik zoek de drenkeling die jarenlang vermist misschien nog ergens op het laatste wrakhout drijft die nooit de reddingsboeien greep omdat hij wist dat hij niet geboren was voor deze tijd ik zoek de vrouw die tegen…

Je bent de weg kwijt, de liefste vrouw heb je verraden in gedachten en je hart staat in brand, een onaangenaam, obsederend maar ook zoet gevoel vanwege iemand die je amper kent. De bomen die kaal zijn ademen romantiek, de mensen waaraan je je stoorde storen je niet meer, je kijkt ook wat verloren om je heen en denkt aan haar en aan morgen.…

de vogel vloog naar onbekende landen bracht hem haar liefste dromen mee naar waar zij hopeloos verzandden in liefdesvuur dat hij verbrandde aan 't eind van het bal-masque' en later van de schok bekomen zit zij gespalkt weer aan de oevers van haar zee zij ziet de aller-wildste stromen en wat er rest van zoete dromen dat fluistert zachtjes…

Ik zie mezelf als een klein kind, lopend door de sloot bij buurvrouw Maartje. Vluchtend voor die boze mensen, die elkaar de dood in wensen. Ver, heel ver moet ik nog gaan, om het niet te hoeven horen. Over het mulle witte zand, dat rult, zoetjesaaan mijn klompjes vult. Eindelijk kom ik op mijn plekje, tussen brem en kamperfoelie. In de…

Hier ben ik dan, weer een dag present. Ons kind verzorgen tot jij er weer bent. Hier zit ik weer m'n kop vol vragen, zoonlief doet zijn ding en bij mij begint 't knagen... Hier vul ik weer mijn dag met "zorgen voor" maar het huis verraad dat ik hier niet meer hoor. Hier "breek" ik weer, een parel langs mijn lip. Blijf mezelf…

Maanlicht komt door mijn raam naar binnen glijden zijn zachte licht doet mijn hart weer verwarmen Herinnering als kind toen ik keek door mijn dakraam naar diezelfde gouden maan die altijd naar me lachte. Waar ik in lange nachten, vertelden al mijn gedachten kleine verdrietjes maar ook mijn mooie kinderverhalen. Bij hem voelde ik…

Geurdraad in `t plafond Links Als laatste onderdanig geregen Een dikke roze vlinder En Als eerste een schelp Een lange Dan weer een zeepje Gewoon een vorm Rood Vervolgens een waaierschelp Zeepje schelpje zeepje schelpje Zeepje schelpje vlinder Roze vlinder Die dikke Sloom hangend Noodgedwongen toeverlaat Draadje aan een haakje Er prijken…